Seria A polska w rugby (2000/2001)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin | 9 września 2000 – 24 czerwca 2001 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn | 10 | ||
I miejsce | Lechia Gdańsk (9. tytuł) | ||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Strona internetowa |
Seria A polska w rugby (2000/2001) – czterdziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła Lechia Gdańsk, drugie miejsce zajęło Ogniwo Sopot, a trzecie Arka Gdynia.
Uczestnicy rozgrywek
W rozgrywkach wzięło udział wszystkie osiem drużyn Serii A z poprzedniego sezonu: Lechia Gdańsk, Arka Gdynia, AZS AWFiS Gdańsk (przejął drużynę seniorów brązowego medalisty poprzedniego sezonu, Dębicy Lincera Pruszcz Gdański), AZS AWFiS Warszawa, Ogniwo Sopot, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź i Posnania Poznań, oraz dwie najlepsze drużyny Serii B z poprzedniego sezonu: Orkan Sochaczew i Juvenia Kraków (debiutująca na tym poziomie rozgrywek). W trakcie sezonu wycofała się drużyna AZS AWFiS Warszawa (sekcję rugby w klubie zawieszono)[1].
Przebieg rozgrywek
Rozgrywki toczono systemem jesień – wiosna, każdy z każdym, mecz i rewanż. Drużyna, która zajęła dziewiąte miejsce rozgrywała baraż o utrzymanie w Serii A z drugą drużyną Serii B[2].
Wyniki spotkań[3]:
Lechia Gdańsk | Arka Gdynia | AZS AWFiS Gdańsk | AZS AWFiS Warszawa | Ogniwo Sopot | Budowlani Lublin | Budowlani Łódź | Posnania Poznań | Orkan Sochaczew | Juvenia Kraków | |
Lechia Gdańsk | – | 6:13 | 45:10 | – | 32:17 | 46:15 | 27:17 | 65:10 | 50:18 | 69:7 |
Arka Gdynia | 12:17 | – | 27:5, 29:5 | – | 17:10 | 31:8 | – | 70:8 | 42:13 | 70:3 |
AZS AWFiS Gdańsk | 0:54 | – | – | – | 15:43 | 25:19 | 14:29 | 45:15 | 13:7 | 27:3 |
AZS AWFiS Warszawa | – | – | – | – | – | – | 17:12 | – | – | 51:17 |
Ogniwo Sopot | 7:36 | 11:3 | 13:3 | – | – | 17:0 | 28:0 | 32:14 | 58:5, 50:18 | 39:5 |
Budowlani Lublin | 20:32 | 8:55 | 20:10 | 31:11 | 3:34 | – | 7:20 | 43:6 | 49:28 | 38:14 |
Budowlani Łódź | 8:16 | 0:69, 30:14 | 8:13 | – | 5:10 | 24:14 | – | 36:17 | 24:0 | 77:7 |
Posnania Poznań | 6:31 | 16:51 | 12:13 | – | 15:37 | 12:20 | 3:26 | – | 31:29 | 44:14 |
Orkan Sochaczew | 17:33 | 15:39 | 23:16 | – | – | 16:6 | 10:37 | 26:13 | – | 50:10 |
Juvenia Kraków | 17:47 | 14:46 | 17:29 | – | 0:35 | 15:0 | 5:5 | 21:37 | 14:40 | – |
Tabela końcowa (na żółto wiersz z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie)[4]:
Pozycja | Drużyna | Punkty razem | Bilans punktów |
---|---|---|---|
1 | Lechia Gdańsk | 46 | 606:191 |
2 | Ogniwo Sopot | 42 | 441:174 |
3 | Arka Gdynia | 42 | 588:169 |
4 | Budowlani Łódź | 35 | 346:254 |
5 | AZS AWFiS Gdańsk | 28 | 243:364 |
6 | Budowlani Lublin | 26 | 270:385 |
7 | Orkan Sochaczew | 26 | 315:488 |
8 | Posnania Poznań | 22 | 262:259 |
9 | Juvenia Kraków | 19 | 166:653 |
Seria B
Równolegle z rozgrywkami Serii A odbywała się rywalizacja w Serii B. Wzięło w niej udział osiem drużyn, które rozgrywały mecze zgodnie z zasadą każdy z każdym, mecz i rewanż. W trakcie sezonu wycofali się Czarni Bytom, z kolei Folc Sport Warszawa połączył się z wycofaną w trakcie sezonu z Serii A drużyną AZS AWF Warszawa, tworząc Folc AZS Warszawa. Do Serii A awansowała najlepsza drużyna, druga grała baraż o awans z dziewiątą drużyną Serii A[5].
Tabela końcowa Serii B (na zielono wiersz z drużyną, która awansowała do Serii A, na żółto z drużyną, która awansowała do barażu)[6]:
Pozycja | Drużyna |
---|---|
1 | Budowlani Olsztyn |
2 | Folc AZS Warszawa |
3 | Pogoń Siedlce |
4 | CSP Legionowo |
5 | Skra Warszawa |
6 | Wektor Toruń |
7 | Frogs & Co Warszawa |
Baraż o Serię A
W barażu rozegranym pomiędzy dziewiątym zespołem Serii A i drugim zespołem Serii B, prawo gry w kolejnym sezonie w Serii A obroniła Juvenia Kraków, która pokonała Folc AZS Warszawa 17:15[7].
Inne rozgrywki
W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało Budowlanych Łódź 19:13 (rozgrywki przeznaczone były dla graczy do 23 lat)[8]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosło Ogniwo Sopot[9], a wśród kadetów Budowlani Łódź[10].
Nagrody
Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Maciej Stachura, a trenerem Jerzy Jumas[11].
Zobacz też
- Ekstraliga polska w rugby union
- Mistrzostwa Polski w rugby 7 (2001)
Przypisy
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 174, 186, 190, 713, 714–730, 886.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 714.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 714–730.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 730.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 887.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 891.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 927.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 925.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 920.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia
- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.