Sergiusz Abżółtowski
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1939 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |

Sergiusz Abżółtowski (ur. 24 czerwca 1890[1] w Merwie, zm. we wrześniu 1939[2]) – pułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn Mikołaja Adolfa[1], Polaka – generała rosyjskiego (katolika) i Anny z Hopfenhausenów[1], Rosjanki (prawosławnej)[3].
Ukończył Korpus kadetów w Sumach (Ukraina), Michajłowską Szkołę Artylerii w Petersburgu (1910). W tym samym roku przydzielono go do 2 pułku pskowskich dragonów. W październiku 1913 został mianowany dowódcą 2 baterii I dywizjonu konno-górskiej artylerii. W sierpniu 1914 został komendantem dywizjonowej szkoły podoficerskiej. Od 14 września 1914 służył na froncie. W grudniu 1915 przeniesiono go do 1 baterii 6 Brygady Artylerii Ciężkiej. Później trafił do lotnictwa. Służył w charakterze obserwatora w 2 Niszczycielskim Oddziale Lotniczym. W 1917 przeszkolił się na pilota w Sewastopolu[1]. Dowodził 5 Niszczycielskim Oddziałem Lotniczym. Służbę w rosyjskich siłach powietrznych zakończył w stopniu kapitana pilota i z nalotem 82 godzin[4].
W 1918 w Stanach Zjednoczonych Ameryki razem z kpt. Jerzym Kossowskim zgłosił się ochotniczo do Armii Polskiej we Francji jako szeregowy aby dostać się do Armii Hallera. Początkowo skierowany został do obozu w Sillé-le-Guillaume. W lipcu tego roku przeniesiony został do Szkoły Lotniczej w Dijon, a następnie do Szkoły Lotniczej w Longvie i Szkoły Wyższego Pilotażu w Pau.
Na początku 1919 objął kolejno funkcje pomocnika do spraw technicznych i dowódcy lotnictwa Armii Polskiej we Francji[1]. Kiedy wybuchła wojna polsko-bolszewicka został mianowany szefem lotnictwa Frontu Południowo-Zachodniego i Środkowego. Później pełnił funkcję zastępcy Szefa Lotnictwa Polowego. 25 listopada 1920 został mu zatwierdzony stopień majora wojsk lotniczych z dniem 1 kwietnia 1920[5].
W latach 1921–1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W grudniu 1924 został przesunięty w Departamencie IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych ze stanowiska szefa Wydziału Ogólno–Organizacyjnego na stanowisko II inspektora[6]. 1 grudnia 1924 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Stanisław Wojciechowski na wniosek Ministra Spraw Wojskowych generała dywizji Władysława Sikorskiego awansował go na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 2. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[7]. Od maja 1925 dowodził 3 pułkiem lotniczym w Poznaniu-Ławicy. Z dniem 1 lutego 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska, oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII i skierowany na dwumiesięczny urlop, a z dniem 31 marca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[8].
Po przewrocie majowym 1926 wciągnięty przez płk. Ludomiła Rayskiego, ówczesnego dowódcę lotnictwa, na tzw. „listę kondotierów” (oficerów starszych zasługami wojennymi i stażem w lotnictwie)[3]. Płk Rayski (następnie generał brygady) w związku z pochodzeniem ochrzcił go „Moskalem”, co, mimo zasług wojennych, spowodowało w ramach czystek w armii po przewrocie majowym, zwolnienie do rezerwy w wieku 39 lat[3]. W 1930 r został przewodniczącym komisji zajmującej się polepszeniem stanu wyszkolenia pilotów myśliwskich, a w larach 1936-1939 był wykładowcą w Wyższej Szkole Lotniczej[9].
Płk Abżółtowski był dużej klasy teoretykiem wojskowo-lotniczym. Bardzo płodnym pisarzem, twórcą piśmiennictwa lotniczego. W 1921 wydał Taktykę lotnictwa. Był redaktorem Regulaminów lotniczych, twórcą polskiej operacyjnej myśli lotniczej[3].
W 1939 zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w trakcie przekraczania niemiecko-radzieckiej linii demarkacyjnej[4].
Publikacje
Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów ośmiotomowej Encyklopedii wojskowej wydanej w latach 1931–1939 gdzie zredagował hasła związane z taktyką lotniczą[10] oraz redaktorem naczelnym Małej encyklopedii lotniczej[11]. Autor szeregu publikacji fachowych:
- Doktryna i organizacja lotnictwa (1932),
- O niebezpieczeństwie lotniczym i obronie przeciwlotniczej kraju (1934),
- O niebezpieczeństwie lotniczym (1937).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie, 1921)[1][12][13]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Medal Niepodległości (4 listopada 1933)[14]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Polowa Odznaka Pilota nr 3 (11 listopada 1928)[15]
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[16]
- Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja, 1921)[1][17]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)[1]
- Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 2–3. [dostęp 2021-12-09].
- ↑ Abżółtowski Sergiusz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-01-20] .
- ↑ a b c d Marian Romeyko: Przed i po maju. s. 550–551.
- ↑ a b M. Niestrawski, Abżółtowski Sergiusz, dostępny na stronie internetowej http://web.archive.org/web/20160304081510/https://www.infolotnicze.pl/2013/06/11/sergiusz-abzoltowski/; [dostęp 19 października 2013]
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.1, Nr 47), MSWojsk, 8 grudnia 1920, s. 1321 .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 16 grudnia 1924 roku, s. 727.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 70, 83.
- ↑ Zieliński 2015 ↓, s. 13.
- ↑ Laskowski, t.I 1931 ↓.
- ↑ Abżółtowski 1938 ↓.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1987 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1831)
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2033 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1553)
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 435 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem czasie wojny 1918–1920”.
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 279.
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1717 z 28 maja 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 29, poz. 1208)
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa Praca zbiorowa pod red. mjr. dypl pil. Marjana Romeyki, Warszawa 1933.
- Niestrawski Mariusz, Abżółtowski Sergiusz, dostępny na stronie internetowej http://web.archive.org/web/20160304081510/https://www.infolotnicze.pl/2013/06/11/sergiusz-abzoltowski/; [dostęp: 19 października 2013, godz. 11.46].
- Marian Romeyko [red.]: Przed i po maju. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 550–551.
- Otton Laskowski: Encyklopedia wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1931.
- Sergiusz Abżółtowski: Mała encyklopedia lotnicza. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Zakł. Graf. B. Wierzbicki, 1938.
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921–2012. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Sergiusza Abżółtowskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Sergiusz Abżółtowski (pułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego.)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Ribbon for the World War I Victory Medal awarded by the Allies:
- w:World War I Victory Medal (United States) awarded by the w:United States Department of Defense
- w:Victory Medal (United Kingdom) also called the Inter-Allied Victory Medal
- w:Médaille Interalliée 1914–1918 (France)
- w:Inter-Allied Victory Medal (Greece)
- w:Allied Victory Medal (Italy)
- etc.
Naramiennik pułkownika Sił Powietrznych RP.
Odznaka pamiątkowa Armii gen. Józefa Hallera
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Pokaz obrony przeciwlotniczo-gazowej w Warszawie. Alarm gazowy. Odprawa dziennikarzy przez szefa sztabu kwatery prasowej płk. Abżółtowskiego (w środku). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-2866-1
Imperial Russian Aviation Roundel during the World War I
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille commémorative de la Guerre 1914-1918. France.
Wizyta delegacji zarządu głównego Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji u marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Marszałek Edward Rydz-Śmigły (5. z lewej) w otoczeniu członków Zarządu Głównego Stowarzyszenia. Widoczni m.in.: prezes Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji Józef Wielowieyski (6. z lewej), płk WP w stanie spoczynku Sergiusz Abżółtowski, płk WP w stanie spoczynku S. Markus, wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Franchcji Stefan Uhma (1. z lewej), ekspert "Polskiego Eksportu Zamorskiego" T. Cybulski i prezes Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyczny Roman Górecki (4. z lewej). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-P-1497