Sejny (gmina 1919–1923)
| gmina o nieuregulowanym statusie | |||
| 1919–1923[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Sejny (do 1919 i od 1923 miasto Sejny) – dawna gmina o nieuregulowanym statusie istniejąca w latach 1919–1923 w woj. białostockim, w powiecie sejneńskim. Siedzibą władz gminy były Sejny.
Po przejściu pod zwierzchnictwo polskie po I wojnie światowej miasto Sejny nie zostało zaliczone do miast[2]. Gmina stanowiła odtąd jednostkę o nieuregulowanym statusie[3] (Sejny nie utraciły praw miejskich, lecz nie posiadały samorządu miejskiego). W 1921 roku gmina liczyła 2254 mieszkańców[4].
Jako gmina nie-miejska jednostka formalnie przestała funkcjonować z dniem 10 maja 1923 roku w związku z rozciągnięciem dekretu z dnia 4 lutego 1919 r. o samorządzie miejskim na Sejny i zaliczeniem ich do miast (gmin miejskich)[5].
Obecna gmina Sejny jest nowym tworem (od 1973) o zupełnie innych granicach i obszarze.
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego.
- ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
- ↑ W Polsce istniało po 1919 roku więcej takich jednostek. Część z nich w kolejnych latach podniesiono do rzędu miast (gmin miejskich): Biała Rawska (do 1925), Chodecz (do 1921), Głowno (do 1925), Golina (do 1921), Kłodawa (do 1925), Nowogród (do 1927), Proszowice (do 1923), Rajgród (do 1923), Rychwał (do 1921), Sejny (do 1923), Stryków (do 1923), Suraż (do 1923) i Ślesin (do 1921); natomiast część została włączona do gmin wiejskich: Burzenin, Jedwabne, Osięciny, Piotrków, Skulsk, Śniadowo (do 1923); lub utworzono z nich odrębne gminy wiejskie: Stopnica i Wizna (do 1923)
- ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom V – Województwo Białostockie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924 (str. VI)
- ↑ Dz.U. z 1923 r. nr 49, poz. 344
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).