Seweryn Gołębiowski

Seweryn Gołębiowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia8 stycznia 1820
Puławy
Data i miejsce śmierci20 maja 1854
Dziwoczki k. Żytomierza
Zawód, zajęciehistoryk, biograf

Seweryn Gołębiowski (ur. 8 stycznia 1820 w Puławach, zm. 20 maja 1854 w Dziwoczkach koło Żytomierza) – historyk, biograf.

Życiorys

Był synem Łukasza i Józefy z Pułaskich. Kształcił się w Warszawie i Lublinie, gdzie ukończył gimnazjum im. Stanisława Staszica w 1837. Studia rozpoczął w Uniwersytecie Petersburskim, jednakże w 1838 został aresztowany (w związku ze sprawą Konarskiego) i zesłany do Permu. Pracował tam nad opanowaniem języków obcych, odbywając jednocześnie służbę w kancelarii gubernatora. W 1843 przeniesiony do Grodna, gdzie przebywał do 1844[1]. Pod koniec 1844 umiera mu matka, Seweryn przyjechał wówczas do ojca do Kaźmierówki, aby wspierać go swoją obecnością. W 1845 wyjechał do Jadowa do dóbr Andrzeja Zamoyskiego. Roczna praktyka w rolnictwie utwierdza go w przekonaniu, że nie jest to jego powołanie. W latach 1846-1847 przebywał w Odessie i pracował jako nauczyciel domowy dzieci Pani Pinińskiej. Zbiera tam materiały historyczne i prowadzi korespondencję naukową. W latach 1848-1849 przebywa z ojcem w Hrubieszowie i opracowuje dwutomowe dzieło „Czasy Zygmunta Augusta”. 7 stycznia 1849 umiera mu ojciec. W 1850 wyjeżdża do Wilna, gdzie kończy rozpoczęte dzieło o czasach zygmuntowskich i tu je wydaje. Postanowiwszy poświęcić się pracy nad historią przeniósł się do Warszawy, zamieszkał w Pałacu Zamoyskich i zaczął gromadzi materiały o działalności J. Zamoyskiego i S. Żółkiewskiego. Gdy zachorował na „chorobę piersiową” i lekarze zalecili mu wyjazd na wieś, jego przyjaciel Modzelewski daje mu w dzierżawę wieś Dziwoczki koło Żytomierza. W kilkanaście dni po przybyciu na miejsce (20 maja 1854) umiera na gruźlicę[2].

Wybrane publikacje

  • Czasy Zygmunta Augusta. Wilno: 1851.
  • Pamiętnik o życiu Łukasza Gołębiowskiego. 1852.
  • Wezwanie na tron króla Henryka. „Biblioteka Warszawska”, 1854. 

Przypisy

  1. Girdwoń Michał - Gross Adam, t. VIII. W: Polski Słownik Biograficzny. Wrocław - Kraków - Warszawa: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1959-1960, s. 253.
  2. Zygmunt Gloger. Seweryn Gołębiowski. „Tygodnik Ilustrowany”. 95, 20 października 1877. 

Bibliografia

  • Girdwoń Michał - Gross Adam, t. VIII. W: Polski Słownik Biograficzny. Wrocław - Kraków - Warszawa: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1959-1960, s. 253.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Seweryn Gołębiowski 1820 1854.jpg
Rycina przedstawiająca Seweryna Gołębiowskiego syna Łukasza Gołębiowskiego z: "Tygodnik Ilustrowany" 1877, nr 95 s. 241