Serau
Capricornis[1] | |||
Ogilby, 1837[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – serau kędzierzawy (C. crispus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | serau | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Antilope thar Hodgson, 1831 | |||
Synonimy | |||
Gatunki | |||
|
Serau[6] (Capricornis) – rodzaj ssaka z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w górach Azji od Himalajów po Sumatrę oraz na Tajwanie i w Japonii[7][8][9].
Morfologia
Długość ciała 80–170 cm, długość ogona 6–16 cm, długość ucha 17–21 cm, wysokość w kłębie 50–100 cm; długość rogów 12–34 cm; masa ciała 18–160 kg[8].
Systematyka
Etymologia
- Capricornis (Capricornus): łac. capricornus „koziorożec”, od capra „koza”; cornu, cornus lub cornum, corni „róg”[10].
- Austritragus: łac. auster, austri „południe”; gr. τραγος tragos „kozioł”[11]. Gatunek typowy: Antilope sumatraensis Bechstein, 1799.
- Capricornulus: rodzaj Capricornis Ogilby, 1837; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[10]. Gatunek typowy: Antilope crispa Temminck., 1836.
- Lithotragus: gr. λιθος lithos „kamień, skała”; τραγος tragos „kozioł”[12]. Gatunek typowy: Capricornis maritimus Heude, 1888.
- Nemotragus: łac. nemus, nemoris „las, gaj”, od gr. νεμος nemos „polana, pastwisko”, od νεμω nemō „pędzić na pastwisko”; τραγος tragos „kozioł”[13]. Gatunek typowy: Capricornis erythropygius Heude, 1894 (= Capricornis (Antilope) milne-edwardsii David, 1869).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[7][6]:
- Capricornis sumatrensis (Bechstein, 1799) – serau białogrzywy
- Capricornis thar (Hodgson, 1831) – serau himalajski
- Capricornis milneedwardsii David, 1869 – serau chiński
- Capricornis maritimus Heude, 1888
- Capricornis rubidus Blyth, 1863 – serau rudy
- Capricornis crispus (Temminck, 1836) – serau kędzierzawy
- Capricornis swinhoei J.E. Gray, 1862 – serau tajwański
Opisano również wymarły plejstoceński gatunek z Chińskiej Republiki Ludowej[14]:
- Capricornis kanjereus Colbert & Hooijer, 1953
Uwagi
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Capricornis Ogilby, 1837.
Przypisy
- ↑ Capricornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ W. Ogilby. On the generic characters of Ruminants. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 4, s. 139, 1836. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. Notice of a New „Wild Goat” (Capricornus Swinhoei) from the Island of Formosa. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third series. 10, s. 320, 1862. (ang.).
- ↑ Heude 1898 ↓, s. 14.
- ↑ a b c Heude 1898 ↓, s. 13.
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 368. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 747–749. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Capricornis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 158.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 130.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 379.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 452.
- ↑ E.H. Colbert & D.A. Hooijer. Pleistocene mammals from the limestone fissures of Szechwan, China. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 102, s. 127, 1953. (ang.).
Bibliografia
- Capricornis de Moupin. W: P.M. Heude: Mémoires concernant l’histoire naturelle de l’Empire chinois. T. 4. Chang-hai: Impr. de la Mission catholique, 1898, s. 1–14. (fr.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.