Scott Higginbotham

Scott Higginbotham
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1986
Perth

Wzrost

195 cm

Masa ciała

108 kg

Rugby union
Pozycja

rwacz, wiązacz

Kariera juniorska
LataZespół
The Southport School
Gold Coast Breakers
Kariera seniorska[a]
LataZespółWyst.(Pkt.)
2007–2012Wests (klub)
2007Ballymore Tornadoes (ARC)7(15)
2008–2012Reds (Super Rugby)54(85)
2013–Melbourne Rebels (Super Rugby)29(50)
2013–Harlequin Club (klub)
2014Melbourne Rising (NRC)0(0)
Reprezentacja narodowa[b]
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
2007–2008 Australia
2010– Australia31(15)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2015-02-01.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2015-02-01.

Scott Higginbotham (ur. 5 września 1986 w Perth) – australijski rugbysta grający w trzeciej linii młyna w zespole Melbourne Rebels oraz w reprezentacji narodowej. Zwycięzca Super Rugby i Pucharu Trzech Narodów w sezonie 2011 oraz zdobywca brązowego medalu podczas Pucharu Świata w Rugby 2011.

Kariera klubowa

Uczęszczał do The Southport School[1][2][3], gdzie występował w pierwszej drużynie piłki nożnej oraz rezerwach zespołu rugby[4][5][6]. Treningi rugby podjął w klasie ósmej[7], za namową ojca – dawniej aktywnego zawodnika rozgrywek w Queensland – kontynuował je po zakończeniu szkoły w zespołach juniorskich Gold Coast Breakers[6][8][9]. Występował następnie w seniorskiej drużynie Wests i w 2007 roku został wybrany najlepszym graczem zespołu[10][11].

Został członkiem Akademii Reds w sezonach 2007[12][13] i 2008[14], w pierwszym z nich zostając uznany za jej najlepszego zawodnika[15][16]. W lecie 2007 roku zagrał natomiast w siedmiu spotkaniach zespołu Ballymore Tornadoes w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship[16][17].

Po raz pierwszy w stanowych barwach zagrał w 2006 roku w nieoficjalnym spotkaniu z japońskim klubem NEC Green Rockets[18], zaś dzięki dobrej formie w kadrze rugby 7[19] w rozgrywkach Super 14 zadebiutował w sezonie 2008 przeciwko Bulls[20][21], pod jego koniec otrzymując zawodowy kontrakt na następne dwa lata[22]. W sezonach 2009–2011 zagrał we wszystkich meczach swojej drużyny i plasował się w czołówce zawodników walczących o Medal Pileckiego[23][24][25][26], zaś największym sukcesem zespołu był triumf w rozgrywkach Super Rugby w sezonie 2011[27][28]. W roku 2012 rozegrał swój pięćdziesiąty mecz w barwach Reds, zaś w całym sezonie opuścił tylko jedno spotkanie[29]. Uważany był za faworyta do nagrody dla najlepszego australijskiego gracza tych rozgrywek[30], jednym punktem wyprzedził go jednak Will Genia[31]

W maju 2012 roku podpisał z Melbourne Rebels dwuletni kontrakt[32][33], który był następnie przedłużany[34]. Już w pierwszym sezonie gry został wybrany przez samych zawodników najlepszym graczem drużyny[35], pełnił też rolę kapitana pod nieobecność Garetha Delve'a, którą objął na stałe w następnym roku[36]. Jego przyłożenie w trzeciej rundzie sezonu 2014 zostało wybrane najlepszym tych rozgrywek Super Rugby[37]. W okresie gry dla Rebels związany był z Harlequin Club[38].

W inauguracyjnej edycji National Rugby Championship został przydzielony do zespołu Melbourne Rising[39][40], nie zagrał jednak w żadnym spotkaniu z uwagi na obowiązki w kadrze.

Na początku stycznia 2015 roku ogłosił, iż po Pucharze Świata przejdzie do japońskiego klubu[41].

Kariera reprezentacyjna

W 2005 roku reprezentował stan w kadrze U-19[9][42].

W 2007 roku znalazł się na zgrupowaniu kadry rugby siedmioosobowego[43][44], a następnie w składzie na sześć turniejów IRB Sevens World Series sezonu 2007/2008[45][46]: w Dubaju i George[47], Wellington i San Diego[48] oraz Londynie[49] i Edynburgu[50].

Przełomowy dla jego kariery reprezentacyjnej okazał się rok 2010. Robbie Deans wykazał zainteresowanie zawodnikiem i choć z uwagi na kontuzję nie był brany pod uwagę przy czerwcowych spotkaniach, znalazł się w składzie na Puchar Trzech Narodów 2010[51][52]. Nie zagrał jednak w żadnym meczu, bowiem jego zaplanowany na Loftus Versfeld Stadium debiut nie odbył się z powodu urazu doznanego na rozgrzewce[53]. Wyjechał następnie z kadrą do Europy[54], gdzie po występach w towarzystkich spotkaniach z Leicester Tigers i Munster zadebiutował w kończącym wyprawę testmeczu z Francją[55][56].

Wyróżnił się w otwierającym sezon 2011 niespodziewanie przegranym meczu z Samoa[57], a podczas pierwszego od dziesięciu lat triumfu w Pucharze Trzech Narodów[58] zaliczył swój pierwszy występ w podstawowej piętnastce[59]. Znalazł się następnie w trzydziestoosobowym składzie na Puchar Świata w Rugby 2011[60], gdzie zagrał w czterech meczach[61], w tym w wygranym z Walią pojedynku o brązowy medal[62]. Przeciwko Walijczykom wystąpił jeszcze podczas jesiennego zwycięskiego minitournée, które obejmowało także mecz z Barbarians[63]. W kolejnym roku zagrał w dwunastu z piętnastu meczów Wallabies[64], z rewanżowego spotkania ze Springboks w ramach The Rugby Championship 2012 podobnie jak dwa lata wcześniej wyeliminowała go kontuzja[65], a następnie został zawieszony za uderzenie Richiego McCaw w zremisowanym pojedynku z All Blacks[66][67], po zakończeniu dwumeczowej kary dołączył jednak do zespołu na dwa ostatnie spotkania Wallabies w Europie[68].

Z powodu serii kontuzji ominął go cały reprezentacyjny sezon 2013[69][70], powrócił jednak do kadry w czerwcu 2014 roku. Zagrał w jednym z serii testmeczów z Francją i pozostał w składzie na The Rugby Championship 2014[71], choć spotkania z reguły oglądał z ławki rezerwowych, uważany był bowiem przez Ewena McKenzie za zawodnika mającego dać dodatkowy impuls pod koniec meczu[72][73][74]. W wyjściowym składzie po raz pierwszy od 2012 roku znalazł się w spotkaniu z Argentyną, co uczcił trzecim w reprezentacyjnej karierze przyłożeniem[75]. Nowy selekcjoner, Michael Cheika, wymienił go w grupie zawodników na listopadowe tournée[76], Higginbotham zagrał jedynie w towarzyskim spotkaniu z Barbarians[77], po którym powrócił do Australii z powodu kontuzji[78].

Po ogłoszonym przez ówczesnego kapitana reprezentacji Bena Mowena wyjeździe do Europy rozgorzała walka o zwolnione przez niego miejsce, a najgroźniejszymi konkurentami Higginbothama do niej byli Wycliff Palu, Ben McCalman i Jake Schatz[79].

Osiągnięcia

Varia

  • Z uwagi na pracę ojca, Petera, we wczesnym dzieciństwie często się przeprowadzał – rodzina mieszkała w Londynie, Hongkongu, Singapurze i Brisbane[6].
  • Jego matka, Jocelyn, urodziła się na Fidżi i z tego powodu mógł zostać powołany do fidżyjskiej reprezentacji[80][81].

Przypisy

  1. ↑ TSS Rugby. tss.qld.edu.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  2. ↑ TSS RUGBY. tss.qld.edu.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  3. ↑ The Old Southportonians’ Review No. 136 Summer 2010. tss.qld.edu.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-28)]. (ang.).
  4. ↑ The Old Southportonians’ Review No. 141 WINTER 2013. tss.qld.edu.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-28)]. (ang.).
  5. ↑ Senior Newsletter No 22 Thursday 28 July 2011. tss.qld.edu.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-28)]. (ang.).
  6. ↑ a b c Scott Higginbotham having a ball as Rebels leader. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  7. ↑ The Old Southportonians’ Review No. 138 SUMMER 2011. tss.qld.edu.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  8. ↑ Reds happy with Higginbotham aggression. wwos.ninemsn.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  9. ↑ a b QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2005. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  10. ↑ Capped Wallabies. westsbulldogsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  11. ↑ Senior Player of the Year. westsbulldogsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  12. ↑ Reds expand Academy. sportsaustralia.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  13. ↑ 2007 Reds Academy Squad. redsrugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  14. ↑ 2008 Reds Academy Squad. redsrugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  15. ↑ Croft honoured with medal. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  16. ↑ a b QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2007. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  17. ↑ Ballymore Tornadoes name squad for the Mazda Australian Rugby Championship. aru.rugby.com.au @ archive.today. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  18. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2006. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  19. ↑ Australia names Sevens squad. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  20. ↑ Scott Higginbotham earns starting debut for Reds. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  21. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2008. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  22. ↑ QR Reds re-sign forward trio. redsrugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  23. ↑ Scott Higginbotham – Player Profile. redsrugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  24. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2009. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  25. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2010. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  26. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2011. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  27. ↑ Reds v Crusaders. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  28. ↑ Reds Player Ratings. sportal.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  29. ↑ QUEENSLAND RUGBY ANNUAL REPORT 2012. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  30. ↑ Will Genia, Scott Higginbotham leading contenders for Australian Super Rugby Player of the Year Award. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  31. ↑ Queensland Reds halfback Will Genia named Australian Super Rugby Player of the Year. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  32. ↑ Higginbotham to farewell Reds and join Rebels from 2013. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  33. ↑ Higginbotham signs two-year deal with the RaboDirect Rebels. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  34. ↑ Union Lane, Melbourne: Higginbotham's home until 2015. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  35. ↑ Higginbotham takes top prize for Rebels season. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  36. ↑ RaboDirect Rebels Announce 2014 Captain. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  37. ↑ Hooper and Folau named Super Rugby joint-players of the year. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  38. ↑ 5 Quins invited to Rebels training. quins.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  39. ↑ Melbourne Rising announce playing squad. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ang.).
  40. ↑ Qantas Wallabies player alignments unveiled for 2014 Buildcorp National Rugby Championship. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
  41. ↑ Higginbotham to depart at end of 2015. melbournerebels.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  42. ↑ Rugby young guns need earn their stripes - and embrace a team's culture. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  43. ↑ Australia 7s trial squad named. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  44. ↑ Super 14 injection for Australia Sevens. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  45. ↑ Australia 7s squad announced. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  46. ↑ Australian Rugby Union Annual Report 2008. myrugby.rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  47. ↑ Australia name 7s squad for opening events. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  48. ↑ Aussie names squad for Wellington. stuff.co.nz. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  49. ↑ iRB SEVENS WORLD SERIES IX - LONDON 2007-08 - SQUAD LISTS WITH CAREER TOTALS. irb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-22)]. (ang.).
  50. ↑ iRB SEVENS WORLD SERIES IX - EDINBURGH 2007-08 - SQUAD LISTS WITH CAREER TOTALS. irb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-22)]. (ang.).
  51. ↑ Will Genia and Scott Higginbotham to miss June Tests with injury. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  52. ↑ Qantas Wallabies named for 2010 Bundaberg Red Tri Nations Rugby Series. aru.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  53. ↑ Deans curses his luck as Higginbotham's Test debut was all over before it started. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  54. ↑ QANTAS WALLABIES SQUAD FOR THE 2010 SPRING TOUR NAMED. rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  55. ↑ Australian Rugby Union Annual Report 2010. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  56. ↑ Reds flanker Higginbotham makes long awaited Test debut. redsrugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  57. ↑ Beginning of the end for Giteau as selectors stick with McCabe. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  58. ↑ Wallabies end Tri Nations drought. abc.net.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  59. ↑ Wallabies give Higginbotham first test start. reuters.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  60. ↑ Wallabies 30 Man Squad Announced. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-03)]. (ang.).
  61. ↑ Scott Higginbotham @ rwc2011.irb.com. rwc2011.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  62. ↑ Wales 18 - 21 Australia: Last-gasp try too late to save Wales. walesonline.co.uk. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  63. ↑ Australian Rugby Union 2011 Annual Report. activemagazine.smedia.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-05)]. (ang.).
  64. ↑ Australian Rugby Union 2012 Annual Report. activemagazine.smedia.com.au. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-05)]. (ang.).
  65. ↑ Higginbotham out of South Africa Test. news.smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  66. ↑ Higginbotham misses out on Wallabies tour. nzherald.co.nz. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  67. ↑ Higginbotham doesn't regret McCaw incident. stuff.co.nz. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  68. ↑ Wallabies standby forward Scott Higginbotham will join squad for final two games of European tour. foxsports.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  69. ↑ Wallabies forward Scott Higginbotham to miss Lions series after ruled out for the year with shoulder injury. abc.net.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  70. ↑ Rebels can cover the loss of Kurtley Beale and James O’Connor: Scott Higginbotham. smh.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  71. ↑ Rebels Luke Burgess and Scott Higginbotham out to end Test hiatus after making Wallaby squad. heraldsun.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  72. ↑ Scott Higginbotham admits he has things to work on but says game is tough enough to start. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  73. ↑ Wallabies enforcer Higginbotham brooding on the pine. dailymail.co.uk. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  74. ↑ Ben McCalman needed for ferocious start while Scott Higginbotham can play his Wallabies supersub role. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  75. ↑ Pumas win first Rugby Championship match. espnscrum.com. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  76. ↑ MICHAEL CHEIKA NEW QANTAS WALLABIES HEAD COACH AS SPRING TOUR SQUAD IS ANNOUNCED. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  77. ↑ QANTAS WALLABIES ANNOUNCE TEAM TO PLAY BARBARIANS. rugby.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  78. ↑ Australia call up Beale and Schatz. planetrugby.com. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-01)]. (ang.).
  79. ↑ Who will be the Wallabies No. 8? Ben McCalman challenging Scott Higginbotham, Wycliff Palu for Test spot. couriermail.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  80. ↑ Higginbotham had plan B: play for Fiji. theaustralian.com.au. [dostęp 2015-02-01]. (ang.).
  81. ↑ Reds Fiji connection. fijitimes.com. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-28)]. (ang.).

Bibliografia

Skład reprezentacji Australii na Pucharze Świata 2011
Młyn
Atak
Trener

Flag of Australia.svg

Media użyte na tej stronie

Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Scott Higginbotham 2011 RWC (cropped).jpg
Autor: Salman Javed, Licencja: CC BY-SA 2.0
Scott Higginbothan and Rob Horne