Seria A polska w rugby (1993)

Seria A 1993

1992 1994
Szczegóły turnieju
Termin	28 marca 1993 – 31 października 1993
Liczba drużyn	6/8
I miejsce	Ogniwo Sopot (6. tytuł)
II miejsce	Lechia Gdańsk
III miejsce	Budowlani Lublin
Seria B	Posnania Poznań
Strona internetowa

Seria A polska w rugby (1993) – trzydziesty siódmy sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Budowlani Lublin.

Uczestnicy rozgrywek

W pierwszej części sezonu Serii A wzięło udział sześć drużyn (te, które zajęły miejsca od pierwszego do szóstego w poprzednim sezonie): Ogniwo Sopot, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź, Lechia Gdańsk, AZS AWF Warszawa i Posnania Poznań. W rundzie jesiennej stawkę drużyn walczących o udział w Serii A w kolejnym sezonie uzupełniły dwa najlepsze zespoły Serii B tego sezonu: Pogoń Siedlce i Orkan Sochaczew^[1].

Przebieg rozgrywek

Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień. Podzielone były na dwie fazy. W pierwszej sześć drużyn Serii A grało każdy z każdym, mecz i rewanż. Następnie cztery najlepsze zespoły Serii A grały o miejsca 1–4 i mistrzostwo Polski, każdy z każdym, mecz i rewanż, z zaliczeniem wyników uzyskanych wiosną. Z kolei dwie najsłabsze zespoły Serii A i dwa najlepsze zespoły Serii B grały o 5–8 miejsce i Puchar Ligi (każdy z każdym, mecz i rewanż). Drużyny z miejsc piątego i szóstego w kolejnym sezonie grały w Serii A, a z siódmego i ósmego – w Serii B^[2].

Pierwsza faza

Wyniki spotkań^[3]:

Tabela końcowa pierwszej fazy (na zielono wiersze z drużynami, które miały grać o mistrzostwo, a na żółto z drużynami, które miały grać o utrzymanie się w Serii A)^[4]:

Druga faza

Rozgrywki o miejsca 1–4 i mistrzostwo Polski

Wyniki spotkań^[5]:

Tabela końcowa^[6]:

Rozgrywki o miejsca 5–8 i Puchar Ligi

Wyniki spotkań^[7]:

Tabela końcowa (na czerwono wiersze z drużynami, która spadały w kolejnym sezonie do Serii B)^[6]:

Seria B

Równolegle z rozgrywkami Serii A odbywała się rywalizacja w Serii B. Wzięło w niej udział osiem drużyn (dołączył zespół Rugby Klub Kraków 1993). Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, kilkuetapowo. W pierwszej fazie drużyny były podzielone na dwie grupy po 4 zespoły (podziału dokonano kierując się lokalizacją klubów), w których drużyny rozgrywały mecze każdy z każdym, mecz i rewanż. Dwie najlepsze drużyny z każdej grupy grały baraże o awans do rozgrywek o Puchar Ligi – dwumecze pomiędzy zwycięzcami grup i drugimi drużynami z drugiej grupy. Awansować mieli zwycięzcy tych dwumeczy: Orkan Sochaczew i Legion Legionowo, ten ostatni jednak zrezygnował i w jego miejsce do rozgrywek o Puchar Ligi awansowała pokonana w barażu Pogoń Siedlce. Pozostałe drużyny (pokonane w barażach i te, które do baraży nie awansowały) grały w końcówce sezonu o Puchar Polskiego Związku Rugby systemem każdy z każdym, mecz i rewanż. Na tym etapie z rozgrywek wycofały się zespoły Budowlani Olsztyn, Lotnik Pruszcz Gdański i ROC Poznań, a zwycięstwo odnieśli Czarni Bytom^[8].

Inne rozgrywki

W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało Lechię Gdańsk 18:3^[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosło Ogniwo Sopot^[10], a wśród kadetów Budowlani Łódź^[11].

Nagrody

Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Dariusz Jaroszewicz, a trenerem Maciej Powała-Niedźwiecki^[12].

Zobacz też

• Ekstraliga polska w rugby union
• Rugby union

Przypisy

Bibliografia

• Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne

• Polski Związek Rugby (organizator rozgrywek)