Shinzō Abe

Shinzō Abe
安倍 晋三
Ilustracja
Shinzō Abe (2022)
Data i miejsce urodzenia

21 września 1954
Tokio

Data i miejsce śmierci

8 lipca 2022
Nara

Premier Japonii
Okres

od 26 grudnia 2012
do 16 września 2020

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD)

Poprzednik

Yoshihiko Noda

Następca

Yoshihide Suga

Premier Japonii
Okres

od 26 września 2006
do 26 września 2007

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD)

Poprzednik

Jun’ichirō Koizumi

Następca

Yasuo Fukuda

Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej
Okres

od 26 września 2012
do 14 września 2020

Poprzednik

Sadakazu Tanigaki

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD)

Następca

Yoshihide Suga

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Order Padma Vibhushan (Indie) Złoty Order Olimpijski

Shinzō Abe (jap. 安倍 晋三 Abe Shinzō; ur. 21 września 1954 w Tokio, zm. 8 lipca 2022 w Narze)japoński polityk, premier Japonii w latach 2006–2007 i 2012–2020. Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej w latach 2012–2020. Członek Nippon Kaigi. Zmarł w wyniku postrzelenia przez zamachowca[1].

Życiorys

Był synem byłego ministra spraw zagranicznych Shintarō Abego i wnukiem premiera w latach 1957–1960, Nobusuke Kishiego. Ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Seikei (1977) w Musashino. Przez 3 lata pracował w koncernie Kobe Steel, w 1982 został sekretarzem swojego ojca. W latach 2005–2006 był szefem gabinetu premiera. We wrześniu 2006 został premierem. Uważano go za politycznego „jastrzębia”[2]. Jego poprzednikiem i mentorem był Jun’ichirō Koizumi.

Abe zapowiadał zmianę pacyfistycznej konstytucji Japonii i zwiększenie roli polityczno-militarnej państwa, jak to wynika z potencjału gospodarczego i demograficznego. Pomimo że uważa się go za nacjonalistę, zaniechał wówczas wizyt w chramie Yasukuni, by poprawić stosunki z Chinami i Koreą Południową. W tym celu odbył też spotkania z przywódcami tych państw. Forsował program promowania patriotyzmu i zwiększenia dyscypliny w szkołach. Latem 2007 zaproponował utworzenie czterostronnego „łuku wolności i dobrobytu” (Indie, Japonia, USA, Australia) w celu zrównoważenia rosnącej potęgi Chin.

12 września 2007 po wyjściu na jaw wielu afer finansowych, związanych z ministrami wchodzącymi w skład jego rządu, podał się do dymisji ze stanowiska premiera Japonii[3].

We wrześniu 2012 został wybrany przewodniczącym Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD). W przedterminowych wyborach parlamentarnych, które odbyły się 16 grudnia 2012 po rozwiązaniu Izby Reprezentantów (niższej izby parlamentu Japonii) przez premiera Yoshihiko Nodę (z centrolewicowej Partii Demokratycznej), PLD uzyskała większość parlamentarną, a Shinzō Abe został desygnowany na premiera i 26 grudnia 2012 zaprzysiężony[4].

Wprowadził politykę monetarną polegającą na zwiększonej radykalnie emisji pieniądza w porozumieniu z nowo mianowanym szefem banku centralnego Haruhiko Kurodą zmierzającą do ożywienia gospodarczego (w połączeniu z innymi działaniami zwaną abenomiką)[5].

26 grudnia 2013 roku premier Abe niespodziewanie przybył z oficjalną wizytą do chramu Yasukuni, co natychmiast spowodowało protesty Chin i Korei Południowej. Negatywnie do wizyty odniosły się również Stany Zjednoczone[6].

W sierpniu 2020 roku zrezygnował ze stanowiska premiera z powodów zdrowotnych[7][8].

8 lipca 2022, podczas przemówienia na wiecu wyborczym w Narze (sam nie kandydował, ale wspierał kampanię rządzącej Partii Liberalno-Demokratycznej), został postrzelony i zmarł w wyniku odniesionych obrażeń[9][10].

Odznaczenia


??
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nobumasa KishiHidesuke SatōHyōsuke Abe
 
Tame AbeShintarō Abe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nobusuke KishiIchirō SatōEisaku Satō
 
Kan Abe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nobukazu KishiYoko Kishi
 
 
 
 
 
Shintarō Abe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Nobuo KishiShinzō Abe


Przypisy

  1. Były premier Japonii Shinzo Abe nie żyje. Został postrzelony przez zamachowca, „Money.pl” [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  2. Polityka nr 39 (2573) z 30 września 2006, s. 19.
  3. Japonia ma nowego premiera (pol.). rp.pl. [dostęp 2012-12-26].
  4. Japan’s Abe says party ‘must achieve results’ after poll win, BBC News.
  5. Wizyta premiera Japonii w Polsce. Jak skończą się japońskie reformy?, wyborcza.biz [dostęp 2013-07-26] (pol.).
  6. l, Japonia: Premier odwiedził świątynię Yasukuni [dostęp 2014-01-09] (pol.).
  7. Shinzo Abe składa rezygnację. Powodem stan zdrowia szefa japońskiego rządu, money.pl [dostęp 2020-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-28] (pol.).
  8. Eric Johnston, Satoshi Sugiyama, Abe to resign over health, ending era of political stability, The Japan Times [dostęp 2020-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-28].
  9. Zamach na byłego premiera Japonii. Shinzo Abe nie żyje, Rzeczpospolita, 8 lipca 2022 [dostęp 2022-07-08] (pol.).
  10. Shinzo Abe: former Japan prime minister confirmed dead after being shot in city of Nara – latest updates, The Guardian, 8 lipca 2022 [dostęp 2022-07-08] (ang.).
  11. Palabras del presidente Mauricio Macri y del primer ministro de Japón, Shinzo Abe, en el almuerzo ofrecido en honor del mandatario japonés, casarosada.gob.ar [dostęp 2022-07-09] (hiszp.).
  12. Corrección de errores del Real Decreto 354/2017, de 31 de marzo, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica a las personalidades japonesas que se citan., boe.es [dostęp 2022-07-09].
  13. Shinzo Abe, Tarun Gogoi, Ram Vilas Paswan among Padma Award winners: Complete list | India News - Times of India, The Times of India [dostęp 2022-07-09] (ang.).
  14. Shinzo Abe, olympedia.org [dostęp 2022-07-09].

Media użyte na tej stronie