Sernik

Początek i koniec sernika

Sernik – rodzaj ciasta deserowego lub deseru uformowanego na kształt ciasta, którego głównym składnikiem jest biały ser.

Historia

Ciasto wykonane z sera znane było już w starożytnej Grecji. Około 350 roku p.n.e deser plakous został po raz pierwszy wspomniany przez Archestratusa jako potrawa podawana wraz z suszonymi owocami i orzechami. Współczesny mu grecki komediopisarz Antyfanes przedstawił bogaty opis deseru plakous, który wyrabiało się z mąki pszennej i sera koziego jako głównych składników^[1]. Wraz z podbojem Grecji przez Cesarstwo Rzymskie, przepis na sernik poznali starożytni Rzymianie, nadając mu nazwę placenta^[2].

Rodzaje serników

Typ sernika	Zdjęcie	Cechy wyróżniające	Przykładowy przepis
Sernik nowojorski		Sernik nowojorski posiada spód wykonany z krakersów z mąki graham zmieszanych z masłem, masę serową z sera pełnotłustego z kwaśną śmietaną, może być polany sosem truskawkowym[3]	[1]
Sernik wiedeński		Sernik bez spodu	[2]
Sernik japoński (スフレチーズケーキ)		Sernik sufletowy, charakteryzujący się lekkością i puszystością oraz wysoko wyrośniętym ciastem bez spodu. Pieczony jest w bemarze w kąpieli wodnej[4]	[3]
Sernik królewski (Russischer Zupfkuchen)		Niemiecki sernik, którego oryginalna nazwa to Russischer Zupfkuchen. Sernik charakteryzuje się czekoladowym spodem, pieczoną masą serową i czekoladową kruszonką na wierzchu ciasta[5]	[4]
Sernik polski		Polski sernik (regionalnie serownik[6]; dawniej serowiec[7]) wykonany jest z twarogu, zagęszczony kaszą, budyniem lub gotowanymi ziemniakami. Do masy dodawane są rodzynki	Podstawowe składniki ciasta to: zmielony twaróg, jajka, cukier, masło, niewielka ilość mąki pszennej, budyniu w proszku[8] lub kaszy manny[8], sól, proszek do pieczenia oraz cukier wanilinowy lub inny środek aromatyzujący. Istnieją też przepisy, Często masa serowa wykładana jest na uprzednio podpieczony spód z ciasta kruchego lub półkruchego. Wierzch bywa pokrywany (przed upieczeniem) startym na tarce o grubych oczkach ciastem kruchym albo posypany kruszonką. Po upieczeniu ciasto bywa dekorowane lukrem, polewą czekoladową, frużeliną itp.
Flaó	(c) I, ToNToNi, CC-BY-SA-3.0	Ciasto o smaku anyżu, mięty, sera i cukru. Przepis pochodzi z Ibizy, tradycyjnie podawane jest z okazji Wielkanocy. Pierwsza wzmianka na temat tego ciasta pochodzi z 1252 roku[9].	[5]
Sernik gotowany			Masło uciera się wpierw z cukrem i żółtkami, potem ze zmielonym twarogiem, następnie łączy się z pianą ubitą z białek, a w końcu zagotowuje z proszkiem budyniowym rozrobionym w mleku[10]. Sernik po wyłożeniu do formy należy schłodzić w lodówce[10].
Sernik na zimno		Sernik na zimno nie jest ciastem pieczonym; składa się ze spodu (z herbatników lub biszkoptu), masy serowej zestalonej żelatyną, żółtkami lub agar-agar oraz warstwy galaretki na wierzchu ciasta. Warstwa galaretki może być wzbogacona owocami	Podstawowe składniki na masę serową zestalaną żelatyną to: zmielony twaróg albo serek homogenizowany (lub np. mascarpone) i ubita śmietanka, cukier oraz żelatyna. Sernik na zimno można przygotować także bez żelatyny: z masła utartego z żółtkami, cukrem i zmielonym twarogiem[11]. Spód sernika może być wykonany z wcześniej upieczonego ciasta, warstwy nasączonych biszkopctów (szampanek), pokruszonych herbatników itp. Przygotowaną masę serową wykłada się na tenże spód, pokrywa warstwą tężejącej galaretki i w końcu całość schładza się w lodówce do stężenia.

Przypisy

Bibliografia

• Cheesecake History. [w:] Culinary Dictionary Index [on-line]. What's Cooking America. [dostęp 2020-06-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Przepis na starożytne ciasto placenta