Shōrin-ryū

Shōrin-ryū (jap. 少林流 shōrin-ryū) (dosł. ,,szkoła małego lasu") – pierwszy (najstarszy) styl karate powstały na Okinawie. Pierwsze wzmianki o tym stylu pochodzą z drugiej połowy XIX wieku. Jest tradycyjnym, okinawskim stylem karate.

Początki karate

Twórcą tego stylu karate jest Sōkon "Bushi" Matsumura - uczeń Kangi Sakugawy (okinawska sztuka walki "te"). Matsumura stworzył karate w oparciu o okinawskie "te", chińskie kung fu oraz jigen-ryū - sztukę walki klanu Satsuma. Wprowadził podstawy stylu, dalej kształtowane przez kolejnych mistrzów.

Uczeń Matsumury, Ankō Itosu, ostatecznie ukształtował styl. Jego zasługi to między innymi wprowadzenie karate do szkół w 1905 roku. Zapoczątkowało to szeroką ekspansję tego karate - znali je wszyscy Okinawczycy. Kata istniejące w tym czasie były za trudne dla młodzieży więc stworzył pięć kata pinan, opartych na formach zaczerpniętych z kung fu oraz zaawansowanych kata shōrin-ryū, które również wywodzą się z kung fu.

Do dziś doskonali się i bada pod względem medycznym techniki tego stylu.

Nazewnictwo

Pierwotnie styl nosił nazwę shuri-te. W 1933 sukcesor Itosu mistrz Chōshin Chibana (10 dan) zmienił nazwę z shuri-te na "shōrin-ryū" i założył istniejącą do dzisiaj organizację pod nazwą Okinawa Shorin-Ryu Karate-do Association z siedzibą w Naha na Okinawie.

Symbolika

Skośnie skręcona pięść na białym tle symbolizuje karate tradycyjne. Złota brama Surei-no Mon to symbol Okinawy, a czerwone koło, w którym jest umieszczona, symbolizuje wschodzące słońce. Niebieskie tło symbolizuje morze otaczające zewsząd wyspę Okinawę. Białe smugi symbolizują rozpowszechnianie się karate z Okinawy na cały świat.

Dzisiaj organizacją tą kieruje hanshi Kenyu Chinen - 9 dan - uczeń mistrzów Choshina Chibany, Shuguro Nakazato i Katsuya Miyahiry.

W Polsce shōrin-ryū jest uprawiane od 1981. Rozwinął go Aleksander Staniszew (8 dan), uczeń mistrza Kenyu Chinen, prezydent Polskiej Unii Shorin-Ryu Karate Kobudo.

Kihon

Kihon to ustalony zestaw technik oraz ich sekwencji. Jest nieskończenie wiele kihonów, ale tylko kilka jest ściśle ustalonych. Oto one:

  • Hampuku Renshu - techniki w miejscu, podstawy karate,
  • Kihon Waza Dai Ichi - proste techniki i ich sekwencje wykonywane w pozycjach karate z przechodzeniem,
  • Kihon Waza Dai Ni - sekwencje technik z przechodzeniem, właściwe pozycje, schodzenie po skosach,
  • Kihon Waza Dai San - najbardziej zaawansowany kihon.

Kata

Kata to nic innego jak ustalona sekwencja technik, na której opierają się Bunkai oraz Kumiwaza.

W karate shorin-ryū Istnieją następujące kata (według kolejności zdawania):

  • Fukyugata Ichi
  • Fukyugata Ni
  • Naihanchi Shodan
  • Pinan Shodan
  • Pinan Nidan
  • Pinan Sandan
  • Pinan Yondan
  • Naihanchi Nidan
  • Pinan Godan
  • Naihanchi Sandan
  • Itosu No Passai
  • Matsumura No Passai
  • Kushanku Sho
  • Kushanku Dai
  • Chinto
  • Gojushiho
  • Hakaku

Kumiwaza

Ćwiczenie polegające na wykonywaniu kata w trójkach - jeden robi kata, a dwóch ataki. Jest to podstawowa forma interpretacji kata - bardzo ważnego elementu karate potrzebnego w kumite.

Bunkai

Ćwiczenie fragmentów kata parami za atakami i blokami. Jest to bardziej zaawansowana forma interpretacji kata. Zaawansowaną formą Bunkai jest Bunkai Oyo.

Stopnie

Stopnie uczniowskie

10 KYU (YU KYU) żółty pas
9 KYU (KU KYU) żółty pas
8 KYU (HACHI KYU) pomarańczowy pas
7 KYU (NANA KYU) pomarańczowy pas
6 KYU (ROKU KYU)zielony pas
5 KYU (GO KYU) zielony pas
4 KYU (YON KYU) niebieski pas
3 KYU (SAN KYU) niebieski pas
2 KYU (NI KYU) brązowy pas
1 KYU (IK KYU) brązowy pas

Stopnie mistrzowskie

1 DAN Yu Shikaku (SHODAN) czarny pas
2 DAN Sho Shikaku (NIDAN) czarny pas
3 DAN Jun Shihan (SANDAN) czarny pas
4 DAN Shihan (YONDAN) czarny pas
5 DAN Jun Renshi (GODAN) czarny pas
6 DAN Renshi (ROKUDAN)czarny pas
7 DAN Jun Kyoshi (NANADAN) czarny lub biało czerwony pas
8 DAN Kyoshi (HAHIDAN) czarny lub biało czerwony pas
9 DAN Jun Hanshi (KUDAN) czarny lub czerwony pas
10 DAN Hanshi (JUDAN) czarny lub czerwony pas

Młodzież do lat 14 obowiązują stopnie od 10 KYU(YU KYU) do 2 KYU(NI KYU). Koniec pasa musi być oznaczony czarnym (pełne kyu), lub czerwonym (egzamin kwalifikacyjny na kyu), pagonem.

Źródło:[1]

Przypisy

  1. ↑ http://www.okinawakarate.pl/

Linki zewnętrzne

Style karate
Tradycyjne
Pełnokontaktowe