Sentinel R.1

Sentinel R.1

Sentinel R.1 w barwach Royal Air Force
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Raytheon Bombardier Aerospace
Typ	samolot rozpoznawczy
Załoga	5
Historia
Data oblotu	26 maja 2004
Liczba egzemplarzy	5
Dane techniczne
Napęd	2 x Silnik turbowentylatorowy Rolls-Royce BR700
Ciąg	65,6 kN każdy
Wymiary
Rozpiętość	28,5 m
Długość	33,3 m
Wysokość	8,2 m
Powierzchnia nośna	94,9 m²
Masa
Własna	24 000 kg
Startowa	42 400 kg
Osiągi
Prędkość maks.	0,89 Ma
Pułap	16 000 m
Zasięg	12 000 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Wielka Brytania

Sentinel R.1 – brytyjski samolot rozpoznawczy monitorujący pole walki.

Historia

Sentinel R.1

Na początku lat 80. XX wiek w ramach programu CASTOR (Corps Airborne STand-Off Radar) British Army prowadziła badania nad samolotem rozpoznania pola walki. Wynikiem tych prac był samolot Britten-Norman Islander BN-2T z radarem firmy Ferranti zdolnym do wykrywania i śledzenia poruszających się celów naziemnych. Kolejnym samolotem przeznaczonym do rozpoznania pola walki, tym razem z radarem firmy Racal była English Electric Canberra B.8. Upadek Związku Radzieckiego i w konsekwencji znacząca redukcja konwencjonalnych sił zbrojnych sprawiła, że zaprzestano dalszego finansowania programu CASTOR. Impulsem, który na nowo rozbudził zainteresowanie tego typu samolotem wśród brytyjskiej generalicji była I wojna w Zatoce Perskiej, podczas której nieocenione usługi koalicjantom oddał samolot Northrop Grumman E-8 Joint STARS (Joint Surveillance Target Attack Radar System). Samolot rozpoznający ruchome cele naziemne, czołgi, bojowe wozy piechoty, śledzący je, określający poziom zagrożenia z ich strony a w końcu nakierowywujący na nie samoloty szturmowe i bombardujące sił sojuszniczych. W 1992 roku Ministerstwo Obrony Wielkiej Brytanii na nowo podjęło prace nad podobnym samolotem wspierającym armię brytyjską. Do finału programu ASTOR (Airborne STand-Off Radar) zakwalifikowały się Raytheon Systems z samolotem Bombardier Global Express jako nosicielem systemu oraz Lockheed Martin z samolotem Gulfstream V. Rywalizację wygrał Raytheon, który na swoim samolocie zaproponował zamontowanie radaru z syntetyczną aperturą ASARS-2, stosowanego na samolotach U-2R. Kontrakt na dostawę pięciu samolotów oraz ośmiu naziemnych stanowisk kontrolnych, brytyjskie Ministerstwo Obrony podpisało z Raytheon Systems w grudniu 1999 roku. 3 sierpnia 2002 roku oblatano prototyp nosiciela systemu, przekonstruowano kadłub samolotu dodając na jego spodniej części owiewkę mieszczącą antenę radaru a na grzbiecie owiewkę systemu łączności satelitarnej. 26 maja 2004 roku dokonano oblotu pierwszego seryjnego samolotu. Dwa lata wcześniej dostarczono pierwszą stację naziemną mającą współpracować z samolotem a w czerwcu 2007 roku RAF otrzymał pierwszy z zamówionych samolotów. 1 grudnia 2008 roku gotowość operacyjną uzyskał pierwszy samolot Sentinel R.1. 10 lutego 2009 roku zakończono proces dostaw wszystkich pięciu zamówionych przez RAF samolotów (ostatni miał numer rejestracyjny ZJ694). W 2015 roku samoloty miały zostać wycofane z aktywnej służby, jednak ze względu na potrzeby operacyjne wstrzymano cały proces. Jedna z maszyn została wycofana w maju 2017 roku. Reszta ma pozostać w linii co najmniej do 2021 roku a po ewentualnej modernizacji nawet do końca dekady. Na stałe samoloty stacjonują w bazie RAF Waddington w Lincolnshire w ramach No. 5 Squadron RAF^[1][2].

System

System ASTOR składa się z samolotu nosiciela radaru, stacji naziemnej wymiany danych na szczeblu taktycznym, umieszczonej na samochodzie Pinzgauer oraz stacji naziemnej wymiany danych na szczeblu operacyjnym umieszczonych w kontenerach, które mogą być transportowane drogą lotniczą. Na pokładzie samolotu obok dwóch pilotów jest dowódca misji i dwóch operatorów radaru dokonujących wstępnej analizy obrazu. Cały system ma możliwość wymiany danych pomiędzy innymi samolotami, śmigłowcami i innymi szczeblami dowodzenia. Samolot posiada również system samoobrony: wyrzutnie flar, dipoli, system ostrzegający o opromieniowaniu i wystrzeleniu pocisku przeciwlotniczego. 1 kwietnia 2004 roku utworzono jednostkę, 5 Squadron RAF, samolotów Sentinel, która stacjonuje w bazie RAF-u w Waddington w hrabstwie Lincolnshire.

Linki zewnętrzne

• ASTOR Sentinel R1 Airborne Stand-Off Radar, United Kingdom
• Strona RAF. raf.mod.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)].

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Abraszek, Sentinel R.1 w służbie, "Nowa Technika Wojskowa", nr 1 (2009), s. 86-88, ISSN 1230-1655.
• Zakończenie dostaw Sentineli, "Nowa Technika Wojskowa", nr 3 (2009), s. 8, ISSN 1230-1655.