Segue 1
| ||
| Odkrywca | Belokurov i in. (SDSS) | |
| Data odkrycia | 2006 | |
| Dane obserwacyjne (J2000) | ||
| Gwiazdozbiór | Lew | |
| Typ | karłowata galaktyka sferoidalna dSph[1] | |
| Rektascensja | 10h 07m 04,0s[2] | |
| Deklinacja | +16° 04′ 55″[2] | |
| Odległość | 75 ± 6,5 tys. ly (23 ± 2 kpc[4]) | |
| Przesunięcie ku czerwieni | 0,000696[3] | |
| Jasność obserwowana | 15,3[1]m | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Jasność absolutna | –1,5[1]m | |
Segue 1 – karłowata galaktyka sferoidalna znajdująca się w halo Drogi Mlecznej w odległości około 75 tys. lat świetlnych od Ziemi[4]. Jest jedną z około dwudziestu karłowatych galaktyk satelitarnych towarzyszących Drodze Mlecznej. Jest najbardziej zdominowana przez ciemną materię ze wszystkich znanych galaktyk karłowatych[4].
Została odkryta w 2006 roku w programie Sloan Extension for Galactic Understanding and Exploration (SEGUE) będącym częścią programu Sloan Digital Sky Survey przez zespół naukowców pod kierownictwem Belokurova, astronoma z University of Cambridge[2]. Segue 1 została początkowo uznana za gromadę kulistą. Z pierwszych obserwacji wynikało, że wszystkie gwiazdy poruszają się razem i są grupą podobnych gwiazd, które zostały wyrwane z pobliskiej, bogatej w gwiazdy galaktyki karłowatej SagDEG[2].
Późniejsze badania dowiodły, że jest to bardzo mała i ultraciemna galaktyka karłowata. Ocenia się, że świeci miliard razy słabiej od naszej galaktyki[5]. Do września 2008 zauważono w niej 24 gwiazdy, a jej siłę grawitacji oceniono na ponad 1000 razy większą, niż sugerowała jej widoczna masa i jasność. W 2011 roku korzystając z teleskopu Keck II obserwowano już około 1000 gwiazd. Jednak szacowana całkowita masa galaktyki wynosi aż 600 tys. mas Słońca, co wskazuje, że Segue 1 jest 3400 razy bardziej masywna, niż wynika to z obserwacji wizualnych. Oznacza to, że Segue 1 jest wypełniona ciemną materią.
Gwiazdy znalezione w Segue 1 są wyjątkowo stare. Wskazuje na to znikoma liczba zawartych w nich metali. Zbadano pod tym kątem sześć gwiazd teleskopem Kecka i jedną przy użyciu Very Large Telescope. Trzy ze zbadanych gwiazd okazały się zawierać ponad 2500 razy mniej żelaza niż Słońce. W naszej galaktyce jest znanych mniej niż 30 takich gwiazd. Dlatego te prymitywne gwiazdy znalezione w Segue 1 są tak wyjątkowe.
Przypisy
- ↑ a b c Alan W. McConnachie. The observed properties of dwarf galaxies in and around the Local Group. „The Astronomical Journal”. 144 (1), s. 4, lipiec 2012. DOI: 10.1088/0004-6256/144/1/4 (ang.).
- ↑ a b c d V. Belokurov et al.. Cats and Dogs, Hair and A Hero: A Quintet of New Milky Way Companions. „The Astrophysical Journal”. 654 (2), s. 897, 2007-01-10. DOI: 10.1086/509718 (ang.).
- ↑ Segue 1 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c E. Aliu et al.. VERITAS Deep Observations of the Dwarf Spheroidal Galaxy Segue 1. „Physical Review D”. 85 (6), 2012-03-05. DOI: 10.1103/PhysRevD.85.062001 (ang.).
- ↑ Shadowy Galaxy Has More Dark Matter Than Any Other Known (ang.). space.com, 2011-08-02. [dostęp 2014-01-08].
Bibliografia
- Shadowy Galaxy Has More Dark Matter Than Any Other Known (ang.). space.com, 2011-08-02. [dostęp 2014-01-08].
Linki zewnętrzne
- Jądro ciemności. W: Teleskopy.net [on-line]. 2011-07-29. [dostęp 2015-12-14].
- Astronomers find universe's dimmest known galaxy (ang.)
- Nearby Galaxy Nearly Invisible (ang.)
- Segue 1 w bazie SIMBAD (ang.)
- Segue 1 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
Media użyte na tej stronie
Updated map of Milky Way, added new discovered branch of the Orion Spur, added Perseus Transit