Sensō-ji

Sensō-ji
浅草寺
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Wyznanie

buddyzm

Rodzaj

świątynia buddyjska

Historia
Data budowy

645

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Sensō-ji浅草寺”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sensō-ji浅草寺”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Ziemia35°42′53,0″N 139°47′48,3″E/35,714722 139,796750
Wewnętrzne sanktuarium (naijin) widziane z zewnętrznego sanktuarium (gejin); w centralnej części znajduje się miniaturowa świątynka (zushi)[1][a], w której jest ukryta statuetka (hibutsu-honzon) boginii Kannon[2][3]

Sensō-ji (jap. 浅草寺) – najstarsza świątynia buddyjska w Tokio, położona w dzielnicy Taitō, ważne centrum kultu poświęcone bogini (bosatsu 菩薩) miłosierdzia, współczucia i życzliwości Kannon (także Kanzeon)[1][4]. Bierze ona na siebie cierpienie i pomaga odzyskać siły utracone w walce. Świątynia jest jedną z głównych atrakcji turystycznych stolicy Japonii, przyciąga co roku ok. 30 mln odwiedzających[5].

Nazewnictwo

Pełna nazwa świątyni: 金龍山浅草寺 Kinryū-zan Sensō-ji. W użyciu także Asakusa-dera, Asakusa Kannon (popularnie: Asakusa). Złożenie zapisane znakami 浅草寺 jest czytane po sinojapońsku Sensō-ji, a po japońsku Asakusa-dera[2].

Na terenie tego buddyjskiego kompleksu świątynnego, w północno-wschodniej części – tuż obok głównego pawilonu Kannon-dō – znajduje się chram shintō o nazwie Asakusa-jinja[2].

Historia

Wczesnym rankiem 18 marca 628 roku bracia Hamanari i Takenari Hinokuma łowili siecią ryby w rzece Sumida (wówczas nazywała się Miyato) i wyłowili posążek jakiejś postaci. Nie wiedzieli, co to jest i wrzucili go z powrotem do wody. Następnie zmieniali kilkakrotnie miejsce połowu, ale zamiast ryb wyławiali wciąż ten sam posążek, aż w końcu zabrali go ze sobą do domu[2].

Wódz ich wioski, Nakamoto Haji (lub Haji no Matsuchi)[b], rozpoznał, iż jest to posążek bosatsu Kannon (Bogini Miłosierdzia – skt. Awalokiteśwara Bodhisattwa). Następnego dnia przebudował swój dom w małą świątynkę i poświęcił resztę życia buddyzmowi[2].

Tuż po pojawieniu się statuetki Kannon, w ciągu jednej nocy wyrosło w okolicy tysiąc sosen, a po trzech dniach znaleziono w tym lesie smoka o złotej łusce, który przybył z nieba. Dało to początek „górskiej” nazwie (sangō)[c] świątyni „Kinryūzan” (Góra/Świątynia Złotego Smoka; napis ten widnieje na bramach Kaminari-mon i Hōzō-mon). Do dziś świątynny taniec wykonywany w Sensō-ji nazywa się „kinryū-no-mai” (taniec złotego smoka) jako główne wydarzenie ceremonii Honzon-Jigen-e[2].

Asakusa była wówczas małą wioską rybacką, położoną u ujścia rzeki do morza na rozległym pustkowiu regionu Musashino[d]. Rozwijała się jednak szybko, gdyż coraz więcej ludzi przybywało, aby czcić Kannon, boginię miłosierdzia. W 645 roku kapłan buddyjski o imieniu Shōkai przybył z pielgrzymką do tego regionu i zbudował pawilon dla Kannon, ale po objawieniu, którego doznał we śnie, postanowił ukryć posążek, który do dziś nigdy nie był wystawiany. W połowie IX wieku mistrz Ennin (794–864, pośmiertnie: Jikaku daishi) wykonał kopię statuetki, którą umieszczono w centrum wewnętrznego sanktuarium do wystawiania publicznego[6][2].

W okresie Kamakura (1185–1333) siogunowie okazywali wielkie oddanie Sensō-ji, a jej znaczenie rosło. Stopniowo kolejne wybitne postacie, w tym dowódcy wojskowi i ludzie kultury, szli za ich przykładem. W 1590 roku Ieyasu Tokugawa, wybrał Sensō-ji jako świątynię tytularną rodu, w której odbywały się ich modlitwy. Również kolejni siogunowie rodu Tokugawa często odwiedzali Sensō-ji, a wiara w Kannon rozprzestrzeniła się wśród zwykłych ludzi w okresie Edo (1603–1867). W przeszłości świątynia była związana z sektą buddyzmu Tendai. Obecnie jest w gestii sekty Shō-Kannon[6].

Od końca XVIII wieku do XIX wieku miasto Edo rozwinęło się pod względem ludności w jedno z największych na świecie, o charakterystycznej kulturze z dzielnicą Asakusa jako jej centrum.

Kompleks świątynny

Wchodząc na teren świątyni, przechodzi się najpierw przez Kaminari-mon (Bramę Gromu; formalna nazwa: Fūraijin-mon, główna brama strzeżona przez bogów wiatru i grzmotów), zewnętrzną bramę świątyni oraz symbol dzielnicy Asakusa. We wnękach po obu stronach bramy znajdują się figury Raijina (boga gromu) i Fūjina (boga wiatru). Została ona zbudowana po raz pierwszy w 942 roku przez dowódcę wojskowego Kinmasę Taira[2][7].

Następnie idzie się wąską alejką prowadzącą do głównego pawilonu świątyni. Nazywa się ona omotesandō[1], ale w tym przypadku z biegiem stuleci stała się pasażem handlowym o powszechnie znanej nazwie Nakamise-dōri. Ma on długość ok. 250 m i jest wypełniony po obu stronach straganami. Oprócz typowych japońskich pamiątek, takich jak yukata, czy wachlarze, są tam tradycyjne lokalne przekąski i słodycze. Uliczka powstała w latach 1688–1735, kiedy okolicznym mieszkańcom udzielono pozwolenia na zakładanie sklepów na drodze prowadzącej do świątyni[2][8].

Pasaż sklepików kończy się przy drugiej bramie świątyni, Hōzō-mon (Brama Skarbiec). Pierwotnie była zwana Niō-mon, ale po odbudowie w 1964 roku zmieniono nazwę, ponieważ służy ona również jako tradycyjne miejsce przechowywania świętych pism i skarbów świątynnych[9].

Główny budynek świątyni, Kannon-dō, i pięciopiętrowa pagoda znajdują się za bramą Hōzō-mon. Pagodę i bramę, podobnie jak Kaminari-mon, zbudował w 942 roku Kinmasa Taira. Ich obecny wygląd jest wynikiem rekonstrukcji dokonanych po II wojnie światowej[2].

Chram shintō, Asakusa-jinja, zbudowany w 1649 roku przez Iemitsu Tokugawę, stoi kilkadziesiąt metrów od głównego budynku świątyni[2].

Z biegiem lat teren ten i obiekty sakralne przechodziły liczne zmiany, a dwukrotnie były prawie całkowicie zniszczone: wskutek trzęsienia ziemi w 1923 roku i podczas II wojny światowej[2].

Festiwale

W ciągu roku różnego rodzaju uroczystości, święta i festiwale odbywają się w świątyni i jej otoczeniu. W dniach 17 i 18 marca organizowany jest festiwal Honzon-Jigen-e dla uczczenia pojawienia się Kannon w 628 roku. Jest on obecnie traktowany jako rodzaj prologu do Sanja Matsuri (Festiwalu Trzech Chramów)[10] organizowanego w trzeci piątek, sobotę i niedzielę maja dla upamiętnienia obu rybaków i wodza wioski – „założycieli" świątyni. Festiwal gromadzi rzesze ludzi z bardzo różnych środowisk społecznych, które na co dzień żyją daleko od siebie. Oprócz rzemieślników, artystów, przebranych aktorów, swoją obecność zaznaczają także przedstawiciele gangów yakuza, którzy prezentują w czasie festiwalu swoje liczne tatuaże[11][12].

Inne wydarzenia to m.in. odbywający się od 1981 roku, obok świątyni, sierpniowy Asakusa Samba Carnival[13][14][e] i grudniowy festiwal Osame no Kannon Goennichi, połączony z Hagoita-ichi (targ Hagoita), podczas którego sprzedawane są bogato zdobione, drewniane rakietki (hagoita) używane w tradycyjnej, ale już zanikającej, noworocznej grze dziewcząt o nazwie hanetsuki. Tradycyjne wersje przedstawiają aktorów teatru kabuki i eleganckie piękności z minionych wieków, ale można również znaleźć wizerunki gwiazd filmu i TV, zapaśników sumō, czy nawet postaci z anime[15][16].

Galeria

  • Hokkei Totoya (1780–1850), Panorama, 1820

    Hokkei Totoya (1780–1850), Panorama, 1820

  • Widok z góry na teren świątyni

    Widok z góry na teren świątyni

  • Hōzō-mon i pagoda
    (c) User: (WT-shared) Trsqr z wts wikipodróże, CC BY-SA 4.0

    Hōzō-mon i pagoda

  • Kannon-dō (główny pawilon)

    Kannon-dō (główny pawilon)

  • Kaminari-mon

    Kaminari-mon

  • Sensō-ji, na pierwszym planie skrzynia na ofiarę dla świątyni, w głębi Hōzō-mon
    (c) Yoshio Kohara, CC BY 3.0

    Sensō-ji, na pierwszym planie skrzynia na ofiarę dla świątyni, w głębi Hōzō-mon

  • Sprzedawca hagoita

    Sprzedawca hagoita

  • Asakusa Samba Carnival, 2007

    Asakusa Samba Carnival, 2007

  • Chram Asakusa (shintō)

    Chram Asakusa (shintō)

  • Sanja Matsuri

    Sanja Matsuri

  • Nakamise-dōri

    Nakamise-dōri

Uwagi

  1. ↑ Zushi tu nazywa się Gokūden i zawiera dwie statuetki Kannon: tę oryginalną w górnej części, nigdy nie pokazywaną, w dolnej – duplikat wykonany przez mnicha Ennina (794–864).
  2. ↑ W zależności od źródła jest on przywódcą, zarządcą wioski lub bogatym właścicielem ziemskim, który dowiedziawszy się o rybakach i znalezisku, przekonał ich do buddyzmu, któremu wszyscy trzej poświęcili swoje życie.
  3. ↑ Sangō – świątynie są metaforycznie nazywane „górami”, nawet gdy są usytuowane na dnie doliny. Liczby używane do ich liczenia noszą końcowe -san lub -zan (山), stąd nazwa sangō. Tradycja ta sięga czasów, gdy świątynie były przede wszystkim klasztorami celowo budowanymi na odległych obszarach górskich.
  4. ↑ Obszar obejmujący dzisiejsze prefektury: Tokio i Saitama. Rozciąga się pomiędzy rzekami Tama i Ara. Płaska część historycznej prowincji Musashi.
  5. ↑ W Brazylii żyje największa na świecie diaspora japońska.

Przypisy

  1. ↑ a b c Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 321, 730, 1170, 1433, 2066. ISBN 4-7674-2015-6.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Visit (ang.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-28].
  3. ↑ Momoo Yamaguchi: 英語で伝える江戸の文化・東京の観光 (ang. • jap.). 三修社 Sanshusha, 2017. s. 120, 121. [dostęp 2020-03-01].
  4. ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 317. ISBN 978-4-385-13107-8.
  5. ↑ Kimie Osawa: Asakusa Sensōji Temple: An Introduction To Japanese Buddhism (ang.). MATCHA, Inc., 2015. [dostęp 2020-02-28].
  6. ↑ a b Shinjō Kamimura: Sensōji (ang.). The Asakusa Kannon Temple. [dostęp 2020-02-28].
  7. ↑ 雷門（風雷神門） (jap.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-29].
  8. ↑ 仲見世 (jap.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-29].
  9. ↑ 宝蔵門（仁王門） (jap.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-29].
  10. ↑ 三社祭 (jap.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-29].
  11. ↑ Sanja Matsuri (ang.). Japan Experience, 2014. [dostęp 2020-02-22].
  12. ↑ Honzon-jigen-e at Sensoji Temple, Tokyo (浅草寺 本尊示現会) – Mar 17-18 (ang.). Traveling Traditional Japan, 2020. [dostęp 2020-02-22].
  13. ↑ 38th Asakusa Samba Carnival (ang.). Tokyo Convention & Visitors Bureau. [dostęp 2020-02-27].
  14. ↑ Asakusa Samba Carnival 2020 (ang.). japanistry.com. [dostęp 2020-02-27].
  15. ↑ Hagoita Ichi Fair (ang.). Japan National Tourism Organization. [dostęp 2020-02-28].
  16. ↑ 納めの観音ご縁日・羽子板市 (jap.). Sensouji, 2016. [dostęp 2020-02-29].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Sensoji hondo.jpg
Autor: kimmc, Licencja: CC BY-SA 3.0
Main hall of Sensō-ji temple in Asakusa, Tokyo
Map Tokyo special wards.jpg
Autor:
XIIIfromTOKYO
, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of the 23 special wards of Tokyo, Japan
Cloudy Sensō-ji.jpg
Autor: jreysp, Licencja: CC BY-SA 4.0
Hōzōmon‎ Gate and Five-storied Pagoda of Sensō-ji Temple (浅草寺). Do not confuse it with Kaminarimon Gate.
Nakamise, Asakusa, Tokyo as seen from the Asakusa Culture Tourist Information Center 20190420 3.jpg
Autor: DXR, Licencja: CC BY-SA 4.0
A south view of Nakamise, Asakusa, Tokyo as seen from the Asakusa Culture Tourist Information Center
Senso-ji 4.jpg
Autor: Felix Filnkössl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Photograph of the Nakamise-Dori at the Senso-ji in Tokyo, Japan.
Asakusa Samba Carnival 003.JPG
Asakusa Samba Carnival, Asakusa, Events and festivals.
Toto Kinryuzan Senso-ji zu, 1820.jpg
Tōto Kinryūzan Sensō-ji zu
label QS:Len,"Tōto Kinryūzan Sensō-ji zu"
label QS:Lja,"東都金龍山浅草寺図"
Tokyo Asakusa Kannon.jpg
(c) User: (WT-shared) Trsqr z wts wikipodróże, CC BY-SA 4.0
Asakusa Kannon. The Asakusa Kannon (aka Senso-ji) during night., Asakusa.
Japan location map with side map of the Ryukyu Islands.svg
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan

Equirectangular projection.

Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:

  • N: 45°51'37" N (45.86°N)
  • S: 30°01'13" N (30.02°N)
  • W: 128°14'24" E (128.24°E)
  • E: 149°16'13" E (149.27°E)

Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:

  • N: 39°32'25" N (39.54°N)
  • S: 23°42'36" N (23.71°N)
  • W: 110°25'49" E (110.43°E)
  • E: 131°26'25" E (131.44°E)
View of mikoshi from sensoji Sanja Matsuri 2006-3.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
A view of the Hozomon gate and the Nakamise beyond it as well as one of the main mikoshi from the top step of Sensō-ji during Sanja Matsuri.
Sensoji (Asakusa Kannon Temple) - panoramio.jpg
(c) Yoshio Kohara, CC BY 3.0
Sensoji (Asakusa Kannon Temple)
Tokyo-to géolocalisation.svg
(c) Bourrichon (atelier graphique), CC BY-SA 2.0 fr
Blank map of the prefecture of en:Tokyo, for geolocalisation purpose.
Hagoita-1.jpg
Autor: 江戸村のとくぞう, Licencja: CC BY-SA 4.0
浅草寺 羽子板市
Asakusa b050.jpg
Autor: Michael Gunther, Licencja: CC BY-SA 4.0
Asakusa Shrine was built in 1649, as a Shinto shrine that coexists with the (Buddhist) Asakusa Kannon Temple.