Siarczan srebra(II)
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | AgSO4 | ||||||||||||||||
| Masa molowa | 203,93 g/mol | ||||||||||||||||
| Wygląd | czarny proszek | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||
| Inne aniony | AgF2 | ||||||||||||||||
| Inne kationy | Ag2SO4, CuSO4 | ||||||||||||||||
Siarczan srebra(II) (nazwa Stocka: siarczan(VI) srebra(II)), AgSO4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy siarczanów, sól kwasu siarkowego i srebra na II stopniu utlenienia.
Otrzymywanie
Siarczan srebra(II) uzyskano w roku 1964 w postaci roztworu w kwasie siarkowym w wyniku rozpuszczania w tym kwasie tlenku srebra(II) (AgO) oraz poprzez elektrolizę nadchloranu srebra(I) (AgClO4), również w kwasie siarkowym[1].
Siarczan srebra(II) w postaci stałej otrzymany został po raz pierwszy w roku 2010 przez polsko-słoweński zespół kierowany przez Wojciecha Grochalę (Uniwersytet Warszawski). Opublikowano dwie metody syntezy[2]:
- 1. Z heksafluoroantymonianu(V) srebra(II):
- Ag(SbF6)2 + K2SO4 → AgSO4↓ + 2KSbF6
- Reagenty zmieszano z zestalonym bezwodnym fluorowodorem w temp. −196 °C i ogrzano do temp. topnienia HF (−83 °C); pojawił się wówczas czarny osad AgSO4.
- 2. Z fluorku srebra(II):
- AgF2 + H2SO4 → AgSO4↓ + 2HF↑
- Fluorek srebra(II) rozpuszczono w kwasie siarkowym w temp. −35 °C. Po ustąpieniu wydzielania fluorowodoru odsączono czarny osad AgSO4. Uzyskany produkt był czystszy niż w metodzie 1.
Właściwości
Siarczan srebra(II) krystalizuje w układzie trójskośnym. Ze względu na konfigurację elektronową srebra(II) 4d9 wykazuje właściwości paramagnetyczne. W temperaturze >120 °C rozkłada się z wydzieleniem tlenu do pirosiarczanu srebra(I), a przy dalszym ogrzewaniu >250–370 °C do siarczanu srebra(I) z wydzieleniem trójtlenku siarki[2]:
- 4AgSO4 → 2Ag2S2O7 + O2↑ → 2Ag2SO4 + 2SO3↑
We wszystkich istotnych właściwościach fizykochemicznych wykazuje znaczną odmienność w stosunku do pokrewnego bezwodnego siarczanu miedzi(II) (CuSO4)[2].
Przypisy
- ↑ G.A. Rechnitz, S.B. Zamochnick. Spectrophotometric investigation of the nature and stability of silver(II) in acidic sulphate media. „Talanta”. 11 (12), s. 1651–1655, 1964. DOI: 10.1016/0039-9140(64)80249-6.
- ↑ a b c
Przemysław J. Malinowski i inni, AgIISO4: A Genuine Sulfate of Divalent Silver with Anomalously Strong One-Dimensional Antiferromagnetic Interactions, „Angewandte Chemie International Edition”, 9, 49, 2010, s. 1683–1686, DOI: 10.1002/anie.200906863.
