Sergiusz (Iwannikow)

Sergiusz
Siergiej Iwannikow
Metropolita barnaułski i ałtajski
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1957
Troickoje

Metropolita barnaułski i ałtajski
Okres sprawowania

od 2015

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia barnaułska

Śluby zakonne

5 stycznia 2004

Diakonat

21 listopada 1985

Prezbiterat

23 lutego 1986

Nominacja biskupia

16 marca 2012

Chirotonia biskupia

18 marca 2012

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 marca 2012

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Chrystusa Zbawiciela

Konsekrator

Cyryl

Współkonsekratorzy

Warsonofiusz (Sudakow), Cyryl (Nakonieczny), Sergiusz (Polotkin), Jerzy (Daniłow), Tichon (Niedosiekin), Sergiusz (Czaszyn)

Sergiusz, imię świeckie Siergiej Iwanowicz Iwannikow (ur. 29 sierpnia 1957 w Troickim, obwód orłowski) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

W latach 1975–1977, po ukończeniu szkoły średniej, odbywał zasadniczą służbę wojskową. Następnie przez rok pracował jako kierowca, a następnie w cerkwi św. Sergiusza w Liwnach. W 1982 ukończył seminarium duchowne w Moskwie, a następnie w 1986 Moskiewską Akademię Duchowną, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych (specjalność: homiletyka). 21 listopada 1985, będąc jeszcze studentem, został wyświęcony na diakona przez rektora Akademii, biskupa dmitrowskiego Aleksandra; 23 lutego 1986 ten sam hierarcha udzielił mu święceń kapłańskich.

Po ukończeniu studiów teologicznych został skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii tallińskiej i estońskiej. Od 1987 do 1992 służył w Monasterze Piuchtickim, następnie od 1992 do 1998 był proboszczem parafii przy soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Narwie. W latach 1998–2001 kierował budową nowej cerkwi w Narwie, noszącej wezwanie Narewskiej Ikony Matki Bożej. Od 2000 do 2003 był proboszczem katedralnego soboru św. Aleksandra Newskiego w Tallinnie, zaś od czerwca do listopada 2003 – cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w tym samym mieście[1].

W 2003 wyjechał na stałe do Moskwy i został zatrudniony w Wydziale Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Patriarchatu Moskiewskiego. 5 stycznia 2004 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku złożył wieczyste śluby mnisze przed jego przewodniczącym, metropolitą smoleńskim i wiaziemskim Cyrylem, zachowując dotychczasowe imię. Od 2004 do 2006 był członkiem rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie. Od 2006 do 2007 był kapelanem cerkwi św. Jerzego przy ambasadzie rosyjskiej w Pradze. W 2007, zgodnie z prośbą metropolity ziem czeskich i Słowacji Krzysztofa przeszedł w jurysdykcję Kościoła Prawosławnego Czech i Słowacji i został proboszczem cerkwi cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Pradze. W 2008 otrzymał godność archimandryty[1].

16 marca 2012 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa kamieńskiego i ałapajewskiego. Jego chirotonia biskupia odbyła się 18 marca tego samego roku w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, jekaterynburskiego i wierchoturskiego Cyryla, arcybiskupów samarskiego i syzrańskiego Sergiusza, niżnonowogrodzkiego i arzamaskiego Jerzego, biskupów widnowskiego Tichona i sołniecznogorskiego Sergiusza[2].

Od 2002 jest obywatelem Estonii[1].

W 2013 został przeniesiony na katedrę barnaułską i ałtajską[3]. W końcu sierpnia tego samego roku wbrew stanowisku władz cerkiewnych oznajmił, że członkinie grupy Pussy Riot skazane za chuligaństwo po wykonaniu antyputinowskiego utworu-parodii modlitwy w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie powinny zostać zwolnione z kolonii karnej, gdyż kary za takie zachowanie nie podnoszą ani autorytetu Cerkwi, ani domagających się ich duchownych[4].

W 2015 otrzymał godność metropolity[5].

Przypisy

Media użyte na tej stronie