Shōhō (1935)

Shōhō
Lotniskowiec "Shōhō" 6 grudnia 1941 r.
Klasa	lotniskowiec lekki
Typ	Zuihō
Historia
Stocznia	arsenał marynarki w Yokosuce
Położenie stępki	3 grudnia 1934
Wodowanie	1 czerwca 1935
Nippon Kaigun
Nazwa	Tsurigisaki
Wejście do służby	15 stycznia 1939 (okręt-baza)
Nippon Kaigun
Nazwa	Shōhō
Wejście do służby	22 grudnia 1941 (lotniskowiec)
Zatopiony	7 maja 1942
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa - 11 262 ton, pełna - 14 200 ton
Długość	204,8 m[1]
Szerokość	18,2 m[1]
Zanurzenie	6,64 m[1]
Napęd
2 turbiny parowe, 8 kotłów, moc 52 000 KM, 2 śruby
Prędkość	28,2 węzłów
Zasięg	7800 Mm przy prędkości 18 węzłów[1]
Uzbrojenie
8 dział uniwersalnych 127 mm (4×II), 8 działek przeciwlotniczych 25 mm Typ 96 (4×II)[2]
Wyposażenie lotnicze
25 samolotów pokładowych[2]
Załoga	785[1] - ok. 850[2]

Shōhō (jap. 祥鳳) - japoński lotniskowiec lekki. Drugi z dwóch okrętów typu Zuihō (pierwszym ukończonym jako lotniskowiec był "Zuihō").

Zwodowany 1 czerwca 1935 jako "Tsurugisaki" - okręt-baza okrętów podwodnych według projektu, który zakładał łatwą przebudowę jednostki na lotniskowiec; został ukończony 15 stycznia 1939^[2]. Poczynając od stycznia 1941 roku w bazie Yokosuka dokonano jego przebudowy na lotniskowiec z jednoczesną zmianą nazwy 22 grudnia 1941 na "Shōhō"^[2]. Już 26 stycznia 1942 roku "Shōhō" został skierowany do prób na morzu. Dwa miesiące później dołączył do bliźniaczego "Zuihō" tworząc 4 dywizjon lotniskowców.

Służba bojowa

Lotniskowiec "Shōhō" trafiony torpedą w czasie bitwy na Morzu Koralowym

W chwili wybuchu wojny 4. Dywizjon lotniskowców nie był przygotowany do działań operacyjnych. Grupy lotnicze obu lotniskowców prowadziły intensywny trening w bazie Yokosuka.

3 stycznia 1942 r. "Shōhō" opuścił bazę i siedem dni później przybył na wyspy Truk (obecnie Chuuk). Tam na pokład załadowano 4. Korpus lotniczy. Zadaniem "Shōhō" było przetransportowanie jednostki do Rabaul. 15 lutego 4. Korpus został wyładowany i okręt powrócił do Truk. Między 20 a 26 lutego "Shōhō" patrolował rejon Truk, lecz nie napotkał wroga.

10 kwietnia 1942 przybył do bazy Yokosuka. Pomiędzy 18 a 22 kwietnia poszukiwał wrogich sił, które dokonały nalotu na Japonię (rajd bombowców B-25 startujących z lotniskowca USS "Hornet").

W maju 1942 "Shōhō" został przydzielony do osłony dywizjonu krążowników 4. Floty i uczestniczył w próbie opanowania Port Moresby. W tym czasie na lotniskowcu stacjonowało: 6 myśliwców, 7 bombowców i 12 samolotów torpedowych. 2 maja okręt przybył na Wyspy Salomona skąd wraz z 6. Dywizjonem krążowników wypłynął w celu realizacji operacji "MO" (bitwa na Morzu Koralowym). 3 maja wspierał działania sił desantowych podczas opanowania Tulagi. 7 maja "Shōhō" został zaatakowany przez samoloty amerykańskie należące do lotniskowców USS "Lexington" i USS "Yorktown". Po trafieniu przez 12 bomb i 7 torped, "Shōhō" zatonął o godzinie 11.35. Został przez to pierwszym lotniskowcem zatopionym podczas wojny na Pacyfiku, jednocześnie stanowił pierwszą wojskową ofiarę najnowszych amerykańskich torped lotniczych Mark 13 Mod 0.

Grupa lotnicza

• 1942: 25 samolotów (12 torpedowo-bombowych Nakajima B5N, 7 myśliwców Mitsubishi A5M, 6 myśliwców Mitsubishi A6M)^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Zalewski, Lotniskowce II wojny światowej, Warszawa 1994, ​ISBN 83-901273-6-9​
• GrzegorzG. Barciszewski GrzegorzG., Okręty lotnicze Japonii, Warszawa: „Militaria”, 2000, ISBN 83-7219-092-5, OCLC 749505781 .
• Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015, s. 77. ISBN 978-83-7976-319-1.
• Roger Chesneau (red.), Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946, Londyn 1992, ​ISBN 0-85177-146-7​ (ang.)
• OskarO. Myszor OskarO., Cesarstwo Japonii. Tom 1. Pancerniki, lotniskowce i krążowniki, Tarnowskie Góry: Okręty Wojenne, 2014, ISBN 978-83-61069-26-3, OCLC 892581852 .