Seweryn Bańkowski

Seweryn Bańkowski
Data i miejsce urodzenia

1845
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

1928
Lwów

starosta c. k. powiatu kołomyjskiego
Okres

od marca 1891
do września 1899

Odznaczenia

Seweryn Bańkowski (ur. 1845 w Kołomyi, zm. 1928 we Lwowie) – c. k. urzędnik, starosta, radca namiestnictwa.

Życiorys

Urodził się w 1845 w Kołomyi[1]. Był synem księdza greckokatolickiego w Płonnej, a jego bratem był Włodzimierz Bańkowski (1851-1940, profesor gimnazjalny)[2][3][4][5]. Rodzina Bańkowskich wychowywała się w języku polskim, wspierała fundusz na powstanie styczniowe, stryj Seweryna walczył w szeregach Legionu Polskiego gen. Józefa Bema, zaś trzy siostry kształciły się w polskiej szkole[4].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby państwowej. W 1879 był komisarzem powiatowym w starostwie c. k. powiatu mościskiego i w tym charakterze był zastępcą prezydującego c. k. powiatową komisją szacunkową w Mościskach[6]. W 1882 był komisarzem powiatowym w starostwie c. k. powiatu rohatyńskiego i w tym charakterze był zastępcą prezydującego c. k. powiatową komisją szacunkową w Rohatynie[7]. W sierpniu 1888 jako sekretarz Namiestnictwa został mianowany starostą[8]. W marcu 1891 został przeniesiony z urzędu starosty c. k. powiatu gorlickiego na urząd starosty c. k. powiatu kołomyjskiego[9] i pełnił go w kolejnych latach[10][1]. Stanowisko pełnił z tytułem i w charakterze c. k. radcy namiestnictwa[10][1]. W Kołomyi był przewodniczącym Rady Szkolnej Okręgowej w Kołomyi[11], jako komisarz rządowy zasiadał w kasie oszczędności[12], był członkiem wydziału oddziału kołomyjskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie[13]. Ze stanowiska starosty kołomyjskiego odszedł we wrześniu 1899, gdy w randze radcy namiestnictwa przeszedł do służby w Namiestnictwie[14]. Z tej okazji rada miejska w Kołomyi w uznaniu jego imieniem nazwała jedną z ulic w mieście[14]. W 1907 jako radca namiestnictwa otrzymał tytuł radcy dworu[15][16]. W 1909 był członkiem rady zawiadowczej Towarzystwa Akcyjnego Kolei Żelaznej[1]. Przed 1918 został przeniesiony w stan spoczynku[17].

Zmarł w 1928 we Lwowie[1]. Jego żoną była Maria z domu Kopystyńska (zm. 1912 we Lwowie)[1]. Ich dziećmi byli Zenon Bańkowski (1877-1947, sędzia Sądu Najwyższego), Leszek Bańkowski (1879-1940, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej) i Maria Bańkowska (1891-1924, powieściopisarka)[1].

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Bańkowski – strona rodzinna. Seweryn Bańkowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-10-18].
  2. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 52 z 29 marca 1896. 
  3. ↑ Józef Stachowicz: Gimnazjum Męskie w latach 1880–1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888-1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 48-49.
  4. ↑ a b Tadeusz Chmielewski. Złoty wiek sanockiego gimnazjum. „Podkarpacie”, s. 9, Nr 34 z 21 sierpnia 1986. 
  5. ↑ Tadeusz Chmielewski. Włodzimierz Bańkowski – zasłużony pedagog sanockiego gimnazjum. „Rocznik Sanocki”. VI, s. 285-288, 1988. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. 
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 24, 172.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 29, 195.
  8. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 196 z 26 sierpnia 1888. 
  9. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 67 z 24 marca 1891. 
  10. ↑ a b c Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895.
  11. ↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 405.
  12. ↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 596.
  13. ↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 673.
  14. ↑ a b Kronika. Kołomyja. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 224 z 20 września 1899. 
  15. ↑ Kronika. Mianowania. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 147 z 29 marca 1907. 
  16. ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 151 z 2 kwietnia 1907. 
  17. ↑ a b Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 95.

Media użyte na tej stronie

Ordine imperiale della corona di ferro, austria.png
nastrino Ordine imperiale della corona di ferro