Sieć elektroenergetyczna
Sieć elektroenergetyczna – zbiór przewodów elektrycznych i urządzeń powiązanych pod względem funkcjonalnym i połączonych elektrycznie, przeznaczonych do przesyłania, przetwarzania i rozdzielania na określonym terytorium wytworzonej w elektrowniach energii elektrycznej oraz do zasilania nią odbiorników.
Pierwsza sieć elektroenergetyczna na świecie o długości 175 km została zbudowana przez firmy: niemiecką AEG i szwajcarską Oerlikon na Światową Wystawę Elektrotechniczną we Frankfurcie nad Menem w 1891 r. Pomysłodawcą i odpowiedzialnym za cały projekt był Polak z pochodzenia Michał Doliwo-Dobrowolski, dyrektor w niemieckiej firmie AEG[1].
Sieci elektroenergetyczne dzieli się na:
- rodzaj prądu: zmiennoprądowe AC (większość) i stałoprądowe DC (zob. HVDC)
- wysokość napięcia: niskich napięć (nn) < 1kV, średnich napięć (SN) < 60 kV, wysokich napięć (WN) ≤ 220 kV i najwyższych napięć (NN) ≥ 400 kV
- układ sieciowy: TN-C, TN-S, TN-C-S, TT, IT
Wyróżnić można w niej takie elementy jak:
- sieć przesyłowa to sieć wysokiego napięcia oraz sieć najwyższego napięcia
- sieć rozdzielcza (dystrybucyjna) to sieć średniego napięcia oraz sieć niskiego napięcia.
Zobacz też
- Krajowy System Elektroenergetyczny
- struktura sieci elektroenergetycznej, konfiguracja sieci elektroenergetycznej
- częstotliwość napięcia, napięcie sieciowe
- mikrosieć elektroenergetyczna
- sieć energetyczna
- elektroenergetyka
- sieć trakcyjna
- elektryfikacja
Przypisy
- ↑ Witold Iwańczak - Frankfurt... i stało się światło; Niedziela 39/2013
Linki zewnętrzne
- Mapa sieci przesyłowych w Polsce, Polskie Sieci Elektroenergetyczne [dostęp 2022-06-10].