Serafin (Głuszakow)

Serafin
Серафим
Fiodor Głuszakow
Фёдор Глушаков
Biskup anadyrski i czukocki
Kraj działaniaRosja
Data i miejsce urodzenia19 marca 1969
Karaganda
Data i miejsce śmierci9 czerwca 2020
Samara
Biskup anadyrski i czukocki
Okres sprawowania2011–2015
Wyznanieprawosławne
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne23 czerwca 1998
Diakonat16 lutego 1992
Prezbiterat5 lipca 1992
Nominacja biskupia22 marca 2011
Chirotonia biskupia22 maja 2011
Sukcesja apostolska
Data konsekracji22 maja 2011
MiejscowośćDzierżyński
MiejsceMonaster św. Mikołaja na Ugrieszy
KonsekratorCyryl
WspółkonsekratorzyJuwenaliusz (Pojarkow), Warsonofiusz (Sudakow), Prokl (Chazow), Sergiusz (Polotkin), Arseniusz (Jepifanow), Paweł (Ponomariow), Eugeniusz (Rieszetnikow), Teognost (Guzikow), Beniamin (Zaricki), Sergiusz (Czaszyn), Zenobi (Korzinkin), Mikołaj (Czaszyn)

Serafin, imię świeckie Fiodor Michajłowicz Głuszakow (ur. 19 marca 1969 w Karagandzie, zm. 9 czerwca 2020 w Samarze[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie deportowanej do Kazachstanu w czasie wielkiego terroru. W 1986 podjął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, zaś po jego ukończeniu wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego. 16 lutego 1992 arcybiskup ulianowski i melekeski Prokl wyświęcił go na diakona. 5 lipca tego samego roku został wyświęcony na kapłana przez arcybiskupa samarskiego i syzrańskiego Euzebiusza, po czym skierowano go do pracy duszpasterskiej w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Samarze. W 1992 ukończył także studia na Uniwersytecie Pedagogicznym w Kujbyszewie. 23 czerwca 1998 złożył wieczyste śluby mnisze przed arcybiskupem samarskim i syzrańskim Sergiuszem. W 2000 otrzymał godność igumena[2].

W 2002 ukończył studia teologiczne na Moskiewskiej Akademii Duchownej, otrzymując dyplom kandydata nauk. Rok później, po powstaniu w Samarze monasteru Zmartwychwstania Pańskiego, ihumen Serafin został jego pierwszym przełożonym. W 2004 ukończył z wyróżnieniem studia prawnicze na Powołżańskiej Akademii Służby Państwowej im. Stołypina. W 2010 otrzymał godność archimandryty[2].

22 marca 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go do przyjęcia chirotonii biskupiej i przyjęcia tytułu biskupa woskriesieńskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Chirotonia odbyła się 22 maja tego samego roku w soborze Przemienienia Pańskiego w monasterze św. Mikołaja na Ugrieszy[2]. W ceremonii jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl, metropolici kruticki i kołomieński Juwenaliusz, sarański i mordowski Warsonofiusz, arcybiskupi symbirski i melekeski Prokl, samarski i syzrański Sergiusz, istriński Arseniusz, riazański i kasimowski Paweł, wieriejski Eugeniusz, siergijew-posadski Teognost, biskupi penzeński i kuźniecki Beniamin, sołnecznogorski Sergiusz, elisteński i kałmucki Zenobi oraz zwienigorodzki Mikołaj[3]. Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej[4].

W 2015 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku, a na stałe miejsce przebywania wyznaczył Samarę[5].

Zmarł w 2020 r.[1] i został pochowany w monasterze Zmartwychwstania Pańskiego w Samarze[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Преставился ко Господу епископ Серафим (Глушаков) (ros.). patriarchia.ru, 10 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-13].
  2. ↑ a b c Серафим, епископ (Глушаков Федор Михайлович), Патриархия.ru [dostęp 2020-06-13] (ros.).
  3. ↑ Предстоятель Русской Церкви возглавил хиротонию архимандрита Серафима (Глушакова) во епископа Воскресенского, викария Московской епархии
  4. ↑ ЖУРНАЛ № 44
  5. ↑ Епископом Анадырским и Чукотским избран иеромонах Матфей (Копылов), клирик Петропавловской и Камчатской епархии, Патриархия.ru [dostęp 2015-12-24].
  6. ↑ Состоялось отпевание епископа Серафима (Глушакова), Патриархия.ru [dostęp 2020-06-13] (ros.).
Biskupi eparchii anadyrskiej i czukockiej