Shōgayaki

Buta no shōgayaki 豚の生姜焼き obiadowe
Porcja shōgayaki z dodatkami
Kuchnia	kuchnia japońska
Data i miejsce powstania	około 1950 Tokio (Ginza)
Obróbka żywności	smażenie
Składniki
wieprzowina, imbir, sake, mirin, sos sojowy

Buta no shōgayaki (jap. 豚の生姜焼き) lub buta-niku no shōgayaki (jap. 豚肉の生姜焼き wieprzowina smażona w imbirze) – prosta potrawa kuchni japońskiej z cienko pokrojonej wieprzowiny, zamarynowanej przed smażeniem w sosie z imbiru (sos wyciśnięty z utartego imbiru), shōyu, mirinu, sake. Składniki mogą być dobierane zgodnie z własnym smakiem. Można podawać z ryżem, cienko pokrojoną kapustą, pomidorami, brokułami^[1].

Nazwa

Słowo shōga (生姜) oznacza w języku japońskim imbir, a yaki (焼き) oznacza grillowanie, smażenie. Shōgayaki można również przygotować z innych mięs, jak drób czy wołowina. Wersja z wykorzystaniem wieprzowiny jest jednak o wiele bardziej popularna^[2]. To drugie (po tonkatsu) najpopularniejsze danie z wieprzowiny^[3][1], spożywane w porze obiadowej lub serwowane w postaci bentō.

Historia

Potrawa powstała około 1950 roku w tokijskiej dzielnicy Ginza jako odpowiedź na wzrastające zapotrzebowanie na szybkie jedzenie^[1].

Galeria

• 

  Shōgayaki w Hongkongu

• 

  Shōgayaki z kapustą

• 

  Shōgayaki w bułce

• 

  Shōgayaki w zestawie z ryżem i zupą miso

Przypisy