Senjūrō Hayashi
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 lutego 1943 |
| Premier Japonii | |
| Okres | od 2 lutego 1937 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres | od lutego 1937 |
| Poprzednik | Hachirō Arita |
| Następca | Naotake Satō |
| Minister wojny | |
| Okres | od stycznia 1934 |
| Poprzednik | |
| Następca | Yoshiyuki Kawashima |
 | |
| Odznaczenia | |
  _1Class_BAR.svg){kind=small} .png){kind=small}  .png){kind=small} .png){kind=small} | |
Senjūrō Hayashi (jap. 林 銑十郎 Hayashi Senjūrō; ur. 23 lutego 1876 w Kanazawie, zm. 4 lutego 1943 w Tokio)[1] – generał Cesarskiej Armii Japońskiej, polityk, premier[2]Japonii. Podjął próbę przekształcenia Japonii w państwo jednopartyjne.
Życiorys
Pochodził z rodziny o tradycjach samurajskich. W czerwcu 1894 wstąpił do wojska, pragnąc wziąć udział w wojnie chińsko-japońskiej. Po jej zakończeniu podjął naukę w Japońskiej Cesarskiej Akademii Wojskowej, którą ukończył w 1897. Dodatkową wiedzę zdobywał w Cesarskim Kolegium Wojskowym w tokijskiej dzielnicy Minato, którego absolwentem został w 1903.
W latach późniejszych brał udział w walkach w Korei. W 1930, będąc w randze generała porucznika, otrzymał dowództwo nad stacjonującymi tam wojskami japońskimi. Podjął wkrótce, mimo braku zgody rządu, działania wojenne przeciwko Chinom i zajął Mandżurię.
W 1932 otrzymał awans na stopień generała. W 1934 został ministrem wojny, zastępując na tym stanowisku swojego starego rywala Sadao Arakiego. Pełniąc tę funkcję, usunął z armii dawnych jego zwolenników. Musiało wówczas ustąpić ze służby blisko pięć tysięcy wyższych oficerów.
W 1935 został odwołany z funkcji ministra wojny. W 1937 objął urząd premiera kraju. Pragnąc uwolnić rząd od waśni partyjnych, zażądał od wszystkich ministrów zawieszenia działalności partyjnej. Wkrótce jednak zrezygnował z prób tworzenia rządu ponadpartyjnego i udzielił poparcia militarystycznej partii Shōwakai. Rozwiązał parlament i zarządził rozpisanie nowych wyborów, które miały mu utorować drogę do stworzenia państwa jednopartyjnego. Wybory jednak przegrał i zmuszony został po czterech miesiącach do ustąpienia ze stanowiska[3].
Zmarł w 1943 w Tokio. Został pochowany na cmentarzu Tama Reien w Fuchū[1].
Przypisy
- ↑ a b Find A Grave • Senjuro Hayashi (ang.) [dostęp 2016-05-16].
- ↑ Senjuro Hayashi (ang.). Cabinet Public Relations Office, Cabinet Secretariat. [dostęp 2016-05-20].
- ↑ Hayashi, Senjuro (ang.). National Diet Library, 2013. [dostęp 2016-05-20].
Bibliografia
- Alex Axelrod, Charles Phillips, Władcy, tyrani, dyktatorzy • Leksykon, Politeja, Warszawa 2000
- Find A Grave • Senjuro Hayashi (ang.) [dostęp 2016-05-16]
- kursywa – p.o. premiera
Media użyte na tej stronie
Ribbon for the World War I Victory Medal awarded by the Allies:
- w:World War I Victory Medal (United States) awarded by the w:United States Department of Defense
- w:Victory Medal (United Kingdom) also called the Inter-Allied Victory Medal
- w:Médaille Interalliée 1914–1918 (France)
- w:Inter-Allied Victory Medal (Greece)
- w:Allied Victory Medal (Italy)
- etc.
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the 1904-1905 Russo-Japanese War Medal (Japan)
Baretka "ogólna": Order Świętego Skarbu – typ I, używany m. in. podczas II wojny światowej (Japonia).
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the National Foundation Merit Medal (Manchukuo)
Portrait of Hayashi Senjūrō, Imperial Japanese Army Commander (1876 – 1943)
Baretka Orderu Złotej Kani IV Klasy (Japonia).
Baretka Wielkiej Wstęgi Kwiatów Paulowni Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia).
Od 2003: Baretka Orderu Kwiatów Paulowni (Japonia).
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbin bar of the 1931-1934 China Incident War Medal (Japan)