Shūeisha
 | Ten artykuł należy dopracować |
.JPG) Siedziba firmy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres | 2-5-10 Hitotsubashi, Chiyoda-ku, 101-8050 Tokio[2] |
| Data założenia | |
| Forma prawna | |
| Prezes | Marue Horiuchi[2] |
| Zatrudnienie | 748 osób (01.10.2017)[2] |
| Strona internetowa | |
Shūeisha Inc. (jap. 株式会社集英社 Kabushiki-gaisha Shūeisha) – japońskie wydawnictwo z siedzibą w dzielnicy Chiyoda w Tokio[4][2]. Powstało w 1925 r. jako rozrywkowy dział wydawnictwa Shōgakukan.
Czasopisma publikowane przez wydawnictwo to między innymi „Shūkan Shōnen Jump”, „Shūkan Young Jump”, „Non-no” i „Ultra Jump”. Shūeisha Inc. współpracuje z wydawnictwami Shōgakukan, Hakusensha i amerykańskim Viz Media.
Shūeisha Inc. stało się niezależną firmą w sierpniu 1926 r.[3]
Historia firmy
Pierwsza powieść została wydana w 1925 r. we współpracy z Shōgakukan i nosiła tytuł: Jinjō Shōgaku Ichinen Onna Nama,[3] a w 1927 r. zostały wydane kolejne dwie powieści: Danshi Ehon i Joshi Ehon.
W 1928 r. wydawnictwu Shūeisha powierzono edycję zbioru prac autora Gendai Yūmoa Zenshū, co zaowocowało wydaniem 12 tomów, które stały się częścią Joshi Shinjidai ei Shūji Chō oraz Shinjidai ei Shūji Chō. W 1930 r. została wydana kolejna powieść Tantei-ki Dan, a Gendai Yūmoa Zenshū został zakończony na 24. tomie. W 1931 r. wydano kolejne dwie powieści Danshi Yōchien i Joshi Yōchien.
W 1933 r. przeprowadzono remont budynku wydawnictwa w dzielnicy Hitotsubashi, a jego adres został zmieniony na nowy, o trzy numery niższy[5].
Po II wojnie światowej Shūeisha wydawało serię mang pod tytułem Omoshiro Book, w skład której wchodziła obrazkowa książka nazwana Shonen Oja. W tym okresie stała się ona wielkim hitem wśród chłopców i dziewcząt. Pierwszy tom serii Shonen Oja został nazwany Shonen Oja Oitachi Hen i okazał się bestsellerem.
Pierwszymi magazynami publikowanymi przez wydawnictwo były: Akaruku Tanoshi i Shōnen-Shōjo Zasshi. We wrześniu 1949 r., powstał magazyn Omoshiro zawierający wszystkie poprzednie serie. W 1950 r., specjalne wydanie magazynu zostało opublikowane pod tytułem Hinomaru. Do magazynu w 1951 r. została dodana żeńska wersja Shōjo Book, zawierająca mangi dla nastoletnich dziewczyn.
Shūeisha stało się całkowicie niezależne w 1952 r. W tym samym roku Omoshiro Book przestał być publikowany, a Myōjō zaczął być wydawany jako miesięcznik. Seria Omoshiro Book została opublikowana przez bunkoban jako Manga Omoshiro seria Bunko[6]. OpublikowanoYoiko Yōchien, a magazyn Omoshiro Book został zastąpiony przez Yōnen Book.
W 1955 r. sukces Shōjo Book doprowadził do rozpoczęcia publikacji magazynu Ribon. Publikację powieści Joshi Yōchien Kobato rozpoczęto w 1958 roku. Specjalne wydanie Myōjō nazwane Weekly Myōjō zostało opublikowane 23 listopada. W 1959 r. inna męska edycja Shōjo Book została wydana w miejsce Omoshiro Book, który zaprzestał publikacji. Shōnen Book został utworzony, a Shōjo Book zostało wydane przez bunkoban jako Shōjo Manga Bunko. W 1960 r. kolejna wersja Myōjō została wydana pod nazwą Bessatsu Weekly Myōjō.
Shūeisha nadal wydawało powieści, lecz głównym projektem została seria książek Omoshiro nazwana Shōnen-Shōjo Nippon Rekishi Zenshū, wydana w 12 tomach. W tym czasie wiele książek zostało opublikowanych w tym m.in.: Hirosuke Yōnen Dōwa Bungaku Zenshū, Hatachi no Sekkei, Dōdō Taru Jinsei, Shinjin Nama Gekijō oraz Gaikoku-kara kita shingo jiten.
W 1962 r. Shūeisha opublikowało żeńską wersję Myōjō jako Josei Myōjō, a w następnym roku rozpoczęło publikację Margaret. W 1964 r. Kanshi Taikei został wydany w 24 tomach, a seria powieści Compact została kolejną z nowości wydawnictwa Shūeisha. W 1965 r. zostały wydane dwa nowe magazyny: Cobalt i Shōnen Book, który został odłamem Bessatsu Shōnen Book[7].
W 1966 r. Shūeisha rozpoczęło publikację tygodników: Playboy, Seishun to Dokusho i Shōsetsu Junia. Powieść pt. Nihonbon Gaku Zenshū została wydana aż w 88 tomach.
Kolejny magazyn o tematyce mangi został nazwany Young Music. Deluxe Margaret rozpoczął publikację w 1967 r. jako dodatek do Margaret Comics i Ribon Comics. W 1968 r. Shūeisha rozpoczęło publikację magazynu Hoshi Young Sense jako zamiennika krótko trwającego Young Sense. Później w tym roku Margaret rozpoczął magazyn Seventeen – odpowiednik angielskiego pisma, a Shūkan Shōnen Jump zaczął być wydawany dwa razy w tygodniu. W 1969 r. rozpoczął publikację magazyny Joker oraz Bessatsu Seventeen. Jeszcze w tym roku Shonen Jump stał się tygodnikiem i zmienił swój tytuł na Weekly Shōnen Jump. Rok 1970 rozpoczął się wraz z uruchomieniem magazynu Subaru, a rok później swój start miał magazyn Ocean Life. W 1973 r. rozpoczął publikację magazyn Playgirl, a rok później Weekly Shōnen Jump rozpoczął wydawanie siostrzanych projektów Akamaru Jump i Monthly Shōnen Jump, a także Saison de Non-no[8].
Magazyny
| Nazwa magazynu | Zakończony | Zawiera |
|---|---|---|
| Omoshiro Book (おもしろブック) | Tak | Shōnen-manga i Shōjo-manga |
| Hinomaru | Tak | Shōnen-manga i Shōjo-manga |
| Shōjo Book (少女ブック) | Tak | Shōjo-manga |
| Myōjō (明星) | Nie | Kultura i muzyka |
| Yōnen Book (幼年ブック) | Tak | Kodomo-muke-manga |
| Ribon (りぼん) | Nie | Shōjo-manga |
| Shūkan Myōjō (週刊明星) | Tak | Kultura i muzyka |
| Shōnen Book (少年ブック) | Tak | Shōnen-manga |
| Bessatsu Myōjō (別冊週刊明星) | Tak | Kultura i muzyka |
| Josei Myōjō (女性明星) | Tak | Moda damska |
| Margaret (マーガレット) | Nie | Shōjo-manga |
| Bessatsu Margaret (別冊マーガレット) | Tak | Shōjo-manga |
| Bessatsu Shōnen Book (別冊少年ブック) | Tak | Shōnen-manga |
| Shūkan Playboy (週刊プレイボーイ) | Nie | Erotyka, Seinen-manga |
| Shōsetsu Junia (小説ジュニア) | Tak | Powieść |
| Nihon Bungaku Zenshū (日本文学全集) | Tak | – |
| Seishun to Dokusho (青春と読書) | Nie | Grafika i sztuka |
| Young Music (ヤングミュージック) | Tak | Muzyka |
| Deluxe Margaret (デラックス マーガレット) | Tak | – |
| Bessatsu Young Sense (別冊ヤングセンス) | Tak | – |
| Shūkan Seventeen (週刊セブンティーン) | Tak | – |
| Joker (ジョーカー) | Tak | – |
| Guts (guts) | Tak | – |
| Shūkan Shōnen Jump (週刊少年ジャンプ) | Nie | – |
| Bessatsu Shōnen Jump (別冊少年ジャンプ) | Tak | – |
| Subaru (すばる) | Nie | – |
| Non-no (ノン－ノ) | Nie | – |
| Ocean life (オーシャンライフ) | Tak | – |
| Roadshow (ロードショー) | Nie | – |
| Gekkan Seventeen (月刊セブンティーン) | Tak | – |
| Play Girl (プレイガール) | Tak | – |
| Gekkan Shōnen Jump (月刊少年ジャンプ) | Tak | – |
| Saison de Non-no (SAISON de non・no) | Tak | – |
| Shūkan Margaret (週刊マーガレット) | Tak | – |
| Gekkan Playboy (月刊プレイボーイ) | Tak | – |
| More (MORE) | Nie | – |
| Bessatsu Hair Catalog (別冊ヘアカタログ) | Tak | – |
| Bouquet (ぶ～け) | Tak | – |
| Shūkan Young Jump (週刊ヤングジャンプ) | Nie | – |
| Cosmopolitan (コスモポリタン) | Nie | – |
| Ribon Original (りぼんオリジナル) | Nie | – |
| You (ユー) | Nie | – |
| Cobalt (COBALT) | Nie | – |
| Non-no More Books (non・no MORE BOOKS) | Nie | – |
| Lee (リー) | Nie | – |
| Sumuappu (サムアップ) | Tak | – |
| Dunk (DUNK) | Tak | – |
| Office You (OFFICE YOU) | Nie | – |
| Business Jump (ビジネスジャンプ) | Nie | – |
| Men’s Non-no (メンズノンノ) | Nie | – |
| Young You (ヤングユー) | Tak | – |
| Jōhō Chishiki Imidas (情報・知識 imidas) | Tak | – |
| Shōsetsu Subaru (小説すばる) | Nie | – |
| Gekkan Bees Club | Tak | – |
| Gekkan Tiara (月刊ティアラ) | Tak | – |
| Super Jump (スーパージャンプ) | Nie | – |
| Spur (SPUR) | Nie | – |
| Bart (バート) | Tak | – |
| Tanto (TANTO) | Tak | – |
| V Jump (Vジャンプ) | Nie | – |
| Fresh Jump (フレッシュジャンプ) | Tak | – |
| Chorus (コーラス) | Nie | – |
| All Natural | Tak | – |
| Manga Allman (マンガ・オールマン) | Tak | – |
| Tepee (Tepee) | Tak | – |
| Telekids (テレキッズ) | Tak | – |
| Maple (メイプル) | Tak | – |
| Shūeisha Shinsho (集英社新書) | Nie | – |
| Ultra Jump (ウルトラジャンプ) | Nie | – |
| Cookie (クッキー) | Nie | – |
| Baila (BAILA) | Nie | – |
| Sportiva (スポルティーバ) | Nie | – |
| Maquia (MAQUIA) | Nie | – |
| Pinky (PINKY) | Nie | – |
| Yomu Ningen Dock Kenkō Hyakka (読む人間ドック 健康百科) | Tak | – |
| Uomo (UOMO) | Nie | – |
| Gekkan Young Jump (月刊ヤングジャンプ) | Nie | Seinen-manga |
| Jump Square. (ジャンプSQ.) | Nie | Shōnen-manga |
Magazyny kanzenban
Wydawnictwo Shūeisha opublikowało wiele magazynów kanzenban. Składały się one z jednej serii publikowanej w magazynie przez około rok, a następnie wybierana była inna na kolejny rok, w przeciwieństwie do innych magazynów o tematyce mangi, które wydają różne serie. W jednym magazynie publikowane było do trzech tomów wybranej serii.
Monthly Comic Tokumori
Monthly Comic Tokumori (月刊コミック特盛, Gekkan Komikku Tokumori) jest magazynem Seinen Kanzenban[9], publikowanym przez spółkę zależną Shueisha’s-Home Sha. Pismo aktualnie wydaje co miesiąc serię, opowiadającą samurajską historię – Nobunaga no Kyodai Tetsu Fune: Sengoku no Umi o Seisu.
Shueisha Original
Shueisha Original (集英社オリジナル, Shūeisha Orijinaru) jest magazynem o tematyce mangi, publikowanym przez wydawnictwo Shueisha. Magazyn Kanzenban wyposażony jest w indywidualny styl klasycznej serii. Każde wydanie jest kontynuacją ostatniego magazynu. Shueisha Original znalazły się dwie serie, które mogły być wydawane w magazynie przez długi czas. Pierwszą serią było Chibi Maruko-chan z shōjo Ribon. Maruko-chan publikowany był w magazynie od sierpnia 2007 do stycznia 2008 r. Rokudenashi Blues Masanori Morita, który był wydawany w Weekly Shōnen Jump, został wydany po raz pierwszy w marcu 2008 r. i jest nadal publikowany w Shueisha Original.
Shueisha Remix
Shueisha Remix (集英社リミックス, Shūeisha Rimikkusu) jest jedynym z wielu magazynów publikowanych przez Shueishe. Pismo Shueisha Remix jest połączeniem czterech serii magazynów: Shueisha Jump Remix, Shueisha Girls Remix, Shueisha Home Remix oraz Shueisha International Remix.
Przypisy
- ↑ Company Information. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
- ↑ a b c d e f 会社案内. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (jap.).
- ↑ a b c 集英社小史. Shūeisha Inc.. [dostęp 2019-02-03]. (jap.).
- ↑ Shueisha info, kontakt (jap.).
- ↑ Historia wydawnictwa, część pierwsza (jap.).
- ↑ Historia wydawnictwa, część druga (jap.).
- ↑ Historia wydawnictwa. shueisha.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]., część trzecia (jap.).
- ↑ Historia wydawnictwa. shueisha.co.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-03)]., część czwarta (jap.).
- ↑ Magazyny, publikowane przez Shueishe (jap.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona wydawnictwa (jap.)
- Shūeisha w: Narodowy Uniwersalny Katalog Centralny NUKAT
Media użyte na tej stronie
Shueisha headquarters in Chiyoda, Tokyo. Taken by Los688, Dec 2005.