Sebastian Coe
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 29 września 1956 Londyn | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Sebastian Newbold Coe (ur. 29 września 1956 w Chiswick w Londynie[1]) – angielski lekkoatleta, biegacz średniodystansowy. Dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw Europy. Były rekordzista świata na dystansach: 800 metrów, 1000 metrów, 1500 metrów, mili.
Kariera sportowa
Jego pierwszym sukcesem międzynarodowym był złoty medal w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián, gdzie wyprzedził Erwina Gohlke z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Rolfa Gysina ze Szwajcarii[2]. W 1978 zajął 3. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w Pradze (wyprzedzili go Olaf Beyer z NRD i jego kolega z reprezentacji Wielkiej Brytanii Steve Ovett)[3]. W 1979 Coe ustanowił rekordy świata w biegach na 800 metrów (1:42,33 5 lipca w Oslo), 1500 m (3:32,03 15 sierpnia w Zurychu) i 1 milę (3:48,95 17 lipca w Oslo)[4]. Zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europy w Turynie[5].
1 lipca 1980 Coe ustanowił rekord świata na 1000 metrów (2:13,40) i przez 1 godzinę był rekordzistą świata na wszystkich czterech klasycznych dystansach średnich (tego samego dnia Ovett odebrał mu rekord na 1 milę)[6]. Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie Coe był głównym faworytem w biegu na 800 metrów, a Ovett na 1500 metrów; tymczasem zdobyli mistrzostwa w odwrotnej kolejności. Ovett był pierwszy, a Coe drugi w biegu na 800 metrów, zaś Coe wygrał bieg na 1500 metrów (Ovett był trzeci)[1].
Coe ustanowił kolejne rekordy świata w 1981. Jako pierwszy w historii przebiegł dystans 800 metrów poniżej 1:42,00. 10 czerwca we Florencji osiągnął wynik 1:41,73[7], do dziś (maj 2021) tylko dwóch zawodników uzyskało lepsze wyniki na tym dystansie[8]. 11 lipca w Oslo przebiegł 1000 metrów w 2:12,18[9] (według stanu na maj 2021 2. wynik w historii[10]). Dwukrotnie poprawiał rekord na 1 milę do czasu 3:47,33 uzyskanego 28 sierpnia w Brukseli (za każdym razem odbierał rekord Ovettowi)[11]. Ponownie zwyciężył w biegu na 800 metrów w finale pucharu Europ w 1981y w Zagrzebiu[5], a także w zawodach pucharu świata w Rzymie[12]. Zdobył srebrny medal w biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach (pokonał go Hans-Peter Ferner z RFN)[13]. 30 sierpnia tego roku ustanowił wraz z kolegami rekord świata w sztafecie 4 × 800 metrów wynikiem 7:03,89 (byli to Peter Elliott, Garry Cook i Steve Cram). W 1983 poprawił halowe rekordy świata na 800 m i na 1000 m, lecz potem zmagał się z chorobami (z toksoplazmozą)[14].
Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles Coe ponownie zwyciężył w biegu na 1500 metrów i był drugi w biegu na 800 metrów (za Brazylijczykiem Joaquimem Cruzem)[1]. Zdobył złoty medal na 800 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie, a na 1500 metrów był drugi (za Cramem)[15]. Awansował do finału biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu, lecz w niem nie wystąpił[16]. Nie znalazł się w reprezentacji na igrzyska olimpijskie w 1988. Zakończył karierę biegacza w 1990, po zajęciu 6. miejsca w biegu na 800 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Auckland[16].
Działalność po zakończeniu uprawiania sportu
W latach 1992–1996 zasiadał w Izbie Gmin z ramienia Partii Konserwatywnej. Otrzymał Order Imperium Brytyjskiego w 1982, a od 2006 jest rycerzem komandorem tego orderu. Od 2000 jest baronem Coe.
W roku 2005 Coe został przewodniczącym komitetu organizacyjnego XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie.
W 2012 został członkiem IAAF Hall of Fame[17].
19 sierpnia 2015 został wybrany na przewodniczącego IAAF. Objął to stanowisko 31 sierpnia, po zakończeniu mistrzostw świata w Pekinie[18].
Rekordy życiowe (stadion)
Dystans | Czas | Rok |
---|---|---|
400 metrów | 46,87 s | 1979 |
800 metrów | 1:41,73 min | 1981 |
1000 metrów | 2:12,18 min | 1981 |
1500 metrów | 3:29,77 min | 1986 |
mila | 3:47:33 min | 1981 |
2000 metrów | 4:58,84 min | 1982 |
3000 metrów | 7:54,4 min | 1980 |
5000 metrów | 14:06,0 min | 1980 |
Aktualne rekordy
- Sebastian Coe jest aktualnym rekordzistą Europy w biegu na dystansie 1000 metrów.
Przypisy
- ↑ a b c Seb Coe, olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 447–448 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 554 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 58 ,65, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ a b European Cup A Final and Super League (Men), GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 62, 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 58 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ All time Top lists Senior Outdoor 800 Metres men, World Athletics, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 62 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ All time Top lists Senior Outdoor 1000 Metres men, World Athletics, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 71 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup in Athletics, GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 562 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 148 [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 570 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b Sebastian Newbold Coe, thecgf.com [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Vice-Presidents and athletics legends Bubka and Coe to be inducted into IAAF Hall of Fame, iaaf.org, 25 czerwca 2012 [dostęp 2015-08-19] (ang.).
- ↑ Sebastian Coe elected IAAF president, iaaf.org, 19 sierpnia 2015 [dostęp 2015-08-19] (ang.).
Bibliografia
- Sebastian Coe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: medals.org.uk, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Order of the Companions of Honour Ribbon
Autor:
- Lord_Coe_-_World_Economic_Forum_Annual_Meeting_2012.jpg: World Economic Forum
- derivative work: Connormah (talk | contribs)
DAVOS/SWITZERLAND, 26JAN12 - Lord Coe, Chair, London Organising Committee of the 2012 Olympic Games and Paralympic Games (LOCOG), United Kingdom captured during the session 'Special Address' at the Annual Meeting 2012 of the World Economic Forum at the congress centre in Davos, Switzerland, January 26, 2012.. . Copyright by World Economic Forum. swiss-image.ch/Photo by Moritz Hager