Sicko
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 65 m n.p.m. |
Liczba ludności (2007) | 180 |
Strefa numeracyjna | 95 |
Kod pocztowy | 73-210[1] |
Tablice rejestracyjne | ZCH |
SIMC | 0186335 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
53°15′50″N 15°29′38″E/53,263889 15,493889 |
Sicko (niem. Altenwedel) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 180 mieszkańców.
Kolonia wchodząca w skład sołectwa: Trzebień.
Geografia
Wieś leży ok. 3 km na zachód od Recza, ok. 500 m na południe od drogi krajowej nr 10.
Historia
Wieś o metryce średniowiecznej, po raz pierwszy wymieniana w źródłach w 1303 r. jako willa Wedele. Od XIV do XVII wieku w posiadaniu rodu von Wedel (stąd historyczna nazwa wsi - Altenwedel). Przez wieś przebiegał historyczny trakt recki. Przełomowym momentem w historii Sicka była wojna trzydziestoletnia (1618 - 1648) - wieś (do tej pory w księstwie pomorskim) została włączona do Brandenburgii. Przypuszczalnie w tym okresie nastąpił także jej rozwój przestrzenny. W 1650 r. nowym właścicielem został Bogislaw Friedrich von Damitz natomiast w 1652 r. - Dawid Brunschweig. W 1694 r. Sicko stało się własnością domeny królewskiej. Zawsze była to duża wieś chłopska, nie wymienia się natomiast folwarku. W 1784 r. liczyła 66 domów (sołtys, 31 gospodarstw chłopskich, trzech zagrodników, dziewięciu chałupników). Działała tutaj szkoła, kuźnia, młyn wodny, dom pastora. W poł. XIX wieku we wsi działały dwa młyny oraz trzy wiatraki. Przypuszczalnie w tym czasie przebudowano stary kościół, lub na jego miejscu wzniesiono nowy. Sicko określane było jako wieś bogatych chłopów. Według spisu z 1939 r. duże gospodarstwa chłopskie liczyły od 37 do 59 ha. Wieś poważnie ucierpiała (podobnie jak wiele innych w regionie) podczas działań wojennych 1945 r. Zniszczeniu uległo wiele zabudowań. Po II wojnie światowej Sicko nadal pozostaje wsią rolników indywidualnych. W końcu lat 90. XX wieku odbudowano kościół[2].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3][4]:
- kościół pw. Miłosierdzia Bożego z końca XIX wieku. Kościół filialny, rzymskokatolicki należący do parafii pw. Jana Kantego w Wapnicy, dekanatu Suchań, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej.
- cmentarz przykościelny, nieczynny.
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1153 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Historia. „UMiG”. Recz.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 10. [dostęp 2013-04-26].
- ↑ „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Recz, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Autor:
Mapa powiatu choszczeńskiego, Polska