Shakuen Eichō

Shakuen Eichō (zm. 1247; jap. 釋圓榮朝) – japoński mnich buddyjski, który, chociaż był uczniem mistrza zen szkoły rinzai Eisaia Myōana, ostatecznie został kapłanem szkoły tendai.

Życiorys

Nie wiadomo, kiedy urodził się i skąd pochodził. Jako chłopiec rozpoczął praktykę jak większość ówczesnych mnichów w systemie szkoły tendai, który zawierał zarówno nauki ezoteryczne, jak i egzoteryczne^[1].

Po przybyciu do Kamakury został w 1199 roku uczniem Eisaia Myōana. Praktykował zen bardzo zdecydowanie i wytrwale. Po jakimś czasie został przez Eisaia uznany jego spadkobiercą w linii przekazu huanglong (jap. ōryō)^[1].

Chociaż początkowo wydawało się, że będzie nauczał typowego dla tego okresu zenu synkretycznego, łączącego nauki zen z naukami ezoterycznymi, to jednak pod jego kierunkiem zen został całkowicie wchłonięty, bez zachowania swojej tożsamości, przez ogólną strukturę buddyzmu mahajany. Jego głównym zainteresowaniem cieszył się ezoteryczny aspekt szkoły tendai^[1].

Na początku okresu jōō, czyli w roku 1222 lub 1223, założył klasztor Chōraku w dystrykcie Gumma (w regionie Kantō), którego został także pierwszym opatem. Przyciągnął wielu uczniów, z których niektórzy zyskali później sławę u innych nauczycieli, jak np. Jinshi Eison (1195–1272), Muhon Kakushin (1207–1298) czy też Enni Ben’en (1202–1280)^[2]. Jest znany w historii szkoły rinzai właśnie przez swoich uczniów^[3].

Uczeń Shakuena Zōsō Rōyo (1193-1276) został jego następcą w Chōraku-ji, który to klasztor uważany był za świątynię szkoły tendai.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 45/18. Huanglong Huinan (1002-1069) odgałęzienie szkoły linji - huanglong
  • 46/19. Huitang Zuxin (1024-1100)
    • 47/20. Huanglong Xinsou (1071-1115)
      • 48/21. Weiqing
        • 49/22. Shouzhuo
          • 50/23. Jiaichen
            • 51/24. Tanfen
              • 52/25. Zongjin
                • 53/26. Xu’an Huaichang (bd)
                  • 54/27/1. Eisai Myōan (1142-1215) Japonia. Szkoła zen rinzai
                    • 55/28/2. Ryōnen Myōzen (1184-1225)
                    • 55/28/2. Taikō Gyōyū (1163-1241)
                    • 55/28/2. Shakuen Eichō (zm. 1247) nie był mistrzem zen
                      • 56/29/3. Zōsō Rōyo (1193-1276) nie był mistrzem zen
                        • 57/30/4. Jakuan Jōshō (1229-1316)
                          • 58/31/5. Ryūzan Tokken (1284-1358)

Przypisy

Bibliografia

• Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.