Sebastian (Pyłypczuk)

Sebastian
Symeon Pyłypczuk
Biskup kirowohradzki i nikołajewski
Kraj działaniaZSRR
Data urodzenia7 maja 1914
Data śmierci1992
Biskup kirowohradzki i nikołajewski
Okres sprawowania1977–1989
Wyznanieprawosławie
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne1938
Diakonat1941
Prezbiterat19 grudnia 1942
Chirotonia biskupia16 października 1977
Sukcesja apostolska
Data konsekracji16 października 1977
MiejscowośćKijów
MiejsceSobór św. Włodzimierza
KonsekratorFilaret (Denysenko)
WspółkonsekratorzyNikodem (Rusnak), Leoncjusz (Gudimow), Antoni (Wakaryk), Agatangel (Sawwin)

Sebastian, imię świeckie Symeon Pyłypczuk (ur. 7 maja 1914, zm. 1992) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej. Jako dziewiętnastolatek wstąpił jako posłusznik do skitu Św. Ducha w Poczajowie. Wieczyste śluby mnisze złożył w 1938. Trzy lata później przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa pińskiego i poleskiego Beniamina. W tym samym roku został skierowany do monasteru św. Jerzego na Kozackich Mogiłach. Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1942 z rąk biskupa krasnodarskiego Nikodema. W 1945 został pomocnikiem ekonoma Ławry Poczajowskiej, zaś trzy lata później – jej ekonomem[1].

W 1954 objął urząd namiestnika Ławry Poczajowskiej, co oznaczało również podniesienie do godności archimandryty. Osiem lat później został przeniesiony do monasteru Pskowsko-Pieczerskiego, zaś cztery lata później – do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie. W 1967 w trybie eksternistycznym ukończył seminarium duchowne w Odessie. Od 1969 do 1971 zarządzał finansami monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie oraz działającej przy nim letniej rezydencji patriarchów moskiewskich i całej Rusi. Przez kolejne dwa lata był natomiast spowiednikiem mnichów monasteru Zaśnięcia Matki Bożej[1]. W 1973, w trybie zaocznym, uzyskał stopień kandydata nauk teologicznych na Moskiewskiej Akademii Duchownej[1].

Od 1975 służył w eparchii kijowskiej. W 1976 został dziekanem dekanatu humańskiego oraz proboszczem parafii przy soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Humaniu. W roku następnym został wyświęcony na biskupa kirowohradzkiego. Na katedrze pozostawał przez dwanaście lat, w 1989 został przeniesiony w stan spoczynku. Trzy lata później zmarł[1].

Przypisy

  1. a b c d Севастиан (Пилипчук). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].