Sharon Colyear
| ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1955 Manchester | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 169 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||
Sharon Colyear, po mężu Danville (ur. 22 kwietnia 1955 w Manchesterze[1]) – angielska lekkoatletka, płotkarka i sprinterka, medalistka mistrzostw Europy w 1978.
Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[2].
Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Wendy Clarke, Denise Ramsden, Colyear i Andrea Lynch), a także odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki i ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián zajęła 6. miejsce w biegu na 60 metrów[3].
20 sierpnia 1977 w Londynie ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów czasem 1:31,6 (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Verona Elder, Donna Hartley, Colyear i Sonia Lannaman)[4].
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Beverley Goddard, Kathy Smallwood, Colyear i Lannaman), a także odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[5]. Jako reprezentantka Anglii zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w tym samym składzie, co na mistrzostwach Europy) i zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów przez płotki (za koleżankami z reprezentacji Anglii Lorną Boothe i Shirley Strong) na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[6].
Po kilku latach przerwy w uczestniczeniu w wielkich imprezach sportowych wystąpiła (jako Shirley Danville) w biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles, odpadając w półfinale[1].
Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 metrów przez płotki w 1976 i 1978 oraz wicemistrzynią w biegu na 100 metrów w 1976 i 1977[7], a także halową wicemistrzynią w 1977 i brązową medalistką w 1976 w biegu na 60 metrów[8]. Była również mistrzynią Wielkiej Brytanii (UK Championships) w biegu na 100 metrów przez płotki w 1977 i 1978 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1983[9].
Ustanowiła rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 100 metrów przez płotki czasem 13,11 s, uzyskanym 26 czerwca 1976 w Bydgoszczy. Czterokrotnie poprawiała rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 42,72 s, osiągniętego 3 września 1978 w Pradze[10].
Przypisy
- ↑ a b c Sharon Colyear-Danville, olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 449–450 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 301 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 559, 561 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Sharon Colyear, thecgf.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ AAA Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ AAA Indoor Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ UK Championships, GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 264 i 361–362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.