Shankar Dayal Sharma
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Indii | |
Okres | od 25 lipca 1992 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Shankar Dayal Sharma (ur. 19 sierpnia 1918 w Bhopalu, zm. 26 grudnia 1999 w Nowym Delhi) – indyjski polityk, prawnik, prezydent Indii w latach 1992–1997.
Życiorys
Studiował w Wielkiej Brytanii na prestiżowych uczelniach (Cambridge i Oxford), zdobył stopnie naukowe z prawa, literatury angielskiej, hindi oraz sanskrytu; przez pewien czas prowadził zajęcia z prawa w Cambridge. Po powrocie do Indii w końcu lat 40. zaangażował się w ruch niepodległościowy, działał w Indyjskim Kongresie Narodowym. W latach 1952–1956 pełnił funkcję szefa lokalnego rządu Bhopal.
W latach 60. wsparł kandydaturę Indiry Gandhi ubiegającej się o przywództwo Indyjskiego Kongresu Narodowego. W rządzie Gandhi został powołany na stanowisko ministra komunikacji (1974-1977). Od 1984 pełnił funkcję gubernatora kolejno trzech indyjskich stanów – Andra Pradesh, Pendżabu i Maharashtra, starając się łagodzić konflikty lokalne. W czasie pracy w Andra Pradesh przeżył osobistą tragedię, kiedy z rąk bojowników sikhijskich zginęli jego córka i zięć.
W 1987 Sharma został powołany na stanowisko wiceprezydenta Indii po upływie kadencji wiceprezydenta w 1992 został wybrany na prezydenta, zastępując Ramaswamy Venkataramana. Oba stanowiska – wiceprezydenta i prezydenta – mają w Indiach charakter raczej ceremonialny, chociaż w ostatnim roku urzędowania przyszło Sharmie powołać trzech szefów rządu. W 1997 ze względu na stan zdrowia nie ubiegał się o drugą kadencję prezydencką i przekazał urząd następcy – K. R. Narayananowi. Zmarł na atak serca dwa lata po odejściu z funkcji głowy państwa.
Media użyte na tej stronie
Signature of former President of India Shankar Dayal Sharma
Autor: Biswarup Ganguly, Licencja: CC BY-SA 3.0
Shankar Dayal Sharma, Former President of the Republic of India
The National Emblem of India is derived from the time of the Emperor Ashoka. The emblem is a replica of the Lion of Sarnath, near Varanasi in Uttar Pradesh. The Lion Capital was erected in the third century BC by Emperor Ashoka to mark the spot where Buddha first proclaimed his gospel of peace and emancipation to the four quarters of the universe. The national emblem is thus symbolic of contemporary India’s reaffirmation of its ancient commitment to world peace and goodwill. The four lions(one hidden from view ) – symbolising power, courage and confidence- rest on a circular abacus. The abacus is girded by four smaller animals—Guardians of the four directions: The Lion of the North, The Horse of the West, The Bull of the South and The Elephant of the East. The abacus rests on a lotus in full bloom, exemplifying the fountainhead of life and creative inspiration. The motto 'Satyameva Jayate' inscribed below the emblem in Devanagari script means 'truth alone triumphs'.