Siddhi

Siddhi (tyb. དངོས་གྲུབ, Wylie: dngos grub) – w religiach dharmicznych nadnaturalne zdolności powstające w wyniku medytacji. Osoba posiadająca umiejętności posługiwania się tymi nadnaturalnymi mocami to siddha.

Hinduizm

Mircea Eliade definiuje siddhi za Jogasutrami Patańdźalego jako moce okultystyczne osiągane poprzez praktykowanie sanjamy[1]. Lingapurana (1.813-43) objaśnia przyczynę pojawiania się siddhi jako wynik zniszczenia przez jogina wewnętrznych przeszkód[2], których miejsce i energię te nadnaturalne moce przejmują.

W tradycji indyjskiej szczególnie cenione umiejętności to 8 wielkich siddhi, będące produktami sfery kosmicznego tamasu i produktami przemian guny tamas[3].

Buddyzm

Dzielą się na zwyczajne i ostateczne siddhi. Zwyczajne są nadnaturalnymi zdolnościami fizycznymi oraz psychicznymi. Ostateczne siddhi to rozpoznanie natury Umysłu, czyli oświecenie.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Samadhi. W: Mircea Eliade: Techniki jogi. Beata Biały (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia, 2009, s. 121. ISBN 978-83-61182-25-2.
  2. ↑ Asztangajoga, czyli o praktyce jogi. W: Agata Świerzowska: Joga. Droga do transcendencji. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2009, s. 149, seria: Mała Biblioteka Religii. ISBN 978-83-7505-192-6. (pol.)
  3. ↑ Shri Yogeshwaranand Paramahans: Science of Divinity. Dr. M. K. Sharma (tłum.), O. P. Raheja (przedm.). New Delhi: Yoga Niketan Trust, s. 346.Sprawdź autora:1.