Shirley Verrett
Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Shirley Verrett (1975) | |
Data i miejsce urodzenia | 31 maja 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 listopada 2010 |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | śpiewaczka |
Aktywność | 1957–1995 |
Strona internetowa |
Shirley Verrett (ur. 31 maja 1931 w Nowym Orleanie[1], zm. 5 listopada 2010 w Ann Arbor[2]) – amerykańska śpiewaczka operowa, wykonująca zarówno partie sopranowe, jak i mezzosopranowe.
Początki kariery i role mezzosopranowe
Urodziła się w rodzinie afroamerykańskich Adwentystów Dnia Siódmego. Od dzieciństwa wykazywała zdolności muzyczne, jednak na studia w tym kierunku mogła udać się dopiero po przełamaniu oporu rodziny. Uczyła się śpiewu kolejno w Los Angeles i w Nowym Jorku.
W 1957 r. zadebiutowała rolą Bianki w Gwałcie na Lukrecji Benjamina Brittena. W pierwszych latach kariery koncentrowała się na repertuarze amerykańskim, występując jako Irina w operach Zagubionych wśród gwiazd (Lost in the Stars, 1949) Kurta Weilla i Śmierci Rasputina (Rasputin’s End, 1958) Nicolasa Nabokova.
W 1962 r. została zauważona przez szerszą publiczność dzięki wykonaniu tytułowej roli Carmen w teatrze w Spoleto (Włochy). Grała tę rolę również w Teatrze Bolszoj i w operze nowojorskiej. Duży sukces odniosła rolą Ulryki w Balu maskowym w Covent Garden (dzielnica Londynu).
W 1968 r. zadebiutowała w Metropolitan Opera, wcielając się ponownie w postać Carmen. W 1969 r., będąc w roli Dalili, zaśpiewała w operze Samsonie i Dalili w mediolańskiej La Scali. Grając na tych dwóch scenach Verrett zagrała wiele ról mezzosopranowych, w tym:
- Amneris w Aidzie
- Azucenę w Trubadurze
- Eboli w Don Carlosie
- Leonorę w Faworycie
- Orfeusza w operze Christopha Willibalda Glucka – Orfeusz i Eurydyka
Role sopranowe
Obdarzona niezwykłą skalą głosu, pod koniec lat 70. Verrett zaczęła śpiewać także role napisane dla sopranów. Grała postacie z repertuaru Verdiego (Aidę, Desdemonę w Otellu i Lady Makbet w Makbecie, jak i Selikę w Afrykance, eponimiczną rolę w operze Norma, panią Lidoine w Dialogach karmelitanek, Ifigenię w Ifigenii na Taurydzie i Medeę w operze Luigiego Cherubiniego pod tym samym tytułem.
W 1990 r. zagrała Dydonę na inauguracji paryskiej Opéra Bastille. W 1996 r. zakończyła karierę i zaczęła wykładać śpiew w wyższej szkole muzycznej w Michigan. W 2003 r. opublikowała autobiografię I Never Walked Alone, w której opisywała trudności, z jakimi spotykała się w początkach kariery, będąc jedną z nielicznych czarnoskórych śpiewaczek klasycznych.
Przypisy
- ↑ Joseph Stevenson: Shirley Verrett Biography. allmusic.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).
- ↑ Anthony Tommasini: Shirley Verrett, Opera Singer of Power and Grace, Is Dead at 79. The New York Times, 2010-11-06. [dostęp 2010-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- oficjalna strona (ang.)
- ISNI: 0000 0001 1944 9244
- VIAF: 88565878
- LCCN: n85180082
- GND: 124976395
- LIBRIS: zw9djnfh3z7s1wp
- BnF: 13900818d
- SUDOC: 115497714
- NLA: 36111670
- NKC: mzk2009512142
- BNE: XX852548
- NTA: 070241953
- BIBSYS: 2035041
- CiNii: DA08343361
- PLWABN: 9810658486505606
- NUKAT: n2007142504
- J9U: 987007274490605171
- LNB: 000101336
- NSK: 000045042
- CONOR: 18745187
- BLBNB: 000528669
- LIH: LNB:fJ5;=BL
- WorldCat: lccn-n85180082
Media użyte na tej stronie
Sitting on a small armchair the beautiful Shirley Verrett, the US mezzo-soprano and soprano, smiles elegantly at the camera; a graduate from the Juilliard school in New York, she became known and loved by the Italian public for her brilliant performance of Lady Macbeth by Verdi at the Scala Theatre. Milan (Italy), 1975..