Shikken

Shikken (jap. 執権, „ten, który trzyma władzę” lub „ten, który dysponuje prawami”[1]) – regent sioguna w Japonii w okresie Kamakura, który de facto sprawował władzę zamiast sioguna[2].

Po śmierci sioguna Yoritomo Minamoto w 1199 roku wybuchła walka o władzę pomiędzy jego synami: Yori'ie i Sanetomo. W tej sytuacji większość władzy wojskowej zaczął przejmować teść Yoritomo, Tokimasa Hōjō.

W 1202 roku siogunem został Yori'ie. Próbował on odsunąć od władzy Tokimasę, jednak ostatecznie sam został pozbawiony władzy w 1203 roku. Nowym siogunem został Sanetomo, zaś Tokimasa Hōjō otrzymał tytuł shikkena, regenta sioguna.

Od tego czasu tytuł shikkena pozostawał w rękach rodu Hōjō. Mimo iż formalnie byli tylko regentami, podporządkowali sobie armię i sprawowali faktyczną władzę, podczas gdy siogunowie pełnili jedynie rolę marionetek.

Ród Hōjō utracił władzę wraz z likwidacją siogunatu Kamakura w 1333 roku. Urząd shikkena został zlikwidowany.

Regenci

  1. Tokimasa Hōjō (1199 - 1205)
  2. Yoshitoki Hōjō (1205 - 1224)
  3. Yasutoki Hōjō (1224 - 1242)
  4. Tsunetoki Hōjō (1242 - 1246)
  5. Tokiyori Hōjō (1246 - 1256)
  6. Nagatoki Hōjō (1256 - 1264)
  7. Masamura Hōjō (1264 - 1268)
  8. Tokimune Hōjō (1268 - 1284)
  9. Sadatoki Hōjō (1284 - 1301)
  10. Morotoki Hōjō (1301 - 1311)
  11. Munenobi Hōjō (1311 - 1312)
  12. Hirotoki Hōjō (1312 - 1315)
  13. Mototoki Hōjō (1315 - 1316)
  14. Takatoki Hōjō (1316 - 1326)
  15. Sadaaki Hōjō (1326)
  16. Moritoki Hōjō (1326 - 1333)

Przypisy

  1. Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Wroclaw: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo, 1984, s. 162. ISBN 83-04-01486-6.
  2. 新明解国語辞典 (sł. jap.-jap.). Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 1974, s. 473.