Seweryna Broniszówna

Seweryna Broniszówna
	; Seweryna Broniszówna w 1936
Imię i nazwisko	Seweryna Chwat
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1891 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 1982 ; Warszawa
Zawód	aktorka
	Odznaczenia
	;

Seweryna Broniszówna ok. 1978

Grób Seweryny Broniszówny na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Seweryna Broniszówna, właśc. Chwatówna^[1] (ur. 13 lipca 1891 w Warszawie, zm. 28 czerwca 1982 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa pochodzenia żydowskiego. Siostra poety Aleksandra Wata.

Życiorys

Ukończyła w 1908 Szkołę Aplikacyjną i otrzymała angaż w Warszawskich Teatrach Rządowych, gdzie grała do sezonu 1909/1910. Następnie przeniosła się do Krakowa, gdzie występowała na scenie Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego. Do Warszawy powróciła w 1913 do nowo powstałego Teatru Polskiego^[2]. Od sezonu 1926/1927 była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie i grała tam do wybuchu wojny. W 1945 przystąpiła do trupy Teatru Wojska Polskiego w Łodzi, aby po kilku miesiącach powrócić do Warszawy, gdzie od 1946 do przejścia na emeryturę grała w Teatrze Polskim. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 32A-tuje-18)^[3].

Filmografia

Aktorka

1978: Spirala – Stara kobieta
1967: Zbrodnia lorda Artura Savile’a – Lady Klementyna, ciotka lorda Artura
1938: Gehenna – Wróżka
1937: Ułan Księcia Józefa – Żona Komara, była markietanka
1937: Niedorajda – Ciotka Agata
1937: Halka – Chrzestna
1936: Barbara Radziwiłłówna – Czarownica
1933: Ostatnia eskapada – Cyganka Maura
1932: Biała trucizna – Żebraczka
1929: Szlakiem hańby – Właścicielka lupanaru senora Elwira
1927: Mogiła nieznanego żołnierza – Rewolucjonistka na zebraniu
1924: Miodowe miesiące z przeszkodami
1918: Mężczyzna – Zawoalowana dama
1913: Obrona Częstochowy – Anna Borzobochata

Polski dubbing

1937: Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków – Wiedźma

Teatr Telewizji

1977: Kremlowskie Kuranty – Żebraczka
1967: Ojciec – Margret
1967: Eugeniusz Oniegin – Nina
1966: Dom kobiet – Babka
1962: Dwa teatry – Matka
1962: Dom pod Oświęcimiem – Franciszka
1958: Zawieja

Ordery i odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952)^[4]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 25 czerwca 1946^[5], 13 listopada 1953^[6])
Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1967)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1976)
Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (17 stycznia 1963)^[7]

Nagrody

Nagroda Państwowa III stopnia za rolę Matki w spektaklu Sprawa Pawła Eszteraga Sandora Gergelyego w Teatrze Polskim w Warszawie (1950)
Nagroda m. st. Warszawy w rocznicę wyzwolenia miasta (1978)

Przypisy

↑ Laureaci nagród Warszawy za 1977 rok. Seweryna Broniszówna. „Kronika Warszawy”. 4(36), s. 128, 1978.
↑ Laureaci nagród Warszawy za 1977 rok. Seweryna Broniszówna. „Kronika Warszawy”. 4(36), s. 129, 1978.
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 145, poz. 283 „za zasługi w dziedzinie sztuki dramatycznej na terenie kraju”.
↑ M.P. z 1953 r. nr 106, poz. 1422 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej – w związku z 40-leciem pracy Państwowego Teatru Polskiego w Warszawie”.
↑ Stolica. Warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”, 1963, s. 18 [dostęp 2020-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-23] .

Linki zewnętrzne

Seweryna Broniszówna w bazie IMDb (ang.)
Seweryna Broniszówna w bazie Filmweb
Seweryna Broniszówna w bazie filmpolski.pl
Seweryna Broniszówna, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
Seweryna Broniszówna na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Seweryna Broniszówna na zdjęciach w bibliotece Polona

[1] Laureaci nagród Warszawy za 1977 rok. Seweryna Broniszówna. „Kronika Warszawy”. 4(36), s. 128, 1978.

[2] Laureaci nagród Warszawy za 1977 rok. Seweryna Broniszówna. „Kronika Warszawy”. 4(36), s. 129, 1978.

[3] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.

[4] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[5] M.P. z 1946 r. nr 145, poz. 283 „za zasługi w dziedzinie sztuki dramatycznej na terenie kraju”.

[6] M.P. z 1953 r. nr 106, poz. 1422 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej – w związku z 40-leciem pracy Państwowego Teatru Polskiego w Warszawie”.

[7] Stolica. Warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”, 1963, s. 18 [dostęp 2020-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-23] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne