Shaanxi KJ-1

Shaanxi KJ-1
Dane podstawowe
Państwo	Chiny
Producent	Shaanxi Aircraft Corporation
Typ	transportowy
Historia
Data oblotu	10 czerwca 1971
Dane techniczne
Napęd	4 x Silnik turbośmigłowy AI-20M
Moc	4250 KM każdy
Wymiary
Rozpiętość	43,5 m
Długość	30,18 m
Wysokość	9,22 m
Powierzchnia nośna	161,7 m²
Osiągi
Prędkość maks.	558 km/h
Dane operacyjne
Użytkownicy
Chińska Republika Ludowa

Shaanxi KJ-1 – chiński, prototypowy samolot wczesnego ostrzegania zbudowany na bazie radzieckiego bombowca Tu-4.

Historia

W latach 50. XX wieku Związek Radziecki przekazał nieodpłatnie Chinom 25 bombowców Tu-4, będących radzieckimi kopiami amerykańskich Boeing B-29 Superfortress. Jeden z nich, o numerze seryjnym 2806501 został zaadaptowany do roli latającego stanowiska systemu wczesnego ostrzegania. Prace nad samolotem rozpoczęto w 1969 roku pod oznaczeniem Projekt 926. Na kadłubie maszyny zainstalowano kratownicowy wspornik z umieszczonym na nim obrotowym dyskiem z anteną stacji radiolokacyjnej. Według niektórych źródeł dysk nie zawierał anten, umieszczono je w owiewkach pod kadłubem samolotu. Gotowy prototyp wzniósł się do swojego dziewiczego lotu 10 czerwca 1971 roku. W tym samym roku jednak całość prac anulowano. Prawdopodobną przyczyną był zbyt duży ciężar całego systemu opartego na technologii lamp elektronowych oraz brak możliwości wykrywania celów lecących na tle ziemi. W tym okresie w Chinach trwała również rewolucja kulturalna, podczas której wiele projektów i prac zostało zastopowanych. Wykonane przez maszynę loty pozwoliły chińskim specjalistom ocenić efektywność samolotu. Jedna maszyna była w stanie zastąpić 40 naziemnych posterunków radiolokacyjnych średniego zasięgu. Oznaczenie KJ jest skrótem chińskiego Kōng Zhōng Yù Jǐng − powietrzne wczesne ostrzeganie. Zachowany do dnia dzisiejszego egzemplarz można oglądać w Chińskim Muzeum Lotnictwa^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Yefim Gordon: Tupolev Tu-4 Soviet Superfortress. Hinckley: Midland Publishing, 2002. ISBN 1-85780-142-3.