Sergiusz Abżółtowski

Sergiusz Abżółtowski
Ilustracja
pułkownik dyplomowany pilot pułkownik dyplomowany pilot
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1890
Merw, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1939
Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzeł hallerczyków.jpg Błękitna Armia
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Imperial Russian Aviation Roundel.svg Carskie Siły Powietrzne
Roundel of Poland (1921–1993).svg Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

3 pułk lotniczy

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
PilotPolowy.jpg
Krzyż Walecznych (1920-1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Delegacja Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji u marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego - Sergiusz Abżółtowski 2. z prawej; kwiecień 1937
Pokaz obrony przeciwlotniczo-gazowej w Warszawie. Odprawa dziennikarzy przez szefa sztabu kwatery prasowej płk. Abżółtowskiego (w środku); marzec 1939

Sergiusz Abżółtowski (ur. 24 czerwca 1890[1] w Merwie, zm. we wrześniu 1939[2]) – pułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

Syn Mikołaja Adolfa[1], Polaka – generała rosyjskiego (katolika) i Anny z Hopfenhausenów[1], Rosjanki (prawosławnej)[3].

Ukończył Korpus kadetów w Sumach (Ukraina), Michajłowską Szkołę Artylerii w Petersburgu (1910). W tym samym roku przydzielono go do 2 pułku pskowskich dragonów. W październiku 1913 został mianowany dowódcą 2 baterii I dywizjonu konno-górskiej artylerii. W sierpniu 1914 został komendantem dywizjonowej szkoły podoficerskiej. Od 14 września 1914 służył na froncie. W grudniu 1915 przeniesiono go do 1 baterii 6 Brygady Artylerii Ciężkiej. Później trafił do lotnictwa. Służył w charakterze obserwatora w 2 Niszczycielskim Oddziale Lotniczym. W 1917 przeszkolił się na pilota w Sewastopolu[1]. Dowodził 5 Niszczycielskim Oddziałem Lotniczym. Służbę w rosyjskich siłach powietrznych zakończył w stopniu kapitana pilota i z nalotem 82 godzin[4].

W 1918 w Stanach Zjednoczonych Ameryki razem z kpt. Jerzym Kossowskim zgłosił się ochotniczo do Armii Polskiej we Francji jako szeregowy aby dostać się do Armii Hallera. Początkowo skierowany został do obozu w Sillé-le-Guillaume. W lipcu tego roku przeniesiony został do Szkoły Lotniczej w Dijon, a następnie do Szkoły Lotniczej w Longvie i Szkoły Wyższego Pilotażu w Pau.

Na początku 1919 objął kolejno funkcje pomocnika do spraw technicznych i dowódcy lotnictwa Armii Polskiej we Francji[1]. Kiedy wybuchła wojna polsko-bolszewicka został mianowany szefem lotnictwa Frontu Południowo-Zachodniego i Środkowego. Później pełnił funkcję zastępcy Szefa Lotnictwa Polowego. 25 listopada 1920 został mu zatwierdzony stopień majora wojsk lotniczych z dniem 1 kwietnia 1920[5].

W latach 1921–1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. W grudniu 1924 został przesunięty w Departamencie IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych ze stanowiska szefa Wydziału Ogólno–Organizacyjnego na stanowisko II inspektora[6]. 1 grudnia 1924 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Stanisław Wojciechowski na wniosek Ministra Spraw Wojskowych generała dywizji Władysława Sikorskiego awansował go na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 2. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[7]. Od maja 1925 dowodził 3 pułkiem lotniczym w Poznaniu-Ławicy. Z dniem 1 lutego 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska, oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII i skierowany na dwumiesięczny urlop, a z dniem 31 marca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[8].

Po przewrocie majowym 1926 wciągnięty przez płk. Ludomiła Rayskiego, ówczesnego dowódcę lotnictwa, na tzw. „listę kondotierów” (oficerów starszych zasługami wojennymi i stażem w lotnictwie)[3]. Płk Rayski (następnie generał brygady) w związku z pochodzeniem ochrzcił go „Moskalem”, co, mimo zasług wojennych, spowodowało w ramach czystek w armii po przewrocie majowym, zwolnienie do rezerwy w wieku 39 lat[3]. W 1930 r został przewodniczącym komisji zajmującej się polepszeniem stanu wyszkolenia pilotów myśliwskich, a w larach 1936-1939 był wykładowcą w Wyższej Szkole Lotniczej[9].

Płk Abżółtowski był dużej klasy teoretykiem wojskowo-lotniczym. Bardzo płodnym pisarzem, twórcą piśmiennictwa lotniczego. W 1921 wydał Taktykę lotnictwa. Był redaktorem Regulaminów lotniczych, twórcą polskiej operacyjnej myśli lotniczej[3].

W 1939 zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w trakcie przekraczania niemiecko-radzieckiej linii demarkacyjnej[4].

Publikacje

Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów ośmiotomowej Encyklopedii wojskowej wydanej w latach 1931–1939 gdzie zredagował hasła związane z taktyką lotniczą[10] oraz redaktorem naczelnym Małej encyklopedii lotniczej[11]. Autor szeregu publikacji fachowych:

  • Doktryna i organizacja lotnictwa (1932),
  • O niebezpieczeństwie lotniczym i obronie przeciwlotniczej kraju (1934),
  • O niebezpieczeństwie lotniczym (1937).

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 2–3. [dostęp 2021-12-09].
  2. Abżółtowski Sergiusz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-01-20].
  3. a b c d Marian Romeyko: Przed i po maju. s. 550–551.
  4. a b M. Niestrawski, Abżółtowski Sergiusz, dostępny na stronie internetowej http://web.archive.org/web/20160304081510/https://www.infolotnicze.pl/2013/06/11/sergiusz-abzoltowski/; [dostęp 19 października 2013]
  5. „Dziennik Personalny” (R.1, Nr 47), MSWojsk, 8 grudnia 1920, s. 1321.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 16 grudnia 1924 roku, s. 727.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 70, 83.
  9. Zieliński 2015 ↓, s. 13.
  10. Laskowski, t.I 1931 ↓.
  11. Abżółtowski 1938 ↓.
  12. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1987 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1831)
  13. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2033 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 40, poz. 1854, s. 1553)
  14. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 435 „za loty bojowe nad nieprzyjacielem czasie wojny 1918–1920”.
  16. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 279.
  17. Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1717 z 28 maja 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 29, poz. 1208)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Naramiennik Pulkownik lotn.svg
Naramiennik pułkownika Sił Powietrznych RP.
Orzeł hallerczyków.jpg
Odznaka pamiątkowa Armii gen. Józefa Hallera
Pokaz obrony przeciwlotniczo-gazowej w Warszawie 1939 płk Abzoltowski NAC 1-W-2866-1.jpg
Pokaz obrony przeciwlotniczo-gazowej w Warszawie. Alarm gazowy. Odprawa dziennikarzy przez szefa sztabu kwatery prasowej płk. Abżółtowskiego (w środku). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-2866-1
Imperial Russian Aviation Roundel.svg
Imperial Russian Aviation Roundel during the World War I
PilotPolowy.jpg
Autor: Pablo000, Licencja: CC BY-SA 4.0
Polowa Odznaka Pilota 1928.
Medaille commemorative de la Guerre 1914-1918 ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille commémorative de la Guerre 1914-1918. France.
AbzolkiewiczSergiusz.jpg
Sergiusz Abżółtowski (pułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego.)
Delegacja Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej we Francji u Rydza-Śmigłego NAC 1-P-1497.jpg
Wizyta delegacji zarządu głównego Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji u marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. Marszałek Edward Rydz-Śmigły (5. z lewej) w otoczeniu członków Zarządu Głównego Stowarzyszenia. Widoczni m.in.: prezes Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Francji Józef Wielowieyski (6. z lewej), płk WP w stanie spoczynku Sergiusz Abżółtowski, płk WP w stanie spoczynku S. Markus, wiceprezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Weteranów byłej Armii Polskiej we Franchcji Stefan Uhma (1. z lewej), ekspert "Polskiego Eksportu Zamorskiego" T. Cybulski i prezes Federacji Polskiego Związku Obrońców Ojczyczny Roman Górecki (4. z lewej). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-P-1497