Siły Powietrzne Republiki Chińskiej
| ROCAF | |
 Godło Republiki Chińskiej zdobiące każdy samolot | |
| Państwo |  Tajwan |
|---|---|
| Data sformowania | 1920 |
| Dane podstawowe | |
Siły Powietrzne Republiki Chińskiej (chiń. trad. 中華民國空軍; pinyin Zhōnghuá Mínguó Kōngjūn) – formacja lotnicza Armii Republiki Chińskiej, mające za zadanie obronę kraju, czyli de facto przed agresją ze strony Chińskiej Republiki Ludowej.
Historia
ROCAF wykorzystuje niemal wyłącznie sprzęt produkcji USA lub rodzimy, ale część uzbrojenia sprowadzono też z Francji. Skrzydła i dywizjony zachowały numerację sprzed roku 1949, ponieważ Kuomintang nie uznał legalności władz w Pekinie.
W roku 1965 posiadano 92 sztuki F-5A, 23 sztuki F-5B. W trakcie wojny w Wietnamie 48 F-5A wypożyczono Wietnamowi Południowemu jednak zostały zwrócone. Wypożyczenie odbyło się za przybycie amerykańskich Phantomów II w dwóch eskadrach w celu obrony kraju oraz wypożyczyć na 30 miesięcy 28 sztuk T-28 w celach szkoleń. Pewna część została później sprzedana, a część przebudowano na cele[1].
Na mocy kontraktu z czerwca 2011 roku zamówiono 60 śmigłowców UH-60M z silnikami General Electric T-700-GE-701D, domówiono kolejne 24 sztuki w 2016 roku[2].
F-16 w służbie Tajwanu
.jpg)
Republika Chińska starała się o zakup F-16 (chodziło o wersję F-16/J79) jeszcze w 1979. Jednak poprawiające się stosunku USA-ChRL spowodowały wstrzymanie sprzedaży tych samolotów (na życzenie Chińskiej Republiki Ludowej). Tajwan opracował wówczas własny samolot wielozadaniowy AIDC F-CK-1 Ching-kuo, wykorzystując cichą pomoc technologiczną USA.
Powstał w ten sposób nowoczesny oraz stosunkowo tani i niezawodny (Tajwan w warunkach realnego zagrożenia ze strony ChRL nie może sobie pozwolić na słaby jakościowo sprzęt) samolot wielozadaniowy, wraz z całym zestawem opracowanych do niego rakiet Sky Sword I oraz Sky Sword II. Samolot może też korzystać z uzbrojenia opracowanego w krajach zachodnich (głównie amerykańskiego).
Ostatecznie jednak w 1992 prezydent George Bush zgodził się na sprzedaż 150 samolotów F-16 do Tajwanu (równolegle zakupiono też 60 Mirage 2000, by przyśpieszyć proces unowocześniania lotnictwa Tajwanu). Wszystkie tajwańskie F-16, 120 F-16A i 30 F-16B, zbudowano w unikalnej wersji Block 20.
Pierwsze samoloty przekazano Tajwanowi w lipcu 1996. Początkowo trafiły one do 21. FS z bazy Luke w Arizonie, gdzie prowadzono szkolenie pilotów. Pierwsze samoloty przebazowano do Tajwanu w kwietniu 1997. Samoloty te wprowadzono do uzbrojenia 21. Taktycznego Dywizjonu Myśliwskiego (zbieżność numerów – przypadkowa) z 4. Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego Tajwanu (znanego również jako 455. Skrzydło), stacjonującego w Jiayi. Kolejnym dywizjonem był 22. TFS, który otrzymał F-16 w 1998, także bazował on w Jiayi i wchodził w skład 4. Skrzydła.
Kolejno, w latach 1999-2000 przezbrojono na F-16 trzy dywizjony 5. (401.) Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego, bazującego w Taoyuan. W skrzydle tym w F-16 wyposażono 15. i 16. Taktyczne Dywizjony Myśliwskie (według innych źródeł – 26. i 27.) oraz 17. Taktyczny Dywizjon Myśliwski i 12. Dywizjon Rozpoznania Taktycznego. Samoloty tego ostatniego zostały wyposażone w zasobniki rozpoznawcze LOROP. Jednocześnie w 4. Skrzydle na F-16 przezbrojono kolejne, 14. i 23 TFS. Ostatnią jednostką tajwańską F-16 jest 46. Dywizjon z 7. (737.) Skrzydła, który bazuje w Taidong. Ta ostatnia jednostka pełni też funkcję agresorów, służąc do treningu pilotów.
Początkowo Tajwan otrzymał jedynie pociski AIM-9M i AGM-65B, ale w 2000 dostarczono też AIM-120 AMRAAM, AGM-65G i przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon, w które także wyposażono tajwańskie F-16. Republika Chińska wykorzystuje także pociski Sky Sword I i Sky Sword II – opracowane dla samolotu AIDC F-CK-1 Ching-kuo.
Przez ostatnie lata władze wyspy prosiły USA o sprzedaż kolejnych 66 F-16 w nowocześniejszej wersji Block 52+ oraz modernizacje posiadanych maszyn do takiego standardu. Pomimo poparcia ze strony Kongresu dla tych starań (Kongres w 1979 przyjął uchwałę, która nakazuje USA zaopatrywanie Tajwan w systemy obronne), administracja prezydencka odrzuca kolejne lub opóźnia rozpatrzenie tych pism, z powodu presji ChRL. W 2011 Tajpej wniosło o zgodę na modernizację 145 posiadanych F-16A/B, na którą uzyskano zgodę[3]. W 2012 Lockheed Martin otrzymał kontrakt na przeprowadzenie modernizacji, część prac wykona też Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4].
Podział Sił Powietrznych Republiki Chińskiej
- Dowództwo sił powietrznych (空軍總司令部)
- Siły powietrzne podlegają naczelnemu dowództwu, ministrowi obrony i Prezydentowi
- Dowództwa szeregowe: personalne, operacji i treningu, logistyki, planowania, komunikacji, elektroniki i informacji, spraw generalnych, kontrolowania, inspektoratu generalnego, broni politycznej.
- Dowództwo Operacyjne Sił Powietrznych (作戰司令部)
- Skrzydło Obrony Przeciwlotniczej i Garnizonowe (防砲警衛司令部)
- Dowództwo Edukacji Treningu i Doktryny (教育訓練暨準則發展司令部)
- Dowództwo Logistyczne (後勤司令部)
- Skrzydła Bojowe (作戰聯隊)
- 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
- 17.eskadra myśliwska "Thor"
- 26.eskadra myśliwska "Czarownica"
- 27.eskadra myśliwska "Czarny Smok"
- 427 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (427聯隊): Ching Chuan Kang AFB AIDC F-CK-1 Ching-Kuo A/B
- 7.eskadra myśliwska "Wilk"
- 8 Dywizjon Myśliwski "Latające Smoki"
- 28 Skrzydło Myśliwskie "Baby Dragon"
- 439 Operacyjne Skrzydło (439聯隊): Pingdong AFB C-130H,: E-2T i C-130HE
- 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
- 101 Dywizjon Mostu Powietrznego
- 102 Dywizjon Mostu Powietrznego
- 20 Grupa Wsparcia Elektronicznego
- 6 Grupa Wsparcia Elektronicznego
- 2 Dywizjon Szybkiego Reagowania
- 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
- 443 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (443聯隊): Tainan AFB F-CK-1A/B
- 1 Dywizjon Myśliwski
- 3 Dywizjon Myśliwski
- 9 Dywizjon Myśliwski
- 455 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (455聯隊): Jiayi AFB F-16A/B and S-70C
- Grupa Ratownictwa Powietrznego
- 21 Dywizjon Myśliwski
- 22 Dywizjon Myśliwski
- 23 Dywizjon Myśliwski
- 499 Taktyczne Skrzydło Powietrzne (499聯隊): Xinzhu AFB Mirage 2000-5Di/Ei
- 41 Dywizjon Myśliwski "Święta Tarcza"
- 42 Dywizjon Myśliwski "Kobra"
- 48 Dywizjon Myśliwski "Święty Orzeł"
- 737 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (737聯隊): Taidong AFB F-5E/F
- 44 Dywizjon Myśliwski
- 45 Dywizjon Myśliwski
- 46 Dywizjon Myśliwski
- 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
- Baza Dowodzenia Sił Powietrznych (基地指揮部)
- Baza Dowodzenia w Songshan (松山基地指揮部)
- Baza Dowodzenia w Taoyuan (桃園基地指揮部)
- Akademia Sił Powietrznych (空軍官校): Gangshan AFB AIDC AT-3A Tzu-chung
Uzbrojenie
Statki latające
| Zdjęcie | Samolot | Producent | Typ | Wersja | Liczba sztuk | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Samoloty myśliwskie | ||||||
 | Lockheed F-16 Fighting Falcon |  Stany Zjednoczone | Myśliwiec wielozadaniowy | Block 20 F-16V | 187 | Otrzymano 120 F-16A i 30 F-16B. 5 F-16B Block 20 stacjonuje w USA dla celów treningowych. 8 F-16A/B wyposażonych w zasobniki rozpoznawcze (RF-16).Wszystkie maszyny zostaną poddane modernizacji przez Lockheed Martin i tajwański Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4][5]. |
 | Dassault Mirage 2000 |  Francja | Myśliwiec wielozadaniowy | 2000-5EI/DI | 56 | Otrzymano 48 Mirage 2000Ei i 12 Mirage 2000Di, podstawowy myśliwiec przechwytujący. |
 | AIDC F-CK-1 Ching-Kuo | Tajwan | Myśliwiec wielozadaniowy | F-CK-1A/B | 126 | Opracowywana wersja F-CK-1C/D. |
 | Northrop F-5 Tiger II | Stany Zjednoczone | Lekki myśliwiec/rozpoznawczy | F-5E F-5F RF-5E | 32 32 5 | 28 F-5E/F w 1973 od USA, 308 F-5E/F zbudowano na licencji w latach 1973-1986. |
| Samoloty wczesnego ostrzegania | ||||||
 | Grumman E-2 Hawkeye | Stany Zjednoczone | Statek powietrzny wczesnego ostrzegania | E-2T E-2C Hawkeye 2000 | 2 4 | Modernizowane do standardu Hawkeye 2000. |
| Treningowe | ||||||
 | AIDC AT-3A Tzu-chung | Tajwan | Trening zaawansowany | AT-3A AT-3B | 36 17 | Zostaną zastąpione przez nowy samoloty szkolenia zaawansowanego[6][7]. |
 | Beechcraft T-34 Mentor | Stany Zjednoczone | Trening podstawowy | US-1A | 36 | |
| Samoloty transportowe | ||||||
 | Lockheed C-130 Hercules | Stany Zjednoczone | Taktyczny transportowiec Walka elektroniczna | C-130H C-130HE | 19 1 | |
 | Beechcraft 1900C | Stany Zjednoczone | Transport osób | B-1900C | 11 | |
 | Fokker F50 |  Holandia | Transport VIP | F50 | 3 | |
 | Boeing 737 | Stany Zjednoczone | Transport VIP | B737-800 | 1 | |
| Śmigłowce | ||||||
 | Sikorsky S-70C Blue Hawk | Stany Zjednoczone | Search and Rescue | S-70C-1/1A/6 | 17 | 10 S-70C-1, 3 S-70C1A, 4 S-70C-6 |
 | Eurocopter EC-225 Super Puma | Francja | Search and Rescue | EC-225 | 3 | Zamówiono 20. |
Zapas pocisków
| Pocisk | Producent | Typ | Wersja | Liczba sztuk | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Kpr klasy powietrze-powietrze | ||||||
| AIM-120 AMRAAM | Stany Zjednoczone | średniego zasięgu | AIM-120C-5 AIM-120C-7 | 120 0 | Zamówione w 2000 dla F-16 Zamówiono 218 dla F-16. | |
| AIM-7 Sparrow | Stany Zjednoczone | średniego zasięgu | AIM-7M | 605 | Dostarczone wraz z F-16. | |
| MBDA MICA | Francja | średniego zasięgu | 960 | Dla Mirage 2000-5. | ||
| Sky Sword II | Tajwan | średniego zasięgu | TC-2 | 250+ | Kompatybilny ze wszystkimi typami. | |
| AIM-9 Sidewinder | Stany Zjednoczone | krótkiego zasięgu | AIM-9B AIM-9J/N AIM-9M AIM-9M-2 | 570 2066 900 192 | Ogółem od 1955 dostarczono 3728 pocisków rodziny AIM-9, część może nie być operacyjna. | |
| Magic II | Francja | krótkiego zasięgu | R550 | 480 | Dla Mirage 2000-5. | |
| Sky Sword I | Tajwan | krótkiego zasięgu | TC-1 | 300 | Kompatybilny ze wszystkimi typami. | |
| Kpr klasy powietrze-ziemia | ||||||
| AGM-65 Maverick | Stany Zjednoczone | Pocisk naprowadzany telewizyjnie | AGM-65B AGM-65G AGM- 65G2 | 500 40 234 | wersje B mogą przenosić także F-5E/F | |
| Przeciwokrętowe pociski odrzutowe | ||||||
| AGM-84 Harpoon | Stany Zjednoczone | Przeciwokrętowy | AGM-84L AGM-84G | 110 8 | Zamówiono 58. | |
Systemy Przeciwlotnicze
| Zdjęcie | Platforma | Producent | Wersja | Liczba baterii | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| MIM-104 Patriot | Stany Zjednoczone | PAC-2 | 3 | 200 rakiet, modernizowane do PAC-3. | |
| MIM-104 Patriot | Stany Zjednoczone | PAC-3 | 7 | Zamówione, 444 rakiety. | |
| Baterie rakiet Sky Bow | Tajwan | Sky Bow I/II/III | 6 | ||
 | MIM-23 Hawk | Stany Zjednoczone | 19 | 932 rakiety. Zastępowane przez Sky Bow II. | |
 | Radar Skyguard z RIM-7M Sparrow i OTO 35mm |  Szwajcaria | 6 | 500 rakiet RIM-7M, 24 zestawy, każda bateria z 4 radarami. | |
 | System Antelope z TC-1 i Bofors 40mm/L70 | Tajwan | 6 |
Przypisy
- ↑ Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 68-69, Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323
- ↑ Sikorsky to produce 24 Black Hawk helicopters for Taiwan, „UPI” [dostęp 2017-07-02] (ang.).
- ↑ Possible Foreign Military Sale to Taiwan (ang.). www.dsca.osd.mil, 2011-10-07. [dostęp 2010-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)].
- ↑ a b Modernizacja tajwańskich F-16 (pol.). altair.com.pl, 2012-10-02. [dostęp 2010-12-16].
- ↑ Przygotowania do modernizacji tajwańskich F-16
- ↑ Tajwan poszukuje nowych samolotów szkolnych
- ↑ Tajwańskie samoloty szkolne coraz bliżej
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
由斜後方所見E-2K早期預警機，攝於2011年8月13日空軍松山基地營區開放活動。
Roundel of the Republic of China Air Force.
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年空軍新竹基地營區開放活動，左斜後方所見畢琪1900C行政專機。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年陸軍成功嶺營區開放活動中，展示之鷹式防空飛彈與發射器。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2012年空軍新竹基地營區開放活動，公開機艙參觀的EC225救難直昇機，自右側機門進入的遊客，從左側離去。
Autor: Al Jazeera English, Licencja: CC BY-SA 2.0
A US supplied F-16 fighter takes off from Chiayi Airbase in Southern Taiwan. These jets patrol the boundary in the strait across from China.
Autor: Toshiro Aoki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Republic of China Air Force Sikorsky S-70C-1A Bluehawk
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年岡山空軍基地營區開放活動中，並列於停機坪的中華民國空軍三大主力戰鬥機：IDF經國號、幻象2000與F-16。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年8月13日空軍松山基地開放活動中，展示之T-34C教練機 3405。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2012年空軍新竹基地營區開放活動，參展之737聯隊F-5F戰鬥機。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年8月13日空軍松山基地營區開放活動，公開機艙內部參觀的福克50行政專機側視。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
中華民國空軍455聯隊F-16A 6640降落空軍新竹基地跑道後，滑走進入停機坪。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年12月25日，自松山機場停機坪移動準備起飛的空軍波音737-800總統座機。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2012年空軍嘉義基地營區開放活動展示之奧立崗GDF-006 35快砲；後方是捷羚防空飛彈系統，留意飛彈發射器頂未搭載雷達。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
幻象2000戰鬥機複座型側視，攝於2011年空軍岡山基地營區開放活動。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年成功嶺營區開放活動中，斜後方所見麻雀飛彈發射器與天兵射控雷達車。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
使用民國一百年紀念紋章的中華民國空軍雷虎特技小組AT-3自強號教練機，攝於2011年8月13日空軍松山基地營區開放活動。
Autor: 玄史生, Licencja: CC BY-SA 3.0
2011年8月13日，空軍松山基地營區開放活動中靜態展示的F-CK-1A 1477。
The Flag of the Republic of China Air Force, created in 1986, adopted in 1992.