Selerowce
Selery zwyczajne | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny zielone |
Nadgromada | rośliny telomowe |
Gromada | rośliny naczyniowe |
Podgromada | rośliny nasienne |
Nadklasa | okrytonasienne |
Klasa | Magnoliopsida |
Nadrząd | astropodobne |
Rząd | selerowce |
Nazwa systematyczna | |
Apiales Intr. Nat. Syst. Bot., ed. 2: 21. Jul 1836, nom. cons.[3] |
Selerowce (Apiales Lindl.) – rząd roślin nasiennych, stanowiący jedną z linii rozwojowych kladu astrowych (asterids) odpowiadającego w ujęciu Ruggiero i in. nadrzędowi astropodobnych Asteranae. Należy tutaj 7 rodzin o dobrze poznanych i dowiedzionych relacjach filogenetycznych (pewnym wyjątkiem jest bazalna rodzina Pennantiaceae w niektórych analizach wykazująca bliskie związki z astrowcami Asterales). W obrębie rodzin wyróżnia się w sumie 493 rodzajów i blisko 5,5 tys. gatunków tj. około 2,4% gatunków wszystkich dwuliściennych właściwych (eudicots)[2]. Wiek grupy koronnej selerowców obliczany jest przez różnych autorów na ok. 80-117 milionów lat[2].
Morfologia
- Liście
- Skrętoległe, o blaszkach często podzielonych lub ząbkowanych, z nerwacją pierzastą[2].
- Kwiaty
- Drobne (do 1,5 cm średnicy), zazwyczaj pięciokrotne, promieniste, zebrane w szczytowe, rozgałęzione kwiatostany, często baldachy. Kielich zredukowany, płatki korony wolne. Pręciki wolne. Słupek na ogół dolny (zbudowany z dwóch owocolistków)[2].
- Owoce
- Zazwyczaj rozłupnia, poza tym jednonasienny pestkowiec lub jagoda[2].
Systematyka
Należące tu rodziny stanowią takson monofiletyczny, przy czym wątpliwości nie ma co do wszystkich z wyjątkiem bazalnej rodziny Pennantiaceae. Z niektórych analiz molekularnych plastydowego DNA wynika, że może być ona spokrewniona z astrowcami Asterales. W relacjach filogenetycznych rodziny nie zachodzą istotne zmiany w kolejnych wersjach systemów APG[2].
- Pozycja systematyczna rzędu według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
Wraz z m.in. rzędami ostrokrzewowców Aquifoliales, astrowców Asterales i szczeciowców Dipsacales tworzy grupę euasterids II w obrębie kladu astrowych (asterids) należącego do dwuliściennych właściwych (eudicots).
← |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Podział rzędu na rodziny według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
selerowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Pozycja i podział w systemie Reveala (1998)
Rząd nie wyróżniony. Zaliczane tu obecnie rodziny umieszczone były w rzędach: araliowców (Araliales), dereniowców Cornales, Pittosporales i Torricelliales.
- Pozycja i podział w systemie Cronquista (1981)
Gromada okrytonasienne Magnoliophyta Cronquist, klasa dwuliścienne Magnoliopsida, podklasa Rosidae, rząd selerowce Apiales z dwiema rodzinami: selerowate Apiaceae i araliowate Araliaceae.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ James L. Reveal: Concordance of Family Names: A (ang.). USDA – APHIS – Concordance of Family Names. [dostęp 2010-04-16].
Media użyte na tej stronie
Autor: H. Zell, Licencja: CC BY-SA 3.0
Apium graveolens, Apiaceae, Celery, inflorescence; Botanical Garden KIT, Karlsruhe, Germany. The dried, ripe fruits are used in homeopathy as remedy: Apium graveolens (Ap-g.)
Autor: 潘麗峰, Licencja: CC BY-SA 4.0
Angelica morrisonicola in Hehuan Mountain
Autor: Bob Collowan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Eryngium giganteum in Thames Barrier Park, London.
Autor: Jim Evans, Licencja: CC BY-SA 4.0
Japanese Cheesewood -- Pittosporum tobira