Servette FC

Servette FC

Pełna nazwa	Association du Servette Football Club
Przydomek	Les Grenats (Granatowi)
Barwy
Data założenia	20 marca 1890
Liga	Swiss Super League
Państwo	Szwajcaria
Kanton	Genewa
Siedziba	Carouge
Adres	Route des Jeunes 16, 1227 Carouge
Stadion	Stade de Genève
Sponsor techniczny	Puma
Prezes	Pascal Besnard
Trener	Alain Geiger
Asystent trenera	Bojan Dimic
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Servette FC – szwajcarski klub piłkarski z siedzibą w Carouge w kantonie Genewy^[1]. Jest najbardziej utytułowanym zespołem we francuskojęzycznej części Szwajcarii i jedynym w kraju, który przez cały XX wiek grał w najwyższej lidze. W Swiss Super League występował nieprzerwanie od jej powstania w 1897, aż do momentu ogłoszenia bankructwa w 2005(łącznie 108 sezonów).

Historia

Klub Servette został założony 20 marca 1890 roku. W sezonie 1978/1979 czołowymi zawodnikami byli Umberto Barberis i Claude Andrey i powiedli oni Servette do wygrania wszystkich możliwych do zdobycia trofeów, z wyjątkiem Pucharu Zdobywców Pucharów, z którego zespół został wyeliminowany w ćwierćfinale przez późniejszego finalistę, Fortunę Düsseldorf. Barberis niedługo potem trafił do AS Monaco i w 1982 został mistrzem Francji.

Servette było jedynym klubem w Szwajcarii, który do XXI wieku grał nieprzerwanie w pierwszej lidze od czasu jej utworzenia w latach 30.

Bankructwo

Po długich rządach sprawowanych przez francuskiego prezydenta Marka Rogera, który stosował politykę „zatrudnić i zwolnić piłkarzy”, nie dotrzymywał finansowych obietnic oraz ograniczył kontakty z kibicami klubu, 4 lutego 2005 zostało ogłoszone bankructwo klubu. Długi Servette wynosiły ponad 10 milionów franków szwajcarskich, a piłkarze nie dostawali wypłat od września 2004. Konsekwencją tego były odejścia czołowych piłkarzy oraz degradacja o dwie klasy niżej, czego wcześniej doświadczył rywal Servette, Lausanne Sports w 2003 roku.

W sezonie 2005/2006 klub zdołał awansować do Challenge League, czyli drugiej w hierarchii ligi Szwajcarii. W 2011 roku po 6-letniej przerwie powrócił do Super League po wygranym dwumeczu barażowym z AC Bellinzona.

Sukcesy

Krajowe

• Mistrzostwa Szwajcarii:
  • 1. miejsce (17): 1907, 1918, 1922, 1925, 1926, 1930, 1933, 1934, 1940, 1946, 1950, 1961, 1962, 1979, 1985, 1994, 1999
• Puchar Szwajcarii:
  • Zdobywca (7): 1928, 1949, 1971, 1978, 1979, 1984, 2001
  • Finalista (12): 1934, 1936, 1938, 1941, 1959, 1965, 1966, 1976, 1983, 1986, 1987, 1996
• Puchar Alp:
  • Zdobywca (4): 1973, 1975, 1976, 1979
• Puchar Ligi Szwajcarskiej:
  • Zdobywca (3): 1977, 1979, 1980

Międzynarodowe

• Puchar Europy/Liga Mistrzów
  • 1/8 finału: 1962, 1980, 1986
• Puchar Zdobywców Pucharów
  • ćwierćfinał: 1967, 1979
• Puchar Miast Targowych/Puchar UEFA
  • 1/8 finału: 1966, 1983, 2002^[2]

Stadion

Stade de Genève

Obecnym stadionem klubu Servette jest wybudowany w 2003 roku Stade de Genève. Uroczysta inauguracja odbyła się 16 marca 2003. Mecz otwarcia został rozegrany pomiędzy drużyną Servette a BSC Young Boys (1-1)^[3]. Z pojemnością 30.084 widzów jest trzecim pod względem wielkości obiektem w Szwajcarii. W 2008 roku odbyły się tu trzy mecze Euro 2008.

Servette przeniosło się na Stade de Genève w 2003 roku zaraz po wybudowaniu go. Wcześniej swoje mecze rozgrywało na Stade des Charmilles. Stadion ten został wybudowany w 1930 roku, a na inauguracyjny mecz przyszło 14 tysięcy widzów. Oficjalna pojemność wynosiła 30 tysięcy widzów, ale 14 października 1951 roku na mecz pomiędzy reprezentacją Szwajcarii a reprezentacją Francji przybyły 40 tysięcy fanów, co było rekordem. Odbyły się na nim 4 mecze Mistrzostw Świata 1954, 3 grupowe(Grupa A i B) oraz ćwierćfinał pomiędzy RFN i Jugosławią (2:0). W 1977 zainstalowano sztuczne oświetlenie, a w 1983 roku zadaszono obiekt w całości. Stadion stopniowo zmniejszał swoją pojemność. W 1985 zmniejszono ją do 20 tysięcy, a w 1998 do 9.250, gdy na całym obiekcie zainstalowano krzesełka. W 2000 roku zaczęto jednak budowę nowego stadionu, a 8 grudnia 2002 rozegrano ostatni mecz na starym Stade des Charmilles.

Europejskie puchary

Władze Klubu

Rada Dyrektorów^[1]

Imię i nazwisko	Funkcja
Pascal Bernard	Prezydent Klubu
Felipe Ortiz	Wiceprezydent Klubu
Caroline Caron	Administrator
Richard Feuz	Dyrektor administracyjny
Philippe Senderos	Dyrektor sportowy

Obecny skład

Stan na 21 grudnia 2021^[4]

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Steven Deana 2 2 obrońcaOB Anthony Sauthier (kapitan) 3 2 obrońcaOB Gaël Clichy 4 2 obrońcaOB Steve Rouiller 5 3 pomocnikPO Boris Cespedes 7 2 obrońcaOB Moussa Diallo 8 3 pomocnikPO Timothé Cognat 9 3 pomocnikPO Miroslav Stevanović 10 4 napastnikNA Alex Schalk 11 3 pomocnikPO Boubacar Fofana 12 4 napastnikNA Ronny Rodelin 14 4 napastnikNA Dimitri Oberlin 15 3 pomocnikPO Theo Valls 17 3 pomocnikPO Kastriot Imeri 19 2 obrońcaOB Yoan Severin

Nr Poz. Piłkarz 20 3 pomocnikPO Papu Mendes 21 4 napastnikNA Nils Pédat 22 3 pomocnikPO Ricardo Azevedo 23 2 obrońcaOB Vincent Sasso 24 2 obrońcaOB Malik Sawadogo 25 4 napastnikNA Grejohn Kyei 27 3 pomocnikPO Alexis Antunes 28 3 pomocnikPO David Douline 30 2 obrońcaOB Noe Henchoz 32 1 bramkarzBR Jeremy Frick 33 2 obrońcaOB Nicolas Vouilloz 34 2 obrońcaOB Roggerio Nyakossi 35 2 obrońcaOB Diogo Monteiro 40 1 bramkarzBR Edin Omeragic

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr Poz. Piłkarz 2 obrońcaOB Mathis Magnin (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022) 2 obrońcaOB Lucas Monteiro (w FC Stade Nyonnais do 30 czerwca 2022) 4 napastnikNA Matteo Regillo (w Étoile Carouge FC do 30 czerwca 2022)

Sztab szkoleniowy

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2021/2022^[1]

Funkcja Imię i nazwisko Trener Alain Geiger Asystent Bojan Dimic Trener bramkarzy Daniel Blanco Szef przygotowania fizycznego Anthony Garnier Trener przygotowania fizycznego Mathieu Degrange Trener napastników Alexandre Alphonse Trener rehabilitacji Frederic Dubrana Analityk Mathieu Feigean

Funkcja Imię i nazwisko Kierownik drużyny Lionel Pizzinat Kitman Jean Campart Lekarz Klubu Dr. Finn Mahler Fizjoterapeuta Bastien Veillard Fizjoterapeuta Christophe Hartmann Fizjoterapeuta Koordynator medyczny Julien Lamblin Główny skaut Yoan Loche

Kibice

Najaktywniejsi kibice zespołu siedzą na północnej trybunie stadionu Servette. Ultrasi nazywają się Section Grenat. Inne grupy kibicowskie to m.in. North Fans, Maroons czy Deutschschweiz'86 (niemieckojęzyczni kibice zespołu).

Trenerzy

• Teddy Duckworth (1919-29)
• Frido Barth (1929)
• Teddy Duckworth (1930)
• Karl Rappan (1932-35)
• Weisz (1935-36)
• Pache and Albert Guinchard (1936-37)
• Otto Hoëss (1937)
• André Abegglen (1937-42)
• Léo Wionsowski (1942-43)
• Fernand Jaccard (1943-48)
• Karl Rappan (1948-53)
• Albert Châtelain (1953-54)
• Karl Rappan i Albert Châtelain (1954-55)
• Karl Rappan i Theo Brinek (1955-56)
• Karl Rappan (1956-57)
• Jenő Vincze (1957-58)
• Frank Séchehaye (1958-59)
• Jean Snella (1959-63)
• Lucien Leduc (1963-66)
• Roger Vanlanthen (1966)
• Béla Guttmann (1966-67)
• Gilbert Dutoît (1967)
• Jean Snella (1967-71)
• Henri Gillet (1971-72)
• Jürgen Sundermann (1972-76)
• Peter Pazmandy (1976-82)
• Guy Mathez (1982-85)
• Jean-Marc Guillou (1985-86)
• Thierry De Choudens (1986-88)
• Jean-Claude Donzé (1988-89)
• Péter Pázmándy (1989-90)
• Ruud Krol (1990)
• Gilbert Gress (1990-91)
• Jean Thissen (1991)
• Bernard Mocellin, Jacky Barlie i Heinz Hermann (1991)
• Michel Renquin (1991-93)
• Ilija Petković (1993-95)
• Bernard Challandes (1995)
• Umberto Barberis (1995-96)
• Vujadin Boškov (1996-97)
• Guy Mathez (1997)
• Gérard Castella (1997-99)
• Boško Đurovski (1999)
• René Exbrayat (1999-00)
• Lucien Favre (2000-02)
• Roberto Morinini (2002-03)
• Adrian Ursea (2003)
• Marco Schällibaum (2003-04)
• Adrian Ursea i Stefano Ceccaroni (2004)
• Diego Sessolo (2004-05)
• Jean-Michel Aeby (2005-08)
• Michel Sauthier (2008-08)
• Gérard Castella (2008-09)
• William Niderhauser (2009)
• João Resende Alves (2009-)^[5]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu
• Niezależna strona Servette
• Historyczna strona