Sergio Ottolina
 Sergio Ottolina w 1964 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 23 listopada 1942 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 174 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Sergio Ottolina (ur. 23 listopada 1942 w Lentate sul Seveso[1]) – włoski lekkoatleta sprinter, medalista mistrzostw Europy.
Zdobył brązowy medal w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajął wraz z kolegami 5. miejsce[2]. Wywalczył także złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu[3][4]. 21 czerwca 1964 w Saarbrücken wyrównał rekord Europy w biegu na 200 metrów wynikiem 20,4[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął 8. miejsce w finale biegu na 200 metrów. Startował na tych igrzyskach również w sztafecie 4 × 100 metrów, która zajęła w finale 7. miejsce[1].
Zdobył srebrny medal w sztafecie szwedzkiej 4+3+2+1 okrążenie na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie (sztafeta włoska biegła w składzie Bruno Bianchi, Sergio Bello, Ottolina i Ippolito Giani)[6]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie odpadł w półfinale biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajął 6. miejsce[7]. Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie[3]. Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, natomiast w sztafetach 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów zajął w finałach dwukrotnie 7. miejsce[1].
Oprócz rekordu Włoch na 200 metrów był również rekordzistą na 400 metrów (46,2 s 9 maja 1965 w Sassari), trzykrotnie poprawiał rekord w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając go do wyniku 39,2 s (4 października 1968 w Meksyku) i czterokrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów (do wyniku 3:04,6 20 października 1968 w Meksyku)[8].
Sergio Ottolina był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1963 i 1964 , w biegu na 200 metrów w 1964 i 1966[9] oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1960 i 1965[10].
Przypisy
- ↑ a b c Sergio Ottolina, olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 125, 129.
- ↑ a b Podio internazionale dal 1908 al 2008. Uomini, sportolimpico.it, 1 listopada 2008, s. 8 [dostęp 2021-05-03] (wł.).
- ↑ Mediterranean Games, GBRAthletics [dostęp 2012-01-28] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 357.
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 15. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 133, 138.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 18, 25, 171, 182.
- ↑ Italian Championships, GBRAthletics [dostęp 2012-01-28] (ang.).
- ↑ Campionati “assoluti” – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021), sportolimpico.it, s. 21 [dostęp 2021-05-03] (wł.).
Linki zewnętrzne
- Sergio Ottolina, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2012-01-28] (ang.).
Mistrzowie Włoch w biegu na 100 metrów
|
Mistrzowie Włoch w biegu na 200 metrów
|
Mistrzowie Japonii w biegu na 100 metrów
|
Mistrzowie Japonii w biegu na 200 metrów
|
Media użyte na tej stronie
Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
.svg)
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Sergio Ottolina 1964.jpg
Sergio Ottolina training in Milan
Sergio Ottolina training in Milan