Seweryna Duchińska

Seweryna Duchińska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1816
Koszajec

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1905
Paryż

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Monbar, czyli Flibustierowie opera do sł. Seweryny z Żochowskich Pruszakowej i L. Paprockiego i muzyki I.F. Dobrzyńskiego – strona tytułowa.

Seweryna Duchińska (ps. Ukrainicz[1]) z domu Żochowska primo voto Pruszakowa (ur. 1816 w Koszajcu k. Sochaczewa[2][3][a], zm. 21 sierpnia 1905 w Paryżu) – polska poetka, publicystka, tłumaczka, członkini honorowa Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1894[4].

Życiorys

Była czynną działaczką kulturalną. Od 1847 mieszkała w Warszawie przy ul. Nowy Świat[5]. W latach 1856–1863 wydawała pismo „Rozrywki dla Młodocianego Wieku”, pisała do „Biblioteki Warszawskiej”.

Przed powstaniem styczniowym organizowała działania z pomocą Leontyny Ciszewskiej. „Piątka”, do której należała Duchińska, była naczelną w Warszawie. „Piątki” składały się z kilku kobiet i organizowały wszelką pomoc dla powstańców, ich rodzin i sprawy powstańczej. Mieszkanie Duchnińskiej służyło za miejsce spotkań „piątek”, tu też gromadziła ubrania dla powstańców i buty, tu organizowano narady powstańcze. Od komisarza Rządu Narodowego Marlewskiego odbierała zlecenia. Zbierała ofiary na pomoc rodzicom powstańców, podatki na powstanie. Kwestowała głównie w kościołach, przeważnie u kapucynów przy ul. Miodowej. Zbierała ofiary w naturze od warszawskich handlowców. Przenosiła zaszyfrowane informacje do X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej. W 1863 wraz z Leontyną Ciszewską zaplanowała wyjazd za granicę. Powodem były prześladowania ze strony carskich urzędników[5].

Zamieszkała w Paryżu (jednakże w latach 1870–1876 przebywała poza Francją), gdzie zmarła.

Twórczość

  • 1853 – Powieści naszych czasów
  • 1855 – Elżbieta Drużbacka (powieść)
  • 1893 – Królowie polscy w obrazach i pieśniach

Uwagi

  1. Wg niektórych źródeł urodziła się w Koszajcu koło Pruszkowa (zob. Koszajec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 480.).

Przypisy

  1. Wiersz Do Towarzystwa Historyczno Literackiego, 1872
  2. Duchińska Seweryna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-11-04].
  3. Halina Gacowa: Duchińska Seweryna. W: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. T. 1. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000, s. 256-257. ISBN 83-02-07523-X.
  4. Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 5.
  5. a b Jerzy Maliszewski, Powstanie styczniowe. Notatki biograficzne uczestników z oryginalnemi ilustracjami, Warszawa, 1932 [dostęp 2022-03-14].

Bibliografia

  • Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Seweryna Duchińska.JPG
Seweryna Duchińska
Monbar czyli Flibuslierowie opera do sł. S. z Żochowskich i L. Paprockiego i muzyki I.F. Dobrzyńskiego - str. tyt.JPG
Opera "Monbar or Flibustierowie" Ignacy Feliks Dobrzynski, to a libretto by S. from Żochowskich and L. Paprocki, edition Gebethner and Wolff, Warsaw, 1863, title page.