Sekretariat Komitetu Obrony Rzeczypospolitej

Sekretariat Komitetu Obrony Rzeczypospolitej (SeKOR) – organ wykonawczy Komitetu Obrony Rzeczypospolitej.

Sekretariat ustanowiony został razem z Komitetem Obrony Rzeczypospolitej 12 maja 1936 r. dekretem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 9 maja 1936 r. o sprawowaniu zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnemi i organizacji naczelnych władz wojskowych w czasie pokoju.

Był organem przygotowującym, opracowującym i przeprowadzającym decyzje Komitetu Obrony Rzeczypospolitej. Kierownikiem SeKOR był Zastępca Szefa Sztabu Głównego. Z urzędu był on także członkiem KOR-u ale bez prawa głosowania. W latach 1935-1939 obowiązki zastępcy szefa SG WP i kierownika SeKOR pełnił gen. bryg. Tadeusz Malinowski. Jego zastępcą był ppłk dypl. Jerzy Orski. Sekretariat kontrolował wykonanie uchwał KOR-u przez poszczególne działy administracji państwowej.

Według Eugeniusza Kozłowskiego SeKOR "stał się w rzeczywistości głównym ośrodkiem planującym i dyspozycyjnym w sprawach ekonomicznych państwa, a przede wszystkim w sprawach związanych z rozbudową i rozmieszczeniem przemysłu, wykorzystaniem surowców i zasobów oraz przestawieniem działalności resortów cywilnych na tory wojenne." Pozycję SeKOR wzmocnił okólnik nr 46 Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 1936 r., którym zobowiązał wszystkich ministrów do uzgadniania z sekretariatem każdej sprawy wiążącej się z bezpośrednio lub pośrednio z obronnością państwa.

Obsada SeKOR[1]

  • ppłk dypl. piech. Orest Dżułyński (1 VI 1936[2] – X 1937)
  • oficer sekretariatu – ppłk dypl. piech. Walerian Mercik (1937 – III 1939)
  • oficer sekretariatu – ppłk dypl. piech. Józef II Kowalik (III 1939)
  • oficer sekretariatu – ppłk dypl. art. Edmund Zagórski (III 1939)
  • oficer sekretariatu – ppłk int. Alfred Władysław Staff (1 VI 1936[2] – III 1939)
  • oficer sekretariatu – ppłk piech. Edward Maetze (VI 1936[2] – III 1939)
  • kierownik referatu – mjr aud. Józef Zawistowski (1 VI 1936[2] – III 1939)
  • kierownik referatu – kpt. int. Jan Edward Kniphausen (III 1939)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 420.
  2. ↑ a b c d Kośmider 2015 ↓, s. 81.

Bibliografia

  • Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 9 maja 1936 r. o sprawowaniu zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnemi i organizacji naczelnych władz wojskowych w czasie pokoju (Dz.U. z 1936 r. nr 38, poz. 286).
  • Tomasz Kośmider: Instytucje doradcze prezydenta funkcjonujące w okresie Drugiej Rzeczypospolitej. W: Organy doradcze głowy państwa właściwe w sprawach bezpieczeństwa – geneza, doświadczenia i wnioski dla tworzenia zintegrowanego systemu bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2015.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I, s. 23, 60.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.