Sebha

Sebha w Holandii

Sebha, sebkha, sabkharównina nadmorska regresywnego wybrzeża w strefie suchego i ciepłego klimatu, okresowo zalewana przez sztormy lub chwilowe ingresje morskie, w pozostałych odcinkach czasu obszar lądowy.

Typowe dla sebhy jest gromadzenie się wkładek ewaporatów wśród osadów węglanowych, a także obecność utworów eolicznych. W wyniku intensywnego parowania i wytrącania się soli z roztworów tworzą się czasem nagromadzenia w postaci naskorupień i wykwitów lub skorup solnych, o grubości wystarczającej do podjęcia ich eksploatacji. Współcześnie sebhy znane są np. z zachodniego wybrzeża Zatoki Perskiej i z południowego wybrzeża Morza Śródziemnego. Nazwa sebha pochodzi z języka arabskiego.

Termin sebha bywa też stosowany w innym znaczeniu – jako lokalny (saharyjski) odpowiednik playa.

Bibliografia

  • Gradziński R. et al., 1986. Zarys sedymentologii. Wyd. Geolog. Warszawa.
  • W. Jaroszewski, L. Marks, A. Radomski, 1985: Słownik geologii dynamicznej. Wyd. Geologiczne, Warszawa.

Media użyte na tej stronie

Sebkha arzew.jpg
Autor: Maxime Metzmacher, Licencja: CC BY 3.0
Sebkha d'Arzew (Algérie) : vue d'ensemble du lac salé. A droite, dans le lac, les bassins où l'on extrait le sel. Au nord des salines : le Djebel el Hallouf. Proches des marais de la Macta, cette zone humide présente aussi un intérêt pour l'avifaune : les Flamants roses, par exemple, la fréquentent.