Sergiusz (Mychajłenko)

Sergiusz
Ołeksandr Mychajłenko
Arcybiskup bołgradzki
Kraj działaniaUkraina
Data i miejsce urodzenia29 lipca 1975
Donieck
Biskup bołgradzki
Okres sprawowania2015–2021
Arcybiskup bołgradzki
Okres sprawowaniaod 2021
Wyznanieprawosławne
KościółUkraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
InkardynacjaEparchia odeska
Śluby zakonne20 kwietnia 1997
Diakonat29 kwietnia 1997
Prezbiterat5 czerwca 1997
Nominacja biskupia2015
Chirotonia biskupia15 listopada 2015
Sukcesja apostolska
Data konsekracji15 listopada 2015
MiejscowośćOdessa
MiejsceSobór Przemienienia Pańskiego
KonsekratorOnufry (Berezowski)
WspółkonsekratorzyAgatangel (Sawwin), Ambroży (Polikopa), Antoni (Pakanycz), Bartłomiej (Waszczuk), Hilarion (Szukało), Mitrofan (Jurczuk), Onufry (Łehki), Sergiusz (Hensycki), Teodor (Hajun), Aleksander (Drabynko), Paweł (Łebid), Aleksy (Hrocha), Efrem (Kycaj), Elizeusz (Iwanow), Melecjusz (Jehorenko), Klemens (Weczeria), Arkadiusz (Taranow), Diodor (Wasylczuk), Wiktor (Bykow)

Sergiusz, imię świeckie Ołeksandr Ołeksandrowycz Mychajłenko (ur. 29 lipca 1975 w Doniecku) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodzi z rodziny górniczej z Doniecka. W 1993 ukończył w rodzinnym mieście szkołę radioelektroniczną. Następnie rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Odessie, które ukończył w 1997. W tym samym roku wstąpił jako posłusznik do monasteru św. Eliasza w Odessie i 20 kwietnia został postrzyżony na mnicha przez metropolitę odeskiego i izmaelskiego Agatangela, który nadał mu imię zakonne Sergiusz na cześć św. Sergiusza z Radoneża. 29 kwietnia tego samego roku metropolita Agatangel wyświęcił go na hierodiakona, zaś 5 czerwca 1997 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie – na hieromnicha[1].

W latach 1997–2001 studiował na Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1998 metropolita odeski i izmaelski Agatangel mianował go dziekanem monasteru św. Eliasza w Odessie, a następnie nadał mu godność ihumena. W 2000 został natomiast archimandrytą. Od 1998 do 2002 był wykładowcą seminarium duchownego w Odessie. Od 2001 był również proboszczem parafii Tichwińskiej Ikony Matki Bożej w Odessie[1].

W 2002 został przełożonym monasteru Świętych Konstantyna i Heleny w Izmaelu, zaś od 2014 również dziekanem dekanatu izmaelskiego. Rok później Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego nominował go na biskupa bołgradzkiego, wikariusza eparchii odeskiej[1].

Jego chirotonia biskupia miała miejsce w soborze Przemienienia Pańskiego w Odessie 15 listopada 2015 pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1].

17 sierpnia 2021 r. został podniesiony do godności arcybiskupa[2].

Przypisy