Sherwood Stewart
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1946 |
Wzrost | 188 cm |
Gra | praworęczny |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 60 (31 grudnia 1978) |
Australian Open | 2R (1977, 1978) |
Roland Garros | 3R (1976) |
Wimbledon | 3R (1975, 1978) |
US Open | 3R (1977) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 52 |
Najwyżej w rankingu | 4 (3 marca 1980) |
Australian Open | W (1984) |
Roland Garros | W (1976, 1982) |
Wimbledon | SF (1982) |
US Open | F (1978) |
Sherwood Stewart (ur. 6 czerwca 1946 w Baytown) – amerykański tenisista i trener tenisa, zwycięzca trzech turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i dwóch w grze mieszanej, zdobywca Pucharu Davisa 1978 i 1981.
Kariera tenisowa
Kariera Stewarta przypadła na lata 70. i 80. XX w. W grze pojedynczej wygrał jeden turniej ATP World Tour i osiągnął jeden finał. W grze podwójnej zwyciężył w pięćdziesięciu dwóch turniejach, w tym Australian Open 1984, French Open 1976 i French Open 1982. Dodatkowo przegrał czterdzieści dwa finały, w tym trzy zaliczane do Wielkiego Szlema. Za dokonania w sezonie 1982 otrzymał wspólnie z Ferdim Tayganem nagrodę ATP deblowej pary roku (ATP Doubles Team of the Year)[1]. Stewart z powodzeniem startował w zawodach par mieszanych, zwyciężając w Australian Open 1987 i Wimbledonie 1988. Tytuły te zdobył wspólnie z Ziną Garrison. Uczestniczył również w dwóch przegranych finałach miksta.
W latach 1977–1978 i 1981 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa w czterech meczach gry podwójnej, z których połowę wygrał. W 1978 i 1981 zdobył z reprezentacją trofeum, chociaż w finale edycji 1981 nie rywalizował.
W rankingu gry pojedynczej Stewart najwyżej był na 60. miejscu (31 grudnia 1978), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (3 marca 1980).
Po zakończeniu kariery został trenerem Ziny Garrison[2].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (3–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 14 czerwca 1976 | French Open, Paryż | Ceglana | Fred McNair | Brian Gottfried Raúl Ramírez | 7:6, 6:3, 6:1 |
Finalista | 1. | 10 września 1978 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Marty Riessen | Bob Lutz Stan Smith | 6:1, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 6 czerwca 1982 | French Open, Paryż | Ceglana | Ferdi Taygan | Hans Gildemeister Belus Prajoux | 7:5, 6:1, 1:1 krecz |
Finalista | 2. | 5 czerwca 1983 | French Open, Paryż | Ceglana | Mark Edmondson | Anders Järryd Hans Simonsson | 6:7, 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 12 grudnia 1983 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Steve Denton | Mark Edmondson Paul McNamee | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 3. | 9 grudnia 1984 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Mark Edmondson | Joakim Nyström Mats Wilander | 6:2, 6:2, 7:5 |
Gra mieszana (2–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 25 stycznia 1987 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Zina Garrison | Anne Hobbs Andrew Castle | 3:6, 7:6(5), 6:3 |
Finalista | 1. | 7 czerwca 1987 | French Open, Paryż | Ceglana | Lori McNeil | Pam Shriver Emilio Sánchez | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 4 lipca 1988 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Zina Garrison | Gretchen Magers Kelly Jones | 6:1, 7:6 |
Finalista | 2. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Zina Garrison | Jana Novotná Jim Pugh | 3:6, 4:6 |
Przypisy
- ↑ Sherwood Stewart | Bio | ATP Tour | Tennis, „ATP Tour” [dostęp 2021-02-07] (ang.).
- ↑ Robin Finn , Special to The New York Times , Upset Victory Is the Product of Hard-Won Confidence, „The New York Times”, 6 lipca 1990, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-01] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2018-03-01] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii