Separator (kanalizacja)
Ten artykuł od 2016-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Separator (osadnik) – urządzenie służące do oczyszczania ścieków przed wprowadzeniem ich do sieci kanalizacyjnej.
Rodzaje separatorów
- Ze względu na oczyszczane substancje:
- separatory substancji ropopochodnych
- separatory skrobi
- separatory tłuszczów (zwane potocznie tłuszczownikami)
Postawa prawna
- Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 18 listopada 2014 r. (Dz.U. z 2014 r. poz. 1800) w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego.
- Polskie Normy:
- PN-EN 858:2005
- PN-S-02204:1997
Separatory substancji ropopochodnych
Zastosowanie
Separatory te stosuje się do oczyszczania wód deszczowych, roztopowych i poprocesowych z terenów, które zagrożone są skażeniem substancjami ropopochodnymi (np. stacje paliw, parkingi dla samochodów, myjnie).
Działanie
Ścieki przepływając przez separator zostają w sposób mechaniczny separowane (sedymentacja i flotacja). Oleje i emulsje zostają na powierzchni, a pozostałe ścieki odprowadzane są do kanalizacji. Aby przyśpieszyć zjawisko separacji stosuje się pakiety koalescencyjne (do łączenia drobnych kropel oleju w większe).
Norma PN-EN 858:2005 dzieli separatory na dwie grupy:
- Klasa I – separatory koalescencyjne, dla których stężenie ropopochodnych na odpływie musi być poniżej 5 mg/l
- Klasa II – separatory grawitacyjne, dla których stężenie ropopochodnych na odpływie musi kształtować się poniżej 100 mg/l
Dobór separatora
Dobór urządzenia sprowadza się do określenia jego wielkości nominalnej. Wielkość ta określa maksymalny przepływ ścieków deszczowych i/lub procesowych, dla których zostanie dotrzymana zakładana redukcja stężeń substancji ropopochodnych na odpływie z separatora.
gdzie:
NS – wielkość nominalna,
Qr – nominalny przepływ ścieków deszczowych w l/s,
Qs – maksymalny przepływ ścieków procesowych w l/s,
fd – współczynnik gęstości,
fx – współczynnik utrudnienia separacji.
Dokładne wyjaśnienie jak należy przyjmować poszczególne współczynniki można znaleźć we wspomnianej normie PN-EN 858:2005.
Separatory skrobi
Zastosowanie
Separatory te stosuje się w zakładach przetwórstwa ziemniaczanego a także: w restauracjach, hotelach, barach szybkiej obsługi, zakładach mięsnych i przetwórstwa warzywnego.
Działanie
Separatory skrobi są to urządzenia, w których w sposób grawitacyjny następuje oddzielenie lżejszych od wody skrobi od reszty ścieków. Urządzenia te eliminują także powszechne w przypadku ścieków z zawartością skrobi ziemniaczanej zjawisko spieniania ścieków.
Dobór
Dobór urządzeń odbywa się na podstawie przepływu nominalnego.
Separatory tłuszczu
Zastosowanie
Stosuje się je w restauracjach, barach, stołówkach, kuchniach, masarniach oraz w zakładach mięsnych i przetwórstwa spożywczego oraz wszędzie tam, gdzie występują ścieki technologiczne ze zwiększonym stężeniem tłuszczów roślinnych i zwierzęcych.
Działanie
Działanie separatora tłuszczu oparte jest na zjawisku grawitacji – różnica gęstości sprawia, że ścieki zawierające ciężkie substancje opadają na dno, natomiast lekkie substancje, tj. oleje i tłuszcze zwierzęce flotują na powierzchnię wody. Z tego względu separator składa się z dwóch części (osobnych lub zintegrowanych zbiorników): osadnika i separatora właściwego.
Dobór
Dobór wielkości urządzenia powinien bazować na jakości i ilości doprowadzanych ścieków, biorąc pod uwagę:
- maksymalny przepływ ścieków
- temperaturę ścieków
- gęstość tłuszczów i olejów podlegających separacji
- wpływ używanych środków wspomagających zmywanie
Szczegółowy opis doboru separatorów tłuszczu przedstawia norma PN-EN 1825.
Bibliografia
- materiały firm Separator Service i ACO
- Polska Norma PN-EN 858:2005
Media użyte na tej stronie
Autor: Beax, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Separator ropopochodnych w trakcie montażu na budowie