Sebastian Fikus

Sebastian Fikus
Data urodzenia	1959 lub 1969
Doktor habilitowany nauk historycznych
Specjalność: współczesne systemy polityczne i medialne
Alma Mater	Uniwersytet Śląski w Katowicach
Doktorat	2005 – historia najnowsza UKSW
Habilitacja	2014 – historia najnowsza, politologia Instytut Historii PAN
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Śląski w Katowicach

Sebastian Fikus (ur. 1959^[1][2] lub 1969^[3]) – polski historyk, politolog i medioznawca, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Specjalizuje się w historii najnowszej. Publicysta i producent telewizyjny.

Życiorys

Studia kulturoznawcze na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach ukończył z wyróżnieniem w 1986^[4]. Praca magisterska nosiła tytuł „Interferencyjna teoria aksjologicznej analizy uniwersum tekstu artystycznego” (promotorem był Andrzej Gwóźdź). W latach 1988-1992 odbywał studia na Wydziale Reżyserii Dramatu ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, Teatralnej i Baletowej Folkwang (Obecnie Uniwersytet Artystyczny Folkwang) w klasie prof. Hansgünthera Heyme. Podczas tych studiów reżyserował przedstawienie „Kiedy wróci” na podstawie „Andorry” Maxa Frischa oraz adaptację noweli Josepha Eichendorffa „Z życia nicponia” na deskach teatru w Opolu. W 2005 obronił pracę doktorską „Powstania śląskie i plebiscyt w niemieckiej historiografii i publicystyce” (promotorem był Marian Marek Drozdowski) na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie^[4].

Od 2007 pracuje na uczelni. Był zatrudniony jako adiunkt w Katedrze Badań nad Komunikacją i Społeczeństwem Wielokulturowym oraz w Katedrze Rynku Pracy i Kapitału Ludzkiego Wydziału Zarządzania i Inżynierii Produkcji Politechniki Opolskiej^[4]. Pracował także w Katedrze Dziennikarstwa Wyższej Szkoły Zarządzania „Edukacja” we Wrocławiu a także w Katedrze Dziennikarstwa Małopolskiej Wyższej Szkoły im. Dietla w Krakowie. Habilitował się w 2014 w Instytucie Historii PAN w Warszawie na podstawie pracy „Trudny spadek dysydentów III Rzeszy w Republice Federalnej Niemiec”^[4]. Jest członkiem Komisji Prasoznawczej PAN w Krakowie oraz wrocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Współpracował z redakcją form artystycznych i publicystyki kulturalnej ośrodka TVP Katowice. W latach 1992-2006 autor, realizator i producent magazynu publicystyczno-kulturalnego „Schlesien Journal” emitowanego przez TVP Katowice, Opole i Wrocław. W tym czasie również korespondent Westdeutscher Rundfunk.

Laureat w pierwszej edycji Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego (1997, za cykl programów telewizyjnych)^[5].

Jest synem Renaty Schumann i Franciszka Fikusa, mężem Sabiny Kauf.

Wybrane publikacje

• Wizja państwa niemieckiego w koncepcjach Kręgu z Krzyżowej, Wrocław 2009, ​ISBN 978-83-87708-64-1​
• Trudny spadek dysydentów III Rzeszy w Republice Federalnej Niemiec, wyd. 2013, ​ISBN 978-83-63352-16-5​
• Ślązacy w Niemczech po 1945 roku (pod red. M. Kalczyńską, wraz z G. Plochem), Opole 2009
• Pielgrzymka Benedykta XVI śladami Jana Pawła II w Polsce w 2006 roku (wraz z M. Drozdowskim). Warszawa 2010, ​ISBN 978-83-61250-22-7​
• Niepokorni z Krzyżowej, Opole 2010, ​ISBN 978-83-60691-97-7​
• Opór w III Rzeszy. Wydarzenia, ludzie, interpretacje, Opole 2011, ​ISBN 978-83-62736-43-0​
• Chrześcijański etos życia publicznego (red. naukowy), Opole 2012, ​ISBN 978-83-62736-80-5​
• Trudny spadek dysydentów III Rzeszy w Republice Federalnej Niemiec (praca habilitacyjna), Warszawa 2013, ​ISBN 978-83-63352-16-5​

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Fikus, Sebastian (1969- ) w katalogu Biblioteki Narodowej
• Publikacje w katalogu Biblioteki Wojewódzkiej w Opolu