Selenek neptunu(II)
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||
| Wzór sumaryczny | NpSe | ||||||||||||
| Masa molowa | 315,01 g/mol | ||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||
| Numer CAS | 59970-35-3 | ||||||||||||
| |||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||
| Inne aniony | NpS, NpTe | ||||||||||||
| Podobne związki | Np 2Se 5, NpSe 3 | ||||||||||||
Selenek neptunu(II), NpSe – nieorganiczny związek chemiczny, zawierający neptun na II stopniu utlenienia. Został otrzymany po raz pierwszy w 1975 r. przez D. Damiena i Andrzeja Wojakowskiego[1] w wyniku ogrzewania w temperaturze ok. 530 °C przez 24 godziny wodorku neptunu ze stechiometryczną ilością metalicznego selenu w zatopionej kwarcowej rurce w próżni[2]. Ma strukturę krystaliczną typu NaCl, która pod ciśnieniem ok. 230 tys. atm przechodzi w strukturę typu CsCl[2].
Przypisy
- ↑ D. Damien, A Wojakowski, Preparation and X-ray characterization of so far unknown monochalcogenides, NpSe, NpTe, AmSe and AmTe are described – all these compounds were found to crystallize in NaCl type of structure, „Radiochemical and Radioanalytical Letters”, 23 (3), 1975, s. 145–154.
- ↑ a b Zenko Yoshida i inni, Neptunium, [w:] Lester R. Morss (red.), The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements, Dordrecht: Springer, 2010, s. 699–812, DOI: 10.1007/1-4020-3598-5_6, ISBN 978-94-007-0211-0 (ang.). [zob. s. 740–741].