Sergejs Kožans

Sergejs Kožans

Data i miejsce urodzenia	16 lutego 1986 Ryga
Wzrost	192 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2005–2009 Skonto 51 (5) 2009–2012 Lechia Gdańsk 42 (1) 2012 Szachcior Soligorsk 0 (0) 2013 Sławija Mozyrz 5 (0) 2013–2014 Skonto 15 (2) 2014 GKS Tychy 11 (0) 2015 Šiauliai 7 (0) 2015–2016 Bytovia Bytów 4 (0) 2016 Spartaks Jurmała 11 (0) 2016 Riga FC 2 (0) W sumie: 148 (8)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2003–2004  Łotwa U-17 3 (0) 2006–2008  Łotwa U-21 6 (0) W sumie: 9 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2020 - FK Auda

Sergejs Kožans (ur. 16 lutego 1986 w Rydze) – były łotewski piłkarz, występował na pozycji obrońcy. Grał w młodzieżowych reprezentacjach Łotwy. Obecnie główny trener Audy Ķekava oraz asystent w drużynie U18 Rigi FC^[1].

Kariera klubowa

Lata juniorskie (1995-2004)

W wieku 9 lat rozpoczął treningi w szkółce piłkarskiej “Rīga” u trenera Anatolijsa Čebansa. Później przekształciła się w akademię Skonto, która zaczęła funkcjonować według systemu i standardów wielokrotnego mistrza Łotwy. Pierwszy profesjonalny kontrakt ze Skonto podpisał w 2004 roku^[2].

Skonto Ryga (2005–2009)

Kožans rozegrał w Virslīdze w barwach Skonto Ryga 51 spotkań, w których zdobył 5 bramek^[3]. Występował w tym zespole przez pięć lat.

Lechia Gdańsk (2009-2012)

W przerwie pomiędzy sezonami 2008/2009 a 2009/2010 działacze Lechii Gdańsk postanowili wzmocnić zespół, jednak w przeciwieństwie do wcześniejszych rozgrywek nie chciano wymienić dużej liczby zawodników, a kupić jedynie kilku piłkarzy na najsłabiej obsadzone pozycje. Dość istotny był także młody wiek poszukiwanych zawodników. Podpisano zatem kontrakty z napastnikiem Ivansem Lukjanovsem ze Skonto Ryga, pomocnikiem Pawłem Nowakiem z Cracovii oraz środkowym obrońcą - Sergejsem Kožansem^[4]. Łotysz podpisał 3-letnią umowę^[3]. Transfery Kožansa i Lukjanovsa zainicjowały podpisanie umowy o współpracę między Lechią a Skonto w październiku 2009 roku.

Debiut Kožansa w Młodej Ekstraklasie (z Arką Gdynia), skończył się jednak jego kontuzją już w 8. minucie gry, przez co stracił on początek sezonu^[3]. Po wyleczeniu urazu, zawodnik wystąpił po raz pierwszy w seniorskiej drużynie Lechii w 11. kolejce Ekstraklasy. Od razu stał się podstawowym obrońcą drużyny^[5], rozgrywając niemal wszystkie mecze do końca rozgrywek (oprócz spotkania 25. kolejki, w którym musiał pauzować ze względu na nadmiar kartek). W sezonie 2009/2010 wystąpił łącznie w 18 meczach ligowych - we wszystkich od pierwszej do ostatniej minuty. Zagrał ponadto w pięciu spotkaniach Pucharu Polski.

W przerwie zimowej sezonu 2010/2011 zawodnik dostał oferę przedłużenia umowy, ale wówczas nie zdecydował się na przyjęcie jej^[2]. 23 maja 2012 roku władze Lechii poinformowały, iż klub zdecydował się nie przedłużać wygasającego kontraktu z piłkarzem. Kožans rozegrał w sumie 42 mecze w najwyższej klasie rozgrywkowej, zdobywając jednego gola^[6].

Ukraina i Białoruś (2012-2013)

W maju 2012, niedługo po odejściu z Lechii Gdańsk, razem z Ivansem Lukjanovsem udał się na testy do ukraińskiego Metałurha Zaporoże. Przez kontuzję Kožans nie zdążył wrócić do optymalnej formy, i w przeciwieństwie do Lukjanovsa nie dostał angażu. Następnie przebywał na testach w białoruskim Dynamie Mińsk, lecz przez osiągnięty już w drużynie limit obcokrajowców nie miałby szans na grę, więc Łotysz pojechał szukać innego klubu.

Aby nie stracić kondycji Kožans po testach w Dynamie odbył kilka sesji treningowych z rezerwami Skonto Ryga. W październiku 2012 jego nowym pracodawcą został inny białoruski klub Szachcior Soligorsk. Ze względu na dobrze obsadzoną pozycję środkowego obrońcy piłkarz nigdy nie doczekał się debiutu w pierwszej drużynie, ma na koncie jedynie występy w rezerwach.

W lutym 2013 podpisał kontrakt ze Sławiją Mozyrz. Łotysz nie pograł tam jednak długo, bo w lipcu tego samego roku zerwał umowę z białoruskim klubem. Głównym tego powodem było niedotrzymanie warunków umowy przez klub, który wbrew obietnicom mieszkania zakwaterował zawodników w hotelu. Późniejsze wypłaty Kožansa były pomniejszone o kwotę opłaty hotelowej^[1]. W barwach Sławiji rozegrał 5 spotkań ligowych^[7].

Powrót do Skonto, GKS Tychy, FC Šiauliai (2013-2015)

Przed powrotem na Łotwie Sergejs Kožans przebywał na testach w Bogdance Łęczna^[1]. Klub jednak nie zagwarantował piłkarzowi lokum, co było dla niego kluczowym warunkiem^[2]. W sierpniu 2013 wrócił do Skonto Ryga, gdzie występował przez rok. Klub był coraz bardziej pogrążony w kryzysie finansowo-organizacyjnym^[2], więc w sierpniu 2014 Łotysz przeszedł do GKS-u Tychy. W przeprowadzce do tego zespołu Kožansowi pomagali były prezes Lechii Maciej Turnowiecki oraz były dyrektor generalny klubu Błażej Jenek. W GKS-ie zagrał łącznie 14 spotkań: 11 w lidze i 3 w pucharze. Na początku stycznia 2015 opuścił klub, ponieważ nowy trener Tomasz Hajto nie widział go w swoich planach^[1].

Kolejnym przystankiem w karierze piłkarza był grający w litewskiej A Lydze zespół FC Šiauliai. Pod koniec stycznia 2015 roku podpisał kontrakt, który został zerwany przez zawodnika w czerwcu tego samego roku^[1]. W lidze litewskiej obrońca wystąpił w 7 ligowych meczach.

Bytovia Bytów (2015)

Po grze na Litwie Kožans skontaktował się z trenerem Tomaszem Kafarskim, którego znał z czasów Lechii Gdańsk. Kafarski w tamtym czasie prowadził Bytovię, i zgodził się zaoferować Sergejsowi rolę rezerwowego obrońcy w zespole. Zimą zawodnik odszedł z Bytovii na własne życzenie z powodu problemów rodzinnych. W I lidze rozegrał 4 spotkania ligowe, a w ostatnim z nich przeciwko MKS-owi Kluczbork został ukarany czerwoną kartką.

Powrót na Łotwę: Spartaks Jurmała i Riga FC (2016)

Zmęczony zagranicznymi podróżami Kožans postanowił znaleźć klub bliżej domu. Przez pierwszą połowę sezonu 2016 reprezentował barwy Spartaksa Jurmała. We wrześniu tego samego roku syn Sergejsa zaczynał naukę w 1. klasie szkoły podstawowej, więc zawodnik poprosił o zgodę na odejście do klubu z Rygi. W pucharze i lidze rozegrał łącznie 11 spotkań i zdobył asystę. Pod koniec czerwca 2016 związał się z Rigą FC. Tam rozegrał tylko 2 spotkania, potem na treningu zerwał więzadło krzyżowe, rehabilitował się w Moskwie^[1].

Koniec kariery, grający trener (2017)

Po wyleczeniu kontuzji Sergejs planował powrót na boisko, ale w międzyczasie rozpoczął też kursy trenerskie na licencję UEFA B. Od klubu dostał ofertę pracy jako grający trener rezerw. Piłkarz przystał na tę propozycję i został asystentem Mihailsa Koņevsa^[1].

Kariera reprezentacyjna

Kožans wystąpił w siedmiu spotkaniach w młodzieżowych reprezentacjach Łotwy - 3 razy w kadrze U-17 i 6 razy w reprezentacji U-21^[8]. W trakcie gry dla Lechii Gdańsk był obserwowany przez trenera reprezentacji Łotwy, ale nigdy w niej nie zadebiutował.

Styl gry

Kožans jest środkowym obrońcą, ale mimo tego czasem podłącza się do akcji ofensywnych zespołu. Jest zawodnikiem o dość stabilnej formie i grze, przez co popełnia mało błędów. Gra bardzo spokojnie, twardo, dzięki czemu jest bardzo trudny do przejścia przez rywali^[5]. Często jednak bywa za to upominany kartkami oraz powoduje stałe fragmenty gry w pobliżu bramki^[9]. Dobrą stroną Łotysza jest również gra głową i współpraca z pozostałymi obrońcami^[5].

Kariera trenerska

W 2017 rozpoczął pracę jako grający trener rezerw Rigi FC. Później objął także funkcję trenera klubowej drużyny U18. Od marca 2020 łączy tę funkcję z obowiązkami głównego trenera w grającego na drugim poziomie rozgrywek klubu FK Auda.

Uczestnik kursów na licencję UEFA Pro^[1].

Życie prywatne

Żonaty, ma dwójkę dzieci: syna w wieku 11 lat, oraz 2,5-roczną córkę. Syn amatorsko trenuje siatkówkę. Z kolei rodzice piłkarza pochodzą z Białorusi, oboje poznali się w Rydze. Pierwszym językiem Kožansa jest rosyjski, mówi także po łotewsku, polsku i angielsku. Razem z rodziną mieszka w stolicy Łotwy^[1].

Ciekawostki

• Ojcem chrzestnym córki Sergejsa jest Ivans Lukjanovs^[1].
• Jednym z nawyków Kožansa jako piłkarza było niegolenie się przed meczem. Drugi przesąd pojawił się jeszcze za czasów gry w Lechii Gdańsk. Pewnego razu obrońca w dniu meczowym wyszedł wyrzucić śmieci. Następnie na boisku nie poszło mu najlepiej. Od tamtego czasu wzbraniał się przed opróżnieniem kosza na śmieci przed spotkaniem, i do tego samego namawiał innych zawodników^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sergejs Kožans w bazie 90minut.pl