Se’adja Marciano

Se’adja Marciano
‏סעדיה מרציאנו‎
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1950
Wadżda, Maroko Francuskie

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 2007
Jerozolima

Poseł do Knesetu
Okres

od 19 marca 1980
do 20 lipca 1981

Przynależność polityczna

Szeli

Se’adja Marciano (hebr.: סעדיה מרציאנו, ur. 1 maja 1950 w Wadżdzie, zm. 21 grudnia 2007 w Jerozolimie) – izraelski działacz społeczny i polityk, w latach 1980–1981 poseł do Knesetu.

Życiorys

Urodził się 1 maja 1950 w Wadżdzie, jeszcze w tym samym roku przybył z rodziną do Izraela[1] i zamieszkał w na osiedlu Morasza w Jerozolimie[2], gdzie ukończył szkołę podstawową[1].

W 1971 Izrael odwiedziła afroamerykańska komunistka i działaczka Czarnych Panter, stało się to przyczynkiem do powstania ruchu społecznego protestu Izraelskie Czarne Pantery[3], którego Marciano był współzałożycielem i jednym liderów[1]. Organizacja skupiała głównie młodych Mizrachijczyków – ciemnoskórych Żydów, których rodzice przybyli do Izraela w ciągu poprzednich kilkunastu lat[2]. Marciano stał się jedną z twarzy ruchu walczącego z aszkenazyjskim establishmentem o równe traktowanie Izraelczyków pochodzących z krajów Afryki Północnej[2]. Od 1971 był redaktorem wydawanego przez ruch pisma Czarne Pantery[1], stworzył także hymn organizacji[4].

Działał społecznie na rzecz równości, zaangażowany był także w tworzenie centrum terapii przeciw narkotykowej[2].

W 1977 wraz z częścią działaczy Czarnych Panter przystąpił do nowo tworzonej skrajnie lewicowej partii Szeli. Bez powodzenia wystartował w przeprowadzonych w tym roku wyborach[1], w składzie dziewiątego Knesetu znalazł się jednak 19 maja 1980, po rezygnacji Me’ira Pa’ila[5]. Był członkiem komisji pracy i opieki społecznej oraz Edukacji i Kultury[1]. Odszedł z Szeli i przez pewien czas był posłem niezależnym, a następnie stworzył własną frakcję polityczną, która następnie ewoluowała w partię Mifleget Haihud (Partia Jedności)[6]. W wyborach w 1981 partii nie udało się przekroczyć 1% poparcia i nie zdobyła żadnych miejsc w Knesecie[2]. W latach 90. był związany z partią emerytów Gil[6].

W ostatnich latach życia miał duże problemy finansowe i zdrowotne, ale wciąż zajmował się pomocą dla biednych mieszkańców Jerozolimy[7]

Zmarł 21 grudnia 2007 w Jerozolimie w wieku 58 lat[2].

Życie prywatne

Miał dziesięcioro rodzeństwa[6].

Ożenił się z Vicky Tarabulus, mieli jednego syna[2]. Był spokrewniony z Joramem Marciano, byłym posłem Partii Pracy[6].

Upamiętnienie

W 2013 roku jego imieniem została nazwana jedna z jerozolimskich ulic[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Se’adja Marciano (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. ↑ a b c d e f g Eric Silver: Se’adja Marciano: Founder of Israel's Black Panthers. independent.co.uk, 26 grudnia 2007. [dostęp 2015-12-11].
  3. ↑ Have You Heard About the Panthers?. [dostęp 2015-12-11].
  4. ↑ Saadia Marciano, 58, Israel, Morocco, ‘Black Panther’ leader, Dec. 21. The Eulogizer, 23 grudnia 2007. [dostęp 2015-12-11].
  5. ↑ Members of the Ninth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Ja’ir Ettinger: Radical Black Panther Group Buries Sa’adia Marciano, 'The Face of Protest'. Ha-Arec, 23 grudnia 2007. [dostęp 2015-12-11].
  7. ↑ Yael Branovsky: 'Black Panthers' founder, former MK Marciano dies at 58. Jedi’ot Acharonot, 21 grudnia 2007. [dostęp 2015-12-11].
  8. ↑ Maayana Miskin: Jerusalem Honors Israeli Black Panthers Founder. israelnationalnews.com, 9 sierpnia 2013. [dostęp 2015-12-11].

Bibliografia