Sede Uzzijjahu

Sede Uzzijjahu
‏שדה עוזיהו‎
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Południowy

Wysokość

30 m n.p.m.

Populacja (2008)
• liczba ludności


1 300

Nr kierunkowy

08

Kod pocztowy

79260

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sede Uzzijjahu”
Ziemia31°45′23″N 34°40′39″E/31,756389 34,677500
Portal Izrael

Sede Uzzijjahu (hebr. שדה עוזיהו; oficjalna pisownia w ang. Sde Uziyahu) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Be’er Towijja, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.

Położenie

Leży na nadmorskiej równinie w północno-zachodniej części pustyni Negew, w otoczeniu miasta Aszdod, miasteczka Gan Jawne, moszawów Szetulim, Azrikam, Emunim i Bet Ezra, oraz kibucu Chacor-Aszdod. Na wschód od moszawu znajduje się Baza lotnicza Chacor należąca do Sił Powietrznych Izraela.

Historia

Pierwotnie w miejscu tym znajdowały się ziemie należące do arabskiej wioski Isdud. Podczas wojny o niepodległość pozycje w rejonie wioski Isdud były punktem wyjścia egipskich sił podczas bitwy o kibuc Niccanim (6-10 czerwca 1948). Podczas operacji Jo’aw (15-22 października 1948) wioska znalazła się pod izraelskim ostrzałem artyleryjskim. W dniu 28 października Egipcjanie w obawie przed okrążeniem, wycofali się z Isdud. Razem z nimi uciekła większość arabskich mieszkańców. Opuszczoną wieś zajęli żołnierze Brygady Giwati. Około 300 mieszkańców poddało się machając białymi flagami. Po krótkim czasie zostali przymusowo wysiedleni w rejon miasta Gaza (egipska strefa okupacyjna Palestyny)[1].

Moszaw został założony w 1950 przez żydowskich imigrantów z Libii. Początkowo nazywał się Aszdod D, potem Jad Shimshon i Uzzijjah, aż ostatecznie nazwano go na cześć biblijnego króla Azariasza (zwanego także Uziaszem)[2].

Kultura i sport

W moszawie jest ośrodek kultury i sportu, przy którym jest boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.

Gospodarka

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i uprawach w szklarniach.

Firma H.M.D. produkuje sprzęt szklarniowy oraz prefabrykaty metalowe[3].

Komunikacja

Lokalna droga wychodząca z moszawu w kierunku zachodnim dociera do drogi ekspresowej nr 4 (ErezKefar Rosz ha-Nikra). Dwie lokalne drogi wychodzące z moszawu w kierunku południowym dojeżdżają do drogi 3711, którą jadąc na wschód dojedzie się do moszawu Azrikam lub jadąc na zachód dojedzie się do drogi ekspresowej nr 4.

Przypisy

  1. Welcome To Isdud. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).
  2. Elʻazari Yuval: Mapa's concise gazetteer of Israel. Tel-Aviv: Mapa Publishing, 2005, s. 38. ISBN 965-7184-34-7.
  3. H.M.D.. [w:] DunsGuide Global - Israel Business Guide [on-line]. [dostęp 2008-12-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).