Seweryn Berson

Seweryn Berson
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1858
Nowy Sącz

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

4 marca 1917
Lwów

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, krytyk muzyczny, prawnik

Grób Seweryna Bersona

Seweryn Berson (ur. w 1858 w Nowym Sączu, zm. 4 marca 1917 we Lwowie) – polski kompozytor, krytyk muzyczny i prawnik.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Początkowo był adwokatem w Przemyślu, następnie sędzią we Lwowie i radcą Wyższego Sądu Krajowego. Za radą Ignacego Jana Paderewskiego kształcił się przez cztery lata kompozycji u Heinricha Urbana w Berlinie. Był prezesem Lwowskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Echo”, dyrygentem zespołu Filharmonii Lwowskiej (przy Teatrze Wielkim we Lwowie), oraz drugim dyrygentem Polskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia-Macierz”[1]. Był także recenzentem muzycznym „Nowej Reformy” w Krakowie, następnie „Gazety Lwowskiej” i tamtejszej „Gazety Porannej”[2]. Został prezesem powstałego w 1906 Klubu Cyklistów i Motorzystów we Lwowie[3].

Zmarł we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[1].

Twórczość

Komponował pieśni, utwory na chór męski, utwory fortepianowe i orkiestrowe[4]. Napisał ilustracje muzyczne do kilku dramatów oraz operetki: Żołnierz królowej Madagaskaru i Lekcja tańców (do libretta M. Winiarskiego, której premiera odbyła się we Lwowie w roku 1902). Jego utwory wykonywano w teatrach w Krakowie i we Lwowie. Pisywał także libretta do operetek i oper, m.in. do „baśni fantastycznej w 3 aktach – Szklanej góry”[5].

Przypisy

  1. ↑ a b Seweryn Berson [biogram] w: Michał Piekarski, Muzyka we Lwowie. Od Mozarta do Majerskiego. Kompozytorzy, muzycy, instytucje. Warszawa: Wyd. Naukowe Sedno, 2018, s. 212-213.
  2. ↑ Maciej Dęboróg-Bylczyński, Życie muzyczne galicyjskiego Lwowa, w:"Cracovia-Leopolis". – 2007, nr 3, s. 23-24, 28 ISSN 1234-8600
  3. ↑ Międzynarodowe wyścigi kolarzy. „Nowości Illustrowane”. Nr 37, s. 15-16, 14 września 1907. 
  4. ↑ Kompozycje Seweryna Bersona w bazie NUKAT
  5. ↑ Szklaną górę wystawiono w Krakowie (w r. 1895) z muzyką Michała Hertza, zaś w r. 1897 z muzyką Seweryna Bersona, jak podaje Kornel Michałowski w: Opery polskie, Warszawa: PWM, 1954, s. 115.

Źródła

  • Kornel Michałowski, Opery polskie, Warszawa. PWM, 1954, s. 74 i 114.

Linki zewnętrzne

Utwory Seweryna Bersona w serwisie Polona

Media użyte na tej stronie

Гробівець родини Берсон..jpg
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Гробівець родини Берсон.Личаківський цвинтар ,поле 44.
Seweryn Berson.jpg
Seweryn Berson