Sergejs Povečerovskis

Sergejs Povečerovskis
Data urodzenia24 kwietnia 1960
ObywatelstwoŁotwa
Wzrost178 cm
Pozycjanapastnik
Uchwytlewy

Sergejs Povečerovskis, ros. Сергей Повечеровский - Siergiej Powieczerowski[a] (24 kwietnia 1960) – łotewski hokeista pochodzenia rosyjskiego. Trener hokejowy.

Kariera

Pochodził z Oleniegorska (obwód murmański w obecnej Rosji[2]. Na czas odbycia służby wojskowej przeniósł się do Rygi w łotewskiej SRR, gdzie grał przez kilka lat. W sezonie 1980/1981 grał w drużynie berzs Latvijas (wraz z nim m.in. Jevgeņijs Semerjaks, Valērijs Vauļins[3]. Był zawodnikiem Dinama Ryga[4]. Występował wraz z drużyną w ramach mistrzostw ZSRR[5][6]. W 1991 wyjechał do Słowenii, gdzie z klubem HK Jesenice trenowanym przez rodaka, Władimira Krikunowa zdobył mistrzostwo kraju (w drużynie grał z nim Siergiej Warnawski), po czym wyjechał z tego kraju wskutek wydarzeń wojennych i końcową fazę sezonu trakcie sezonu 1992/1993 trafił ligi polskiej do klubu z Nowego Targu, z którym także wygrał rozgrywki[7] (zagrał 13 spotkań, w których uzyskał 12 goli i 7 asyst). W drużynie występował z nim Siergiej Odincow, a po sezonie obaj odeszli z Podhala.

Kolejne lata spędził na Łotwie. Ostatnie lata kariery spędził w zespole HK Ozolnieki/Monarhs, do 2011 jako grający trener[8]. Od 2011 pełni funkcję etatowego szkoleniowca klubu.

20 stycznia 2012 w Rydze wziął udział w pokazowym spotkaniu gwiazd-wetenanów w ramach imprezy Mecz Gwiazd KHL, występując w drużynie Łotyszy przeciwko Rosjanom[9][10]. W meczu zakończonym wynikiem 7:11 strzelił dwa gole[11].

Sukcesy

Klubowe
Indywidualne
  • Wysszaja liga 1989/1990:
    • Nagroda Rycerz Ataku (dla zawodnika, który strzelił trzy lub więcej goli w meczu)[12]
  • Liga łotewska 1998/1999 i 1999/2000:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej

Uwagi

  1. ↑ Podczas gry w Polsce był przedstawiany w oparciu o transkrypcję z języka rosyjskiego.

Przypisy

  1. ↑ Литвин Юрий Валерьевич. История харьковского Динамо, samlib.ru [dostęp 2017-11-20].
  2. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)].
  3. ↑ Grāmatas "Melnās ripas bruņinieki" 2.daļa by Janis Cirulis - issuu, issuu.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  4. ↑ Практическая магия. Ритуалы на удачу, favoritcapper.ru [dostęp 2019-02-19] (ros.).
  5. ↑ Чемпионат СССР 1983/1984 Высшая Лига - Результаты игр, составы команд и статистика игроков, hockeyarchives.ru [dostęp 2017-12-03] (ros.).
  6. ↑ Чемпионат СССР 1984/1985 Высшая Лига - Результаты игр, составы команд и статистика игроков, hockeyarchives.ru [dostęp 2017-12-03] (ros.).
  7. ↑ Championnat de Pologne de hockey sur glace 1992/93, www.hockeyarchives.info [dostęp 2018-02-11].
  8. ↑ OZO halle, www.ozoledushalle.lv [dostęp 2017-11-20] (łot.).
  9. ↑ Легенды открыли звездный уик-энд : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-12-03].
  10. ↑ Leģendu spēlē Baldera komandai zaudējums | Apollo, www.apollo.lv [dostęp 2017-12-03] (łot.).
  11. ↑ podhale24.pl . KHL. Mecz Legend hokeja na lodzie w Rydze (zdjęcia), podhale24.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  12. ↑ QIP.RU, www.itinfo.nm.ru [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-17] (ros.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie